"You sure about it D.A?"
Napahinga ako ng malalim sa tanong ni Moris habang nagpatuloy sa paglalakad sa trail ng Mt. Ulap.
Yes! Paakyat kami ng Mt. Ulap ngayon...dito sa Itogon, Benguet. From Ilocos to Benguet... How cool it can be right?
We will be staying at the peak till tomorrow... May cacamping kami roon. Moris and I together with some of our team na gustong sumama ay kasalukuyang tinatahak ang mountain trail ...
Pag ganinto ang activities namin ay hindi namin pinipilit ang mgg members ng team namin na sumama... We cannot risk them... Baka hindi nila kayanin ang paghike. It needs lot of strenght, endurance, power, and courage with determination of course. Hindi biro ang ganitong activity but it is fullfilling and fun!
"Ang board ang nagpasya... Wala akong choice kundi ang pumayag... Lalo na't maganda ang idea nila. I can't risk the YTT just for my personal issues Moris." Sabi ko sa kanya at kinuha ang tubig ko upang uminom.
I think we are at the middle of the trail right now.
Medyo mahirap ang akyat namin dahil bukod sa may masalimuot na parte ang trail ay lumalamig na ang paligid... Isa pang kalaban namin ay ang gravity. Buti na lamang ay sanay na kami sa ganito.
It's been 14 years since I last went here... With Jaime... Well it wasn't my mother mountain...ang mother mountain ko ay ang Mt. Pulag... Hindi pa gaanong kasikat ang mountain climbing noon...
Mt. Ulap is my 5th mountain...at dito ... Nevermind...
"You can say no to the board D.A. you know... We both know na kaya mo..." Moris said firmly. ....
"Ms. Stavros.. Sir Moris pwede po bang magpahinga muna po tayo? Medyo pagod na po si Mirrian. "Ani Jerick
Lima lamang kaming magkakasama ngayon... Jerick our photographer, Mirrian is our director/creative director and Gilbert our videographer.
"Sure...let us take a rest here for a while. 30 minutes." Ani Moris at hinila ako sa isang nakatumbang puno... At chineck muna iyon bago kami naupo.
"I know... But... There is something that is telling me to let it be. Basta... Hindi ko na din maintindihan Moris. And isa pa ay tinawagan ako ni papa kanina... Asking me about it... Then when I ask his suggestion...he told me to do it." I said.
..
"Uncle Celestino told you to do it?" Medyo naguguluhan pa nitong tabong.
Tumango ako "yeah... Which is very odd."
Natahimik si Moris na tila may iniisip na malalim. Kumuha ako ng trail food na dala namin. Kumuha ako ng isang paketeng jellyace... At inalok siya...
"Don't think about it Moris. I can handle it... You'll be there for me right? Few months will end quick." Pilit kong pinasaya ang tinig ko.
Alam kong ayaw ni Moris ang ideyang makakasama namin ng matagal si Jaime... Alam kong nagaalala ito para sa akin. Lagi akong iniinis at tinutulak nitong makasama si Jaime noon sa Ilocos but it doesn't mean he'll like the idea of having Jaime around for few months. Lalo na at nakita.
Niya ako kung gaano ako kabagsak noon... Kung gaano ako kawasak.
"You can't blame this man D.A. I'm with you the whole fucking dark time of your life! " aniya sa akin at kumuha ng isang jellyace at kumain niyon.Ngumiti na lamang ako at inalok ang mga kasama namin at binalikan siya sa kinauupuan namin kanina.
"Rest." Anya sa akin at tahimik kaming naupo roon upang magipon ng lakas.
BINABASA MO ANG
Stavros 2: STONE COLD
ChickLit"How are you... Devone?It's been a decade huh?" The painful familiar voice ask from nowhere. I guess the Homecoming is real.