Ausburn University

Chapter 9

Chapter 9:

( Dash )

" Achuu !! " I can't believe it! she push me like a stick! kakaiba talaga ang babae na yun! " Achuu !! " aching ko habang sila naman nasasayahan pa sa kundisyon ko.

" Haha! mukhang nakahanap ka ng katapat mo. " -koch. andito silang lahat sa cabin namin ni spencer, as usual,ginawa nila tong tambayan.

" Achuu !! " Haixt! hindi na tumigil tong sipon ko simula nang itulak niya ko sa pond kahapon, lumabas pa ang mga allergies ko dahil sa palaka at sa water lillies.

" Dash! dun ka! yuck mahawa mo pa kami. " sabi ni spencer at sumenyas pa ng alis alis. Tiningnan ko siya ng masama.

" ang arte mo ah! oh! oh! " nilapitan ko siya't sinakal sakal sa leeg gamit ang braso ko para asarin.

" Aack- eeck-! " nahihirapang sigaw ni spencer. inasar ko lang siya't pinakawalan na rin. Pagkabitiw ko sa kanya agad naman niya kong binato ng bola.

" Kadiri ka! mahawa pa kami sa kulugo mo! " asik niya.

" This is an allergy, hindi mo ba alam pinagkaiba ng kulugo sa allergy? Achuu!! " haixt! nakakainis naman tong sipon na to!

" Lolo mo! " he says teasing.

" POGI! " sagot ko.

" Ang aarte niyo! " makalabas na nga lang. Kinuha kong jacket ko bago tuluyang lumabas ng cabin. nakakaramdam din kasi ko ng lamig sa katawan ko.

Haixt! ang arte nila akala mo hindi mga lalaki. makalayas na nga lang muna.

-

( Lexa's POV )

Ang dami namang binigay na gamot ni chelsey, hindi naman ako inubo o sinipon eh. sobra kung mag alala binilan pa ko ng gamot sa lagnat inumin ko daw pag sumakit ulo ko. sobra talaga kung mag alala si chelsey. Baka daw magkasakit ako. hayy.. makapaglakad na nga lang.

Naalala ko kagabi pag uwi ko sa cabin si chelsey agad ang umasikaso sa akin ng makita nilang basang basa ako dahil sa pagkakalaglag ko sa pond. inabutan niya agad ako ng twalya pagkatpos ay ipinagluto agad ako ni stella ng mahihigop na sabaw para daw hindi ako lamigin. dumagdag pa sina skyla at cloud na naghanda agad ng gamot na maiinom ko. sabihin na nating ang oa nila pero i feel happy dahil sa ginawa nila. they're so sweet and caring, ang sarap talga sa pakiramdam na may mga kaibigang handang tumulong agad sayo kahit na di mo sabihin.

I was on my way papunta sa lugar na palagi kong pinupuntahan sa likod ng university kung saan may isang malaking punong masisilungan na palagi kong pinupuntahan tuwing gusto kong mapagisa ng may marinig ako ditong tao.

" Achuu !! " sinilip ko kung sinong nandito. Nakaupo ito habang nakasandal sa puno.

" What are you doing here ? " tanong ko dito. Napatingin ito saakin. Mukang malamya ang mukha nito ngayon.

" Bakit? ikaw lang ba pwedeng pumunta dito? " sarkastikong sabi niya.

" This is my place, pwede ka nang umalis. " mataray na sabi ko sa kanya.

" Kelan mo pa nalagyan ng pangalan ang punong to? you know, ako ang nauna kaya ikaw ang aalis. " nakapikit na sabi nito habang komportableng nakasandal sa puno. idinilat nito ang isang mata niya para silipin ako. " what are you waiting for? you can go. " sabi niya pagkatapos ay ipinikit na uli ang mata niya.

Hah! akala niya? hindi ako aalis noh! siya ang umalis, this is my place! Lumapit din ako sa puno at saka kumportableng umupo dito.

" Bakit di ka pa umaalis? " tanong niya.