ALTINCI BÖLÜM
O rezillikten sonra iki hafta boyunca Kays'ın yüzüne bakamadım. Zaten iki günde bir görüyordum, gördüğüm yerde de kaçıyordum. Onun o aptal sırıtışı aklıma geldikçe çıldırıyordum. Sonra bir gün Facebook'tan "Selam küçük hanım." yazdı. Sensin küçük, salak,sanki aynı yaşta değiliz. Ben de "Selam Kays" yazdım. "Adımı öğrenmene sevindim." yazdı ve gülücük koydu. "Sen benim ismimi nasıl öğrendin?" yazdım. "Sen benim ismimi nasıl öğrenemedin ya?" deyip yine gülücük koydu. Bu çocuk şaka gibiydi. Artık onunla konuşmama kararı almıştım.
