*Bölüm parçası:
The xx - Crystalised
*Multimedya'ya da bakın deriim.
"O kız neyin oluyor?"
Sorduğu soru karşısında istemsizce dudaklarım aralamış,ağzımı açık kalmıştı.Loş ışığa inatla kendini belli eden etrafı kırmızılaşmış yeşil gözlerini dudaklarıma dikince de rahatsız olduğum için yine istemsizce kapatmıştım ağzımı.
"Sanane?"
Aklıma gelen ilk şeyi söylememle,"O.Kız.Neyin.Oluyor?" dedi tane tane vurgulayarak,yakalarımı tutup beni duvarla arasına daha da sıkıştırırken.
Ne ara bu kadar yakınlaşmıştık?
Kafamı dağıtabildiğim tek şey olan müziğe nolmuştu?
Siktir,hava soğuk Louis terlememelisin!
İnat edip etmeme arasında gidip gelirken,"Seni ilgilendirmez" diyerek inatçı huyumu galip getirmiştim,gözlerinden artık alev çıkacak olan Styles ile...
"Lanet olsun,soruma cevap ver!" dedi yakalarımı tutarken beni havaya kaldırıp duvara daha da yapıştırırken.
Tepkileri beni şüphelendirmeye başlamıştı.
Yakalarımı tutup beni havaya kaldırması nefes almamı zorlaştırdığı için ister istemez ellerimi yakalarıma götürmemle ellerimiz birbirine değmişti.
Elimi çekemezdim çünkü nefes alamıyordum,tamam mı?
Gözlerini ellerimize diktikten sonra tekrar gözlerime baktı.Yüzündeki yumuşama kendini belli etmişti ama o kırmızılaşmış gözlerle bana bakması çok tehlikeliydi!
Artık inat edemeyeceğimi anlayıp,"Eski sevgilim" dedim omuz silkerek.Bunu dememle ellerini çekip,dehşete düşmüş bir yüz ifadesiyle bana bakarken geriye doğru yürüdü.
Ben ona anlamsız bakışlar atarken,duvara eliyle yumruk atıp "Siktir!" demekten başka bir şey yapmıyordu.
Buna bir son vermek amacıyla,"Ne o? Çok üzüldün" dedim alaycı bir ifadeyle,yakalarımı düzeltirken.
Bana doğru geldi ve gözlerime baktı.
Tanrım,gözlerinin etrafı neden bu kadar kırmızılaşmıştı?
"Özür dilerim"
Yüzündeki anlayamadığım ifadeyle dediği şey ile gözlerim yerinden çıkacak şekilde açılmıştı.
Özür mü dilemişti? Bunu diyen gerçekten Styles mıydı?
Ve ben,yine sadece anlamsızca bakabildim o yanımdan hızla ayrılırken...
•••
"Abi,uyan artık! Telefonun çalıyor!"
Lottie'nin aynı şeyi 24434. söyleyişiyle,"O zaman sustur!" diye inledim kafam yastığın altındayken.
Uykumdan bir telefon yüzünden vazgeçemezdim.Üstelik bugün Cumartesiydi!
Lottie'nin telefonu kapatıp odadan çıkmasından 2 dakika geçmeden kapının aralanırken çıkardığı sesi duymamla,"Yine ne var Lottie!" dedim bıkkın bir sesle,kafamı yastığa daha da bastırıp.
Yatağımın diğer tarafının çökmesi ve uzun sarı saçların kollarımı gıdıklamasından başucuma oturduğunu anlamıştım.
"Bu sefer de mesaj geldi Lou..."
Bir kere de geç uyanamayacak mıydım ben? Birileri gerçekten uyumamı istemiyor olmalıydı!
"Hey bir dakika! Telefonumun sende ne işi var?"
