Chapter 16 - Downfall

71 10 0
                                    

  Franscene Point of View

Habang papalayo ako sa Charhelm ramdam ko ang bigat sa dibdib ko.

Habang tinitignan ang pagka sira nito napaupo ako.

"Wala na ba talagang pag-asa?" Ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong bigat sa dibdib.

Hindi ko na rin alam kong saan ako pa-patungo pa.

Gustuhin ko man silang tulungan pero wala na akong magagawa pa.

"Ilesha, let's go." Hinila ako ni John Ford pero parang nawala ako sa sarili ko.

Naramdaman ko na lang na naka sakay na ako kay Levian.

Habang nasa himpapawid kami pinagmamasdan ko ang mga hayop na tumatakbo.

Naramdaman ko rin na parang may humigod na pwersa sa amin. Pero bago pa man kami ma higop non hinila ako ni John Ford.

Lumampas ka sa boundary ng mundong 'to. Nandito na kami sa mundo ng mga mortal.

Isang napaka tigas ang binagsakan ko. Naramdaman ko rin na may basang umaagos sa may leeg ko. Nanlalabo na rin ang paningin ko.

"Frascene!" Huli kong narinig bago ako mawalan ng malay.

*****

Bumukas ang mga mata ko at ang una kong nakita ay ang puting kisame.

"Finally you're back." Napaupo ako pero medyo masakit pa ang ulo ko.

Naka ngiti sila sa akin. It's Wayne, Leigh, Hiro at John Ford. Hindi ko na matandaan ang iba pang nangyari.

"Ligtas kayo." I'm so happy kasi naka ligtas sila. Pero nalungkot ako ng maalala kong kasama ang kuya ko at si Windy sa mga nasakop.

"Don't be sad. You need to be strong. Kailangan na nating tapusin ang pamumuno ni Venum." Leigh is right.

"Pero paalala lang kailangan mo munang mag pahinga dahil kagigising mo lang. Mahirap na baka kong ano pa ang mangyari sayo." Umalis na rin sila after non at tanging si John Ford lang ang naiwan.

"Anong nangyari?"

"Na comatose ka." What? Ako? "Remember? Nong bumagsak tayo. Tumama sa bato ang ulo mo nang dahil don kaya ka na coma."

"Ilang linggo akong na coma?"

"Hindi linggo kundi taon." Mas lalo akong nagulat. "Yes, 1 and 6 months kang comatose. Isang taon akong nag bantay sa'yo mabuti na lang nagkaroon ako ng communication sa tatlo. Kumain kana mamaya na lang tayo mag-usap." Tumayo na rin siya at iniwan ako.

Hindi pa rin ako makapaniwala na 1 year and 6 months akong naka higa lang dito at walang nagawa. Nakakainis na sayang ang ilang taon ng dahil lang sa akin!

Kamusta na kaya si Jess Lloyd? Inaalala n'ya rin kaya ako? Buhay pa kaya siya? Anong nangyari sa kanya? Sana maayos lang siya.

Natatandaan n'ya pa kaya ako? Siguro hindi na.

****

The Powerful Element ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon