Może jestem dziecinna
Ale z trudem pozostawiam ważne dla mnie miejsca
Może to tylko mieszkanie
Ale mam w nim tyle wspaniałych wspomnień
Może nowe będzie lepsze
Ale ciężko znoszę widok mnóstwa kartonów
Może najwyższa pora na zmianę
Ale cierpię, gdy ten dom jest taki pusty
Może za mocno się przywiązałam
Ale to miejsce było ze mną od zawsze
Może warto na nowo spróbować
Ale po co, skoro kocham dawne lokum
Może trochę przeżywam
Ale byłam w nim z łzami i z uśmiechem na twarzy
Może to zwyczajny budynek
Ale to też fragment mojego serca
To kawałek mojej duszy
Ja nie chcę opuszczać mojego domu
CZYTASZ
Iskra
ŞiirMam już dość ignorowania krzyku serca Dla szeptów rozumu 15.10.2017 - #25 w Poezji
