Chapter 12

26 0 0
                                    

Chapter 12

(Lexa's POV)

I sighed. "ano bang kailangan niyo?" walang gana kong tanong pagkatapos ay itinukod ang baba ko sa kamay ko sa couch.

"you need to listen, Lexa." ani skyla.

"just spit it out." naiinip na sabi ko.

"ganito kasi yon.. diba were having a festival that has a theme Triple TeamColor Event?" litanya niya.

"oh tapos?" tanong ko.

"we heard from stella na bubuo daw ng team consisting of a three people, tayo na lang ang bumuo, so... we want you in, in our team? me and.. skyla, together?" turo niya sa kanya at kay skyla.

"No." mabilis kong sagot pagkatapos ay mabilis din akong tumayo. I don't want, wala akong ganang sumali, siguro ay kung sinabi nila iyan ng nasa good mood ako ay mapa oo pa nila ako, atsaka isa pa! ginising nila ako sa gitna ng madaling araw para lang sabihin iyan? hindi ba yan makakapag intay? hinawakan nilang dalawang braso ko.

"Lexa please???" sabay na pagmamakaawa ng dalawa na animoy ako ang magiging saviour nila."pleasee??" ulit nilang tanong habang nakapagsalikop ang dalawa nilang kamay.

"No." ulit ko uli na agad nagpabagsak sa mga katawan nila na parang nawalan ng pag asa sa buhay.

"why would it be me? bakit hindi sina stella? or.. or chelsey? or even stone and gray? why would it be me?" tanong ko sa mga ito. bumalik sila sa pag kaka upo pero wala pa ding gana.

"we've already tried. but they refused. all of them." sabi ni skyla na naiiyak iyak pa animo'y nagpapaawa.

"we've already ask stella, pero di daw siya pwedeng maglaro kasi sila ang mag oorganized ng event, si chelsey, baka siya lang daw ang magpatalo sa amin because she knows were strong daw at hindi daw siya makakasabay, so she refused. si Gray na tumanggi dahil ayaw niya daw kaming maka team kasi... nevermind! and si stone na kahit di pa kami nakakalapit ay inasikan na agad kami malayo pa lang, you are our only hope Lexa. pleasee?" naka puppy eyes na pag mamakaawa ni cloud at ni skyla.

I took a deep breath. "okay." sagot ko na lang para matigil na sila. mahirap para sa akin ang sagot na to, ewan ko kung bakit? parang hindi maganda ang mangyayari.

"YEAH ! HAHA! WHOO! YIPEE! YEY!" sabay na sigawan ng dalawa habang tuwang tuwang nagtatatalon, biglang nagbago ang ekpresyon nila. Great! ang galing nilang umarte, nadala ako dun!

"so.. that's it! Great! it's done, can I now go to sleep?" sabi kong namamaalam na.

tila biglang nagbago ang mga itsura nilang dalawa, it was turned into devil mode. yung para bang bangungot sa pelikula?

"were not done yet, Lexa. it was just the beginning." sabi nilang naka evil smile. its creepy on how they look at me. sabi ko na nga ba't may hindi magandang mangyayari eh.

agad silang may ibinato sa akin. I look at it. weights. 3.5 kg. what are they thinking? inilabas na din nila ang kanila at kaagad na ikinabit sa dalawa nilang paa.

"what's with this?" nakakunot noong tanong ko.

"weights." sagot ni skyla na seryoso. ewan ko ba kung nagbibiro siya. seriously ? anong nangyari sa mga mukang kawawa at masaya nila kanina? sa itsura nila ngayon parang papatay sila ng tao.

"I know." sarkastiko kong sinabi. "I mean, why would I have this?"

"just wear it and let's go." sabi nila bago ako pinagtulakan na sa labas ng cabin.

"hindi pa ako naliligo!" baling ko sa kanila.

"mag t-training tayo. self-training. hindi ka aamuyin ng lupa." seryosong sagot ni skyla.

Ausburn UniversityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon