Başlangıç

216 4 0
                                    

BİRİNCİ BÖLÜM

Dokuzuncu sınıfın ilk günüydü. Herkese çok yabancıydım. Herkes nefret dolu gözlerle bakıyordu. O an hiç liseye başlamamış olmak istedim. Her şey fazla gereksizdi. En kötüsü de çok fazla yapmacıklık vardı. Ortaokuldan sonra lise bana farklı ve iğrenç gelmişti. Sanki günler geçtikçe okulda daha da yalnızlaşıyordum. Her gün aynı sıradanlıktaydı. Sabah kalk, dolabı aç, giyin, aynaya iki saat bakıp hayata küs, okula git, her gün aynı salak insanları gör, birbirinden berbat dersleri çek, eve ölü gibi gel, ders çalış, uyu falan filan... Ben bir değişiklik beklerken hayat bana dalga geçercesine gülüyordu sanki. Her şey gittikçe daha da kötü bir hal alıyordu. Hayattan bezmiş bir haldeydim. Kafamda binlerce intihar etme planı kurgulamıştım. Artık yaşamak istemiyordum. Çünkü yaşamamı gerektirecek bir şey bulamıyordum. Ta ki onu görene kadar! Birisini ararcasına ortalarda dolanmak saçmalıktı. Ben onu hiç ummadığım bir anda görmüştüm. Daha doğrusu fark etmiştim. Belki de onu her gün görüyordum. Ama insan salak gibi, bazılarını geç fark edebiliyordu. Sanırım onu fark edebilmem için okulun saçma bir sınavında karşılaşmamız gerekiyormuş. Yan yana oturuyorduk. Bana "Sen onuncu sınıfsın değil mi?" dedi. -İnsan ilk önce bir selam der. Onuncu sınıf falan da değildim ayrıca. Nerden çıkarıyordu bunları?- "Hayır dokuzuncu sınıfım." dedim. "Ben de zaten aynı şeylere çalıştığımıza şaşırmıştım" dedi. Madem anladın aynı sınıf olduğumuzu, niye soruyorsun? Herhalde iki dokuzuncu sınıfın yan yana denk gelmesi garip gelmişti ona. -Doğrusu bana da garip geldi.- Tabi ben bu konuşmanın anlamlı bir şey olduğunu falan düşündüm içimden. Benim için her şey işaretti. İçimde saçma sapan senaryolar uydurup her şeyin bir anlamı olduğunu düşünüyordum hep. Sonra ben onun bana söylediği iki cümleyi düşünürken sınav bitti. Onu ilk farkına varışım böyle oldu. İlk konuşmamızın böyle olmasını istemezdim. Tanışmadan, selamlaşmadan, hal hatır sormadan. Şimdi gözlerim her gün her yerde onu arayacak, onun hakkında her şeyi araştıracaktım. Sonunda kendime bu sıkıcı okulda bir uğraş edinebilmiştim.

İmkansıza DoğruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin