[Kindly please read the author's note after the prologue.]
P R O L O G U E
"Ate, di'ba sabi nila Mommy at Daddy...bawal tayong lumabas ng bahay kapag wala sila? Mapapagalitan tayo nito."
Hinarap ako ni ate at hinawakan sa magkabilang balikat.
"Gianne, ano sabi ko sayo? Trust me di'ba."
Napailing ako. "Ate, but it's wrong. Baka mapaham---"
"Susundin mo ko o iiwan kita dito sa labas ng bahay natin? It's already ten pm G, gagabihin tayo kapag nagmabagal pa."
Wala akong nagawa kundi sumunod sa kay Ate Ghil. After all, sya ang mas nakakatanda sakin. Ano bang laban ko sa kanya, isang hamak na 5 year-old girl lang ako na nagmula sa Salvador Family pero si Ate Ghil, she's already 10 years old. Mas alam nya tong ginagawa namin kesa sakin.
I wish alam nya.
Papalalim na ng papalalim ang gabi at mas lalo kaming napapalayo sa bahay. Kahit gabi na, hindi ko maramdaman ang antok ko. Kaba ang mas nararamdaman ko kaya hinigpitan ko ang hawak ko sa kamay ng ate ko. Umiihip ang malalim na hangin at pagtingala ko, bumungad sakin ang bilog na buwan.
"Ate, asan na tayo?"
Muli akong tumingin sa likuran ko at hindi ko na matanaw yung mansion namin na mas ikinatakot ko.
"Shhh, malapit na tayo."
Isang tango na lang ang naisagot ko sa kanya. Feeling ko, something's wrong here. Ano bang lugar ang meron pa sa loob ng isang masukal ng gubat tulad ng tinatahak namin ngayon? Tumingin ako sa damit ko at nakapanjama lang pala ako habang si ate, nakapantulon at nakajacket pa.
After ng twenty minutes, may nasilayan na akong ilaw kaya medyo lumuwag ang dibdib ko. Ilang sandali lang, hinarap ulit ako ni ate at muling nagsalita. Pansin ko ang gulat at takot sa mukha nya kaya maski ako, unti-unti ng nagpapanic.
"A-ate what's wrong? Where are we?"
"Gianne, we're fine okay? Basta, iiwan muna kita dito but huwag na huwag kang lalabas dyan. Babalikan kita at kahit anong mangyari, always hide. Promise me."
Unti-unting tumulo ang luha ko dahil sa takot. Nanginginig na rin ang katawan ko pero niyakap ko na lang si ate at bumulong.
"Promise."
Then there I heard it. Isang malakas na putok na baril na alam kong hindi malayo saming dalawa ng kapatid ko. Sa isang kurap ko, magisa na lang ako sa dilim. Hindi nagsasalita. Hindi gumagalaw. Nangangapa at naghihintay sa susunod na umaga. Kabi-kabilaan ang sigawan, putukan at sabugan ng bomba ang naririnig ko pero I promised myself na hindi ako lalabas sa aking pinagtataguan. Nangako ako kay Ate. But I hope she's still okay.
I didn't make a sound. Para akong tangang naghihintay sa dilim kahit puro putukan na ang naririnig ko sa paligid ko.
What if kung masabugan ako?
What if kung tamaan ako ng ligaw na bala?
What if kung may makakita sakin dito?
What if kung eto na ang huling araw ko sa mundo?
Napapikit na lang ako sa mga naiisip ko. Until when I heard a ticking sound beside me. A bomb. There's a bomb beside me at after ten seconds, sasabog ito kasabay ko.
Wala akong nagawa kundi tumakbo palayo sa bomba. I'm sorry, ate. I should've hide pero ayaw kong mamatay. I kept running in the dark at tanging buwan lang ang nagsisilbing ilaw ko.
Then I felt a pair of arms on my waist at bigla na lang tinakpan ang bibig ko gamit ang panyo. Pilit akong nagpapapalag at nagsisigaw pero walang nakakarinig sakin. Naabutan ko pang sumabog ang bomba pero may nakahawak parin sakin. I don't know if it's a man or a woman. All I know is its a person. A scary one. Yung mga kalaban ni Mommy at Daddy sa business. Nakakatakot sila that's why my parents didn't allow us to go outside the mansion but my sister disobeyed them. We disobeyed them.
Lumabas parin kami and this what happen.
I just keep wiggling dahil iyon na lang ang dapat kong gawin ng unti-unting bumigat ang talukap ng mga mata ko kasabay ng paghinto ng mga luha sa pagtulo. Ibinaba ko ang tingin ko sa damit ko and it's covered with blood. Nabaril na pala ako but the person behind me is still running at hawak hawak parin ang bibig ko. Maybe, it didn't know na nabaril na ako ng kung sino.
I just rested my eyes. Wala na akong magagawa. This is my end. This is the end. Nakakatawang akala ko maglalaro lang kami ni ate in the middle of the night but we put ourselves in danger. In death. Katangahan nga naman oh. But before I lost my consciousness, I heard someone call my name at nabuhayan ako ng loob.
Please...help me.
-----
Author's note:
Prologue...done. Nagustuhan nyo ba? I hope so. So eto na nga tayo. Medyo strict ako sa mga perfectionists. Ayoko sila dito. Maraming errors and wrong grammars here so pwedeng pwede silang umalis kapag ayaw nila ng libro ko.
I AM CURRENTLY REVISING THIS BOOK! I am currently fixing it's errors, typos, etc.
Always vote okay? Yun lang naman.
trashyyykawa_
P.S: I hate silent readers. And, I don't like comparing my book to others.
CASTS:
Gianna Salvador / Ivy Montereal - Im Yoona
Alexander Dela Vin - Min Yoongi
Charles Fernandez - Kim Taehyung
Jacob Gonzales - Jeon Jungkook
Cairo Sanchez - Kim Namjoon
Jaziel Molina - Jung Hoseok
Clarenz Buenas - Kim Seokjin
Elijah Mercedez - Park Jimin
Tito Alfonso Montereal - Park Bo Gum
Chad Montereal - Nam Joo Hyuk
BINABASA MO ANG
𝐓𝐇𝐄 𝐋𝐎𝐍𝐆 𝐋𝐎𝐒𝐓 𝐆𝐀𝐍𝐆𝐒𝐓𝐄𝐑 𝐐𝐔𝐄𝐄𝐍 𝐈𝐒 𝐁𝐀𝐂𝐊
ActionHIGHEST RANK IN ACTION: #17 THE LONG LOST GANGSTER QUEEN IS BACK This story is now entered on Wattys2019! ------------------------ "Why should I apologize for the monster I've become? No one ever apologize in making me this way." Return for Revenge...