Kardeşimin Abisi ~ÖzBar~

9.Bölüm

Bölüm şarkısı; Nil Karaibrahimgil-Havuz Problemi

☆Özgü'den☆

Örtüyü göğsüme kadar çekip yastığın altına elimi soktum. Be ikinci yastığıma da sıkıca sarıldım.

Dışarıdan gelen sokak ve malikanenin dışındaki ışıklandırmalardan gelen ışıklar yüzüme çarpıyor, etrafı görünecek kadar aydınlatıyordu.

Etraf tam kararmadan uyuyamayacağım için balkon kapısının yere kadar uzanan penceresinin stor perdesini indirmek için yataktan kalktım.

Balkon kapısının önüne Baran çıkınca iki adım geriledim. Elimi göğsüme koyup derin bir nefes verdim.

"Ama ödümü patlattın." dedim kızarak. "Kalbim böğrümden çıkacak." dediğimde balkon kapısına tekrar vurdu.

Anahtarı çevirip açtığımda bileğimden tutup kendine çekti. "Böğrünü yesinler senin." dediğinde kalbim bu sefer çarpma hızından dolayı böğrümden çıkacaktı.

"B-birşey diyeceğim. Senin benim damağımı çekmen gerek." dedim kafamı kaldırarak.

Baş parmağını ön dişlerime koyup kafamı yukarı attı. Memnun olmuşçasına kafamı salladım.

"Gelsene. Laflarız." diyen kişi Baran değil de başkası olsaydı 'Oğlum zaten zorla çıkardın ya la.' derdim ama bu anı bozmak yalnızca vicdansızlık, yersizlik ve de zamanlama sıkıntısı çekmek olurdu.

Ortadaki küçük sehpanın yanındaki sandalyelerden birine beni oturtup yandaki sandalyeye de o oturdu.

Cebinden bir sigara paketi çıkardığında gözlerimi büyüttüm. Ağzına bir tanesini koyup sehpadaki çakmakla yaktı.

Derin bir nefes çekip üflediğinde yüzümü buruşturdum. "Sebebi neydi ki?" dedim dirseklerimi dizlerime koyup öne eğilerek.

"Arada iyi geliyor." deyip bir nefes daha çekti.

"Yalnız bağımlılık oluyor o arada." dedim işaret parmağımla çember çizerek.

"Kızım anlasana, efkarlandık da sana geldik." dediğinde gözlerimi ondan çekip önüme diktim.

"Anlat bakalım." dedim yarım ağız.

"Ya bak şimdi, bir kız var." dediğinde hızla ona döndüm. "Geçenlerde tanıştık. Böyle omuzlarına düşen tam kahverengi saçları var. Kocaman kocaman gözleri var ve ben bu kıza karşı ne hissettiğimi inan bilmiyorum. Ben de senden akıl almaya geldim."

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Yaşadığım çok büyük bir kalp kırıklığıydı. Ben bir kıvılcım beklerken şuan o bana başkasını mı anlatıyordu?

Dolan gözlerimi engellemek için önüme dönüp "Ben anlamam öyle." dedim gülümsemeye çalışarak.

"Dicle'ye mi sorsaydım?" dediğinde başımı arkaya attım.

"Tuğçe anlar bu işlerden en iyi. Ona sor sen." dediğimde 'ciddi misin?' der gibi baktı.

Bakma öyle be adam. Sen bana başkasını anlatırken, ben sana bakamazken, öyle içimi eritecek gibi bakma işte.

"Özgü, sana geldim." dedi başını sallayarak.

"Ben de anlamam diyorum." dedim ona hala bakamayarak.

"Ne yani? Şuana kadar hiç sevgilin olmadı mı?" dediğinde biraz da olsa gülümsedim.

"Olmadı, çünkü ben genelde bana dokunmaya bile kalkan erkekleri döverdim." dediğimde bir kahkaha attı.

"Asi kızımız sahalarda diyorsun." dediğinde yarım yamalak gülümseyerek başımı aşağı yukarı salladım.

Ufaktan esneyerek doğruldum ve arkama yaslandım. Gözlerimi ovar gibi ovuşturduğumda deliymişim gibi bakıyordu bana.

"Ne ya öyle? Tren miyim ben?" dediğimde anlamaz gibi kaşlarını çattı.

