𝐓𝐇𝐄 𝐋𝐎𝐍𝐆 𝐋𝐎𝐒𝐓 𝐆𝐀𝐍𝐆𝐒𝐓𝐄𝐑 𝐐𝐔𝐄𝐄𝐍 𝐈𝐒 𝐁𝐀𝐂𝐊

Chapter Two: Philippines

[Kindly please read the Author's note after this chapter.]

C H A P T E R T W O: PHILIPPINES

Two more hours at maglalanding na ako sa Pilipinas. Bore na bore na ang mga mata ko sa mga ulap. Ulap here, ulap there, ulap everywhere. Halos maubos na rin ang mga kanta sa playlist ko sa sobrang tagal ng biyahe.

Binugahan ko ng hangin yung bintana ng eroplano sa tabi ko bago isinulat yung acronym ng pangalan ko.

AIM - Aenslei Ivy Montereal

Binura ko ito at muling bumuga ng hangin at sinulat ang dating acronym ng pangalan ko.

GNS - Gianna Nicole Salvador

Napailing ako. I should not doing this. I should forget this. Kailangan kong kalimutan lahat ng nakaraan ko. Even my name. Lahat lahat, kakalimutan ko para hindi na ito makaapekto pa sa mga plano ko ngayon. I should better face the present than my past and start planning my future.

That's my aim. That's why AIM is my acronym.

I got interrupted in my thoughts when my phone rings.

Tito Alfonso calling...

Accept --->

Decline <----

Napangisi ako at agad agad na inaccept yung call. Ang crush kong Tito! Ahahha, Charr. Sobra kasing gwapo nito. As in, yung sobrang swerte ko kasi may Tito akong sobrang gwapo at sobrang bait pa. Take note, wala pa syang asawa at...eto ah...at matanda lang sya sakin ng dalawang taon! So lucky am I! Ahaha

"H-hello?" Pabebe kong bati.

"Ivy! How are you?!" Sa boses pa lang nya, feeling ko aatakihin na ako sa puso. So masculine at ang baba pa ng tono.

"Urrhmm, I'm sho fine nemen po and...ehehe...how are you po?" Syempre, hindi yan ang sinabi ko.

"Uhmm, I'm fine Tito. On the way na ko pabalik ng Manila." Then he laughed on the other line. I held my phone tighter para pigilan ang puso ko sa pagsabog sa kilig.

"Ok. Mabuti naman kung ganun. Kita tayo mamaya?"

"Tayo? Sure. Ibababa ko lang yung mga gamit ko." Nabasa nyo yun?! Magkikita daw kami later and I'm like...oh my gosh! Pabebe overload na this.

"Ok Ok. Sila Ate Jade ang susundo sayo dyan. Okay, I gotta go."

No. Wait! Can we talk a little more longer?!

"Ahh okay. Goodbye Tito! Ingat ka dyan." I love you. Ahaha. Charot.

"Sige sige. Ingat ka rin."

Ehehe! Inget ke ren po. Then he ended the call. Ang kapal naman ng pes ko kung ako yung mageend ng call di'ba? I hugged my phone afterwards sa sobrang kilig. Dahil dun, dalawang oras akong hindi mapakali sa eroplano. I am already dying to see him. Nung nakalapag na yung sinasakyan ko, as in talagang nanulak ako ng mga tao mauna lang palabas ng eroplano. Syempre hindi sila nagalit, kilalang-kilala ako sa buong mundo eh and same as, may karapatan ako. I would say, kayang-kaya ko silang bilin. Barya lang ang mga taong tinulak ko kanina kung tutuusin.

Pagbabang-pagbaba ko, tilian na ang mga tao. Medias here and there. Nakakairita sila. Magfe-fade ang beauty ko nito dahil sa kanila. Swear, if that happens...papasabugin ko ang Pilipinas. I wore my eyeglasses at automatic naman ang securities na hawiin ang mga tao. I did my best to sneak inside the airport at agad kong naispotan sina Ate Jade there. How I wish na sana nandito rin si Tito Alfonso.