"Go home, Dev... We need you here... Carlos Ytan needs us now."
Nang marinig ko ang mga katagang iyon mula kay kuya Ymar ay agad kong hinanap si Moris...
"What happened, Ai? Calm down... Hey..." puno ng pagaalalang sabi ni Jaime
"J-Jaime... I need Moris... Call him..." nanginginig kong sabi sa kanya... Dmn... My mind is clouded with worries and fear for my family...
"Calm down...Ai... I'm here...you can tell me what's wro---"
"I-I CANNOT CALM DOWN! FUCK! I NEED MORIS RIGHT NOW! FIND MORIS! I NEED HIM!" I snapped out... Tila nagulat si Jaime sa inasta ko ... Maging ako... Damn...
Pain is visible to his eyes...
"J-Jaime... s-so--"
"What's going on here? Narinig namin ng mga bata yung sigaw ni D.A...."
Tila pilit na kinakalma ni Jaime ang sarili... "He's here... You can tell him. I'll be joining the twins outside... Uhm..just in case you will be needing me" may malungkot na ngiting paalam nito bago tuluyan kaming iwanan ni Moris...
Damn... What I have done.
"Anong nangyari dun?" takang tanong ni Moris.
Pumikit ako nang mariin at kinakalma ang sarili bago mariing umili at tumingin kay Moris.
"We need to travel back home, Moris. They need me... My family needs me." puno ng pagsusumamo kong sabi rito na tila nakakaintinding niyakap ako at may tinawagan sa phone nya upang ipahanda ang gagamitin naming eroplano... Tahimik kong kinakalma ang sarili at pinagdarasal na maging maayos na ang lahat.
Saka ko na kakausapin si Jaime... He can wait... But my family...
Maya maya ay sinabihan na ako ni Moris na maghanda... At sa loob ng isang oras ay aalis na kami. Good thing ay di kami nag uunpack ng gamit namin...kaya yung mga ginamit lang namin ang aayusin.
Dali dali kamin nagayos ng gamit... Maging si Jaime ay tahimik lamang sa buong duration ng paghahanda na lalong nagpabigat ng pakiramdam ko...
Tulad ng sabi ni Moris ay tumulak kami sa Metro matapos ang isang oras gamit ang private plane ng pamilya niya.
Gusto kong tumabi sa akin si Jaime...ngunit sa gulat ko ay ...
"I'll accompany the twins...Dev. Para matabihan ka ni... M-Moris. I know you n-need him right now...more than anyone." malungkot niyang saad at dumeretyo sa upuan ng kambal .
Tila may napakabigat na bagay ang dumagan sa puso ko dahil sa inakto nya. Gusto ko syang habulin at hilahin sa tabi ko ...ngunit alam kong nasasaktan siya at pilit nya akong iniintindi...
Napatingin ko sa aking likoran ng maramdaman ang presensya ni Moris.
"I won't be the pilot...pinakiusapan ako ni Jaime para samahan ka... He told me that you need me now... