Koştuğum için nefes nefese kendi kendime fısıldadım.
'Merhaba Taehyung...'
Lavinin kollarımdan tutup beni kendine çevirmesiyle ancak normal dünyaya dönebilmiştim.Hala doğru düzgün nefes alamıyordum ve bacaklarım sızım sızım sızlıyordu.
'Sen aklını mı kaçırdın? Asya o aptal sana çarpabilirdi!'
Kaşlarını çatmış öfkeden kuduran Lavin'e kollarımı zorla doladım ve heyecanımı önleyemeyerek konuşmaya başladım.
'Hayatım boyunca hep hızla gelen bi arabanın önüne atlamak istemiştim! Ama korkak olduğum için yapamamıştım..Bunu yaptığımda ne kadar iyi hissettiğimi tahmin bile edemezsin!'
Lavin başını sağa sola sallayarak Jungkook ve Namjoon'dan tepki bekliyordu.
Jungkook koca ağzıyla büyük bir kahkaha attı.'Cidden bu kız deli.Sana bayılıyorum Asya.Bunu daha önce söylemiş miydim?'
Yavaşça yaklaştı ve sağ eliyle ensemden tutup saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.Ben de ondan yüz bularak neşeyle kıkırdamaya başladım,Jungkook benim bunu neden yaptığımı çok iyi biliyordu,o yüzden bana destek oluyordu.Jungkook bana daima küçük kardeşi gibi davranıyordu ve bu çok hoşuma gidiyordu.
'Bunun delilikle bir alakası kalmadı artık.Düpedüz aptallıktı yaptığı!'
Namjoon'un sesi ortamda kırık bir cam gibi yayıldı.Arkasını dönmüş uzaklaşırken öfke dolu bir sesle bunu söylemişti.Gülüşümün anında değişmesine engel olamadım.Tam arkasından gidecekken Lavin beni durdurdu.
'Bırak biraz uzaklaşsın.Bizi çok korkuttun Asya ,yine.
Joon oppa bu gibi durumlarda daha hassas ,biliyorsun'Namjoon annesini kaybettiğinde zamanla insanlara yaklaşmayan,sevmekten korkan,yakınındakilere karşı da aşırı korumacı davranan birine dönüşmüştü.Kendini daima herkesi korumakla kollamakla yükümlü gibi görüyor ve tehlikeli durumlarda herkesten daha uç tepki veriyordu.
'Ve senin serseriliklerine karşı gereksiz korumacı davranıyor.Seni kardeşi gibi gördüğü için.'
Lavin, Namjoon'un peşinden giderken bana öyle bir bakış atmıştı ki.Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.Cümlelerindeki öfke elle tutulur cinstendi.Ben de Namjoon'a kötü hissettirmeyi istememiştim ama bir de Lavin'in beni terslemesi hiçbir şeyi kolaylaştırmıyordu.Lavin böyle davrandığında beni ne kadar kırdığını gerçekten fark etmiyor muydu? Sesimin kırgın çıkmamasına dikkat ettim.
'Laliiiiiin!'
Lavin omzunun üstünden dönüp bana baktığında kollarımı başımın üzerinde birleştirip kalp yaptım.Ondan özür dilemek istediğimde daima böyle seslenirdim.
'Sizi kocaamaan seviyorum'
'Aptal kız'
Lavin bana güldüğüne göre yalnızca endişelendiği için kızmıştır diye rahatladım ve saatime bakmamla hemen çığlık atarak koşmaya başlamam bir oldu.Adımlarım birbirine dolaşırken geride bıraktığım Kook'a açıklama yapmak için arkama döndüm,fakat bir yandan da koşuyordum 'Kütüphaneye geç kaldım.Dersten çıkınca ban-
Ve cümlemi tamamlayamadan büyük ve sert bir şeye çarptım.Benim için olağan bir durumdu ama insanlar koca bir kızın nasıl bu kadar dikkatsiz olabildiği konusunda yorumlarını esirgemediği için çoğu zaman kendimi berbat hissediyordum.Yanağımı metal bi şeyin çizdiğini hissettim büyük ihtimalle birazdan kanayacaktı ve önüme döndüğümde dağınık kahve saçlarıyla çevrelenmiş traş losyonu kokan enfes bir yüz gördüm. Gülümsüyordu.
Tanrı aşkına koskoca okulda başka çarpacak kimse kalmamış mıydı ya!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardem ❄ kim taehyung
Fanfiction"Senin gökkuşağının benim gecemde yeri yok. Sen gökkuşağıysan , ben gri ayışığıyım. Aşk, yağmur gibi. Senin için olmazsa olmaz. Ama ben onu tanımıyorum." Bana arkasını döndü ve uzaklaşıyor, hıçkırıklarımın arasından silik sesim duyuluyor. "Ayışığı...