10.Bölüm

253 21 0
                                    

☆Özgü'den☆

Sadece yetimhanede kullanılan lakabım söylendiğinde arkamı döndüm. Karşımda göreceğim kişi yakınlarımdan da olabilirdi gıcık olduklarımdan da.

"Doğa?" dedim görür görmez tanıdığım kıza bakarak.

Az yolmamıştım saçlarını teker teker. "Nerede yangın çıkardın yine?" dedi hiç değişmeyen gıcık ifadesiyle. Sürekli hatırlatmak zorundaydı dimi?

*Flashback*

"Bana bak İpek cadısı, çek git yoksa hepimiz için kötü olacak." dedim arkamda tuttuğum Irmak'ın ablası olduğunu söyleyen deliye.

Akıl hastanesinden kaçıp aynı odada kaldığım benden küçük olan bir kıza dadanmıştı. Ama DNA testiyle de açıklanmıştı onun ablası olmadığı.

Fakat hala inat ediyor, o benim kardeşim deyip duruyordu. Kimsenin ona inanmadığını bildiği için buraya gelip gelip etrafa zarar veriyordu.

En son kırdığı bir vazonun parçasını oda arkadaşlarımızdan Elif'in gırtlağına dayamıştı.

Şimdi de elinde yakıp söndürdüğü çakmakla tahtadan yapılmış zemine atmakla tehdit ediyordu.

"Sus!" diye bağırdı bana. Aslında psikolojik düşünürsek bir delinin üstüne gitmemeliydim ama bendeki de huy ya, inadımı üstüne üstüne attım sürekli.

"Susmayacağım, yanarsak beraber yanacağız ve sen de öleceksin bizimle." dedim arkamdaki Irmak'ı çaktırmadan en uzaktaki kızlardan birine vererek.

Elif, Irmak, Deniz ve Doğa ile kaldığımız odanın kapısını kilitlemiş sallana sallana çakmağı yakıyordu. Sonra vazgeçip söndürüyordu.

"Irmak benimle gelecek anladınız mı?" dediğinde arkadan milli gerizekalılık ödülünü alacak olan Doğa bağırdı.

"Al Irmak senin olsun!" dediğinde yumruğumu gösterdim.

"Salak öleceğiz hepimiz." dedi kulağıma.

"O çeneni kendin kapatmazsan kapatacak bir çenen kalmayacak." dedim dişlerimin arasından.

Yapabileceklerimi bildiği için geriye adım atıp pıstı bir kenara.

"İpek, senin için kötü olur. Bırak ulan şunu!" diye bağırdım elimi uzatarak.

"Kes sesini!" dediğinde "Kesmeyeceğim!" diye üstüne gittim.

"Sen harbi malsın." dedi arkadan Doğa.

Yüzümü ona çevirip "Çarpacağım bir tane şimdi he." dedi elimi tokat gibi havada sallayarak.

Uzun çakmağı elinde atıp tutarken tam bir deli olduğunu kanıtlayarak güldü.

"Yanacaksınız lan hepiniz." dedi çakmağı ateşleyip tahtalara atarak.

Yerler alev almaya başlayınca kapının üstünde bıraktığı anahtarla odadakileri çıkardım hızlıca.

Kolumdan tutup sürüklemeye başladığında pencere kenarları dhi her yer alev almıştı.

Beni yatakların kenarlarına doğru fırlattığında omzumdan belime kadar yatağın kızgın demir direği yaktı.

Yavaş yavaş öksürerek yere yığıldığında canımın acısını hiçe sayarak onu da sırtlayıp odadan çıkardım.

Dışarı çıktığımda canımın o kadar acımasına aldırmadan salak müdiremizin yapmadıiını yapıp dışarıdaki topluluktan yoklama aldım.

Kardeşimin Abisi ~ÖzBar~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin