Kardem ❄ kim taehyung

1.0 ❄️ why?

Sesinde apaçık bir alay ve aşağılama vardı.Yutkundum,boğazıma bir düğüm oturmuştu.Ve konuşacak gücü bir an bulamadım.Sadece buruk bir şekilde gülümsedim ve arkamı dönüp içeri girdim.Bana hakaret etmişti, ortada hiçbir geçerli sebebi yokken bana hakaret etmesine nedense bozulmuştum.Kendimi ağlamak üzere bulduğumda şaşırdım,herkes beni severdi ve annem hariç kimse bana böyle şeyler söylemezdi.Bir kaç kişiden ilk tanıştığımızda seni yapmacık sanmıştık ama sen gerçek bir sakarsın sözlerini duymuştum.Ama bu şekilde,ve direkt yüzüme söylemesi...Ona iyi davranma fikrini o an kafamdan attım.Hatta onunla bir daha konuşmamaya karar vermiştim.Ve asla insanların içinde sokakta ağlamayacaktım.Yutkundum.Beklemediğim için böyle ani olduğu için ağlama hissimi birazcık zor bastırdım.

Kapıdan girip jj'nin büyükannesini ziyaret etmek için odasına doğru yürümeye başladım.Büyükanne gerçekten pamuk gibiydi.Ve ben kendi anneannemi yada babaannemi görmediğim için yaşlıları çok severdim.JJ'nin evinde kalırken sık sık nineyi ziyarete giderdim.JJ babaannesine çok düşkündü ama nine kendisi huzurevine yerleşmek istemişti.Evde yalnızdı ve sıkılıyordu.Burayı onlara ben bulmuştum ama kendi gözlerimle ilk kez görüyordum.Bahçeye adım attığımda burasının gerçekten huzur dolu olduğunu fark ettim.Yemyeşil ağaçların altında rengarenk çiçekler ve ahşap sandalyeler masalar rastgele dağılmıştı.Burası adını bahçeyi bembeyaz yapan karahindibalardan alıyordu.Nine etrafında bir kaç yaşlı kadınla oturmuş kahkahalar eşliğinde örgü örüyordu.Gülümsememi yüzüme yerleştirip ona koşar adım gittim ve kollarımı boynuna doladım.

***

#Taehyung

Birine mi baktınız beyefendi?'

Kapıdaki gereksiz görevlinin bana seslenmesiyle gözlerimi kızdan çektim ve adamın yüzüne dik dik baktım ama salak adam anlamayan bakışlarını üzerimden çekmedi.

'Hayır'

Açıklama yapma gereği duymadım.Bir an önce uzaklaşmasını istediğimi yeterince belli ettiğimi düşünüyordum.Ama-

'O zaman neden burdasınız?'

Bu soruyu içimden tekrarladım.Neden burdayım?Sahiden neden burda dikilmiş bir avuç dolusu yaşlıya kahkaha attıran aptal küçük kıza bakıyordum?
Gerçek olup olmadığını anlamıyordum.Bu kadar neşeli olması bana birini hatırlatıyordu.Tavırları,bakışları hatta gülüşü ve en çok da saçları...Ve gerçekten gözüktüğü gibi mi yoksa dikkat çekmek için rol mü yapıyor diye merak ediyordum.
Anlamak için bunu yüzüne söylediğimde bana yardımcı olmak yerine kafamı iyice karıştırmıştı.Gerçekten bu kadar sakar olması imkansızdı.Tam onun mükemmel bir oyuncu olduğuna inandığım an,bana öyle kırık bir gülümsemeyle baktı ki hissettiği kırgınlığı elimle tutabilirim sandım.
Ve şimdi burda durmuş küçük bir kızın enerjisinin gerçek olup olmadığını anlamaya çalışarak dikiliyordum.
Yaptığım şeyin saçma olduğunu anladım ve adama dönüp 'Gidiyorum' dedim.Arabaya bindim ve çalıştırdım.Telefonumun çalmasıyla durakladım.

Arayan 'Bayan Kim'

Sessize aldım ve eve gitmektense okula dönmeyi tercih edeceğimi fark ettim.Herkesten nefret ediyordum,ama nefretimi kimseye kusamıyordum.Ve hayatımın bu hale gelişinin başlangıcını hatırladım,bildiğim tüm doğruların sarsıldığı günü.

-

Annesinin doğum günüydü.Bu yüzden yazlık evi onun sürpriz partisi için hazırlayacaktı.O bu tip şeyleri umursamazdı ama annesi doğum günlerini önemsediği için hazırlık yapacaktı.Avuçlarına aldığı kolyeye baktı.Özel yapım olan bu kolyeyi Taehyung kendi emeğiyle kazandığı parayla yaptırmıştı.Uzun zamandır bugünü bekliyordu.Annesi bu dünyadaki en önemli insandı onun için.
Babasından sonra tabi.
Taehyung her şeyiyle babasına çok benziyordu ve hep onu örnek alıyordu.Mükemmel ailesiyle ilgili düşüncelerinin böylesine değişebileceğini nereden bilebilirdi.
Yazlık evin kapısını açtığında gördüğü manzarayla vücudu taş kesildi ve yutkunamadı.Dışardan bakıldığında teni kireç gibi olmuştu.Buz kesmişti ve onun buzlarını artık kimse çözemeyecekti.
Biricik annesi,koltuğun üzerinde inleyerek bir adamla sevişiyordu.Ve bu adam babası değildi.