"Trene bakan öküz gibi ne bakıyorsun diyorum." dedim.

"Ha şey, o kadar içtensin ki. Tanıdığım kızlar eyelinerı bozulmasın diye hareket bile etmezler, sen gözünü oydun." dedi gülerek.

"Demek ki neymiş? Beni genellemeyecekmişsin." deyip ayağa kalktım.

"Ben yatıyorum. Sen de bir tane daha sigara içersen bozuşuruz,ona göre." diyerek balkon kapısını açtım.

"Sağol prenses." dediğinde tek kaşımı kaldırarak "Neden?" dedim.

"Bilmem. Sen sağ ol yani. Ölme diye." dediğinde güldüm.

"İyi geceler öküz." dediğimde "İ geceler tren prenses." diye bir cevap aldım.

Yaratıcılık tavan yapmış hakikaten. Hayranım, en büyük hayranım.

●●●●●○○○○○

Sabah kahvaltı masasına merdivende karşılaştığım Özge ile indik. Merdivende karşılaştığım!

Ev o kadar büyük ki, dün geceden beri birbirimizden haber alamamıştık. Alt katta biri ölse, kimsenin ruhu dahi duymazdı.

Oysa benim evimde, telefon ışığından anlardık uyuyup uyumadığımızı. Çünkü kapılarda buzlu cam vardı.

"Günaydın herkese." dedi Özge neşeyle.

Ben de "Günaydın." dedim çekingen bir tavırla.

Yerlerimize oturduğumuzda karşımdaki Baran ile göz göze geldiğimizde ben utangaç bir tavırla önüme dönerken o göz kırptı.

"Geldiğin iyi olmuş Özgü. Biz de yarın şirketimizin kuruluşunun 13.yıl dönümü kutlaması için hazırlıklara başlamıştık." dedi Olcay Bey.

Kafamı anneme döndürdüğümde kulağıma fısıldadı. "Telaşlanacak birşey yok. Az sonra Dicle gelecek. Beraber gidersiniz alışverişe."

Neden burada benim fikrim sorulmadan yapılıyordu herşey? Ben bugün işe gidecektim.

"Yalnız, kusura bakmayın ama, benim bugün işe gitmem gerek." dediğimde Özge hariç masadaki herkes şaşkın şaşkın bakıyordu bana. Ah canım, hiçbirinin haberi yoktu.

"İşe derken?" dedi annem ellerini çenesinin altında birleştirerek.

"Ev kinetik enerjiyle dönmüyor herhalde." dedim çatalımı tabağın kenarına bırakarak.

"Ben senin çalışmanı istemiyorum." Olcay Bey bunu dediğinde alayla güldüm.

"Pardon? Ben evimi neyle geçindireceğim?" dediğimde kendinden emin bir şekilde cevapladı.

"Senin evin burası." dediğinden annem de, Özge de, Baran da uyarı dolu bakışlarını yolluyordu cici babama.

"Buna kim karar verdi? Siz mi? Ama ben böyle olacağını önceden düşünmeliydim." deyip masadan kalktığım sırada Olcay Bey'den tok bir ses geldi.

"Otur yerine." Bu adam kendini neyim sanıyordu.

"Siz bana emir veremezsiniz Olcay Bey. Her ne kadar annemle evli olsanız da babam filan değilsiniz." deyip merdivenlerden yukarı çıktım.

Sinirden biriken gözyaşlarımı silip sırt çantamı tek omzuma alarak koşar adımlarla merdivenlerden indim.

"O odayı da ne yaparsanız yapın!" dedim çıkmadan hemen önce.

Demir büyük kapıdan çıkıp caddeye kadar yürüdüm. Kaldırımda kendi kendime söylenerek giderken milletin deli olduğumu düşünmesi çok normaldi.

"Neden yapıyorlar zannediyordun bunu? Oysa sen baştan da demedin mi onlara? Açık ve net belirtmedin mi tavrını? Yeterince belirtememişsin demek ki de olanlara bak! İşten ayrılacakmışım, evime geri gitmeyecekmişim. Yok ya? Çocuk muyum lan ben ço-"

Çarptığım kadına dönüp "Pardon." deyip yoluma devam edecektim ki "Arıza?" diye bir ses geldi kadından.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum... Sizi çoook seviyorum...♥♥♥

-Ceyda