Finding Him

Chapter 28: Bebz and TOMato

This chapter is dedicated to FourteenDays. Read her short story entitled, Sulat. :)

--

Ang dali ng panahon. May na.

Wala naman akong pinaggagawa buong vacation kundi mag internet lang at makinig sa One Direction music. Directioner na ko. :”> Haha. Ako talaga nag announce?

“Hoy. Ang itim mo pa rin ah.” sabi ni Tom.

Hindi pa sya nakakabalik ng Philippines. Kausap ko lang sya sa Skype. Nung una, tumawag sya sa phone ko tapos sabi ko sayang load nya but he said he doesn’t care basta makausap lang nya daw ako. Aww. Flattered naman ako dun. Haha. Pero sabi ko sa kanya maggawa na lang sya ng Skype at dun kami magusap. Okay naman sa kanya. Kaya ayan. Araw araw ata kaming magkausap sa Skype.

“Oo na. Pero pa okay na naman ang balat ko.”

“Buti naman.” sabi nya.

Nag-pacheck up pa kasi ako sa ninang ng mama ko (dermatologist sya, btw) and then binigyan nya ko ng mga stuff na pwedeng magpagaling sa skin ko. Nagkaroon kasi ng parang white spot yun braso ko.

“So, kamusta na kayo dyan?” tanong ko.

“Wala naman. Boring lang dito. Buti na lang at malapit na kaming umalis dito.”

“Buti nga kasi miss na kita. Haha.”

“Talaga? Miss na din kita. I miss you, bebz.”

“Bebz?”

“Wala lang. Bakit may angal ka?”

“Wala naman, my TOMato,” asar ko din sa kanya.

Ganun lang kami sa skype. Asaran lang kami. I really do miss Tom. Corny na kung corny pero kung wala sya it’s like a part of me is incomplete. And I hate it.

Siguro nasanay lang talaga ako na lagi sya yun kausap or kasama ko kaya ramdam ko na may kulang kapag wala sya.

“Oh sige. Bye na, bebz! Sasamahan ko pa si mama mag shopping,”

“Hahaha. Sige, sige. Mag shopping ka. Whutever. Bye, my TOMato.” nag wave na ko ng goodbye at nadisconnect na din yun tawagan namin at maya maya din offline na si Tom.

What to do?

Of course.

Internet.

Haha. Yun lang naman ang pinaggagawa ko buong summer.

At syempre, ang kumain!

Gosh. Ang boring ng summer ko noh?

Ay, meron pa pala akong pinaggagawa. Nanunuod din ako ng PBB tuwing gabi habang kausap si Mia sa phone.

Kasi parehas kaming mag isa nanunuod sa bahay namin and takot kami. Kaya mas maganda kung manunuod kami ng PBB habang kausap ang isa’t isa sa phone. At least may kausap at parang may kasama ako.