Hayalperest

Kalbimdeki Yanlış

Pınar afallamıştı. Hiç bu kadar kararmamıştı dünya. Hiç bu kadar korkmamıştı karanlıktan..

  "İyi misin prenses!" diye cığlık attı adeta Lara. "İyiyim iyiyim de..." sözler ağzından zar zor çıkıyordu Pınar'ın. "Neler oldu bana?". Hepsi bir cevap ararcasına birbirlerinin yüzlerini incelediler. Daha sonra Lara " Bilmiyoruz canım. Bilmiyoruz... " diyebildi sadece. Pınar şimdi iyi gözüküyordu. Bu durumu fazla uzatmadılar. Gelecekteki fırtınayı sessizce bekliyorlardı sanki. O gece hiçbiri uyuyamadı. Babaları hem içten içe pişmanlık duyuyordu, hem de öfke patlamaları şiddetini arttrarak devam ediyordu. Lara yeni bir hayatın hayalinin peşinden buralara kadar gelmişti. Pınar hala olanlara bir anlam veremiyordu. Anneleri ise sessizce ağlıyordu. Sadece sessizce ağlıyordu. Lara için Pınar için diğer evlatları için... Anneydi o. Anne olmayı sonuna kadar hakeden bir anne! Ama bu hayat annelere karşı bile merhametli değildi.
  Ertesi gün Pınar ile ablası birlikte çıkıp okula gittiler. Pınar Lara'ya etrafı gezdirmek istiyordu. Yaptığı hatayı biraz olsun telafi etmek, Lara'nın kafasını toplamasına yardım etmek istiyordu. Enesle tanıştırdı ablasını. Her şey yolunda gözüküyordu. Bugün Kerem'in dersi vardı. Beraber derse girdiler. Ablası küsmezdi zaten Pınar'a. Küsemezdi.. O ders ilk kez Kerem dikkatli bakıyordu Pınar'a. Pınar ne kadar kaçsa da saklanamazdı bu durumdan. Kerem'i her gördüğünde kalbi hep aynı ritimde çarpıyordu. Kalbinden gelen bu melodiyi birisi duyacak diye aklı çıkıyordu Pınar'ın.
  Tüm gün Enes, Lara ve Pınar beraber vakit geçirdiler. Lara ve Enes iyi anlaşmışa benziyorlardı. Pınar'ın aklıysa tıpkı kalbi gibi Kerem'deydi.
   Bir kaç hafta sonra Lara, kocasından boşandı. Pınar'sa kalbini kandırmak için hala Enes'le birlikteydi. Evde şimdilik derin bir sessizlik vardı. Kerem ise sanki her geçen gün Pınar'a bir adım daha yaklaşıyordu. Pınar hissediyordu Kerem de artık onu seviyordu. Aralarında biraz yaş farkı vardı ama umrunda bile olmazdı Pınar'ın. Her şey o kadar güzel gidiyordu ki.. Tıpkı hayallerindeki gibi.
   Babaları daha fazla dayanamayıp huzursuzluk çıkarmış ve sonra da evi terk etmişti. Annesi boşanacaktı artık bu adamdan. Yepyeni ve çok güzel bir hayat bekliyordu artık onları.
  
Ya da Pınar öyle sanıyordu...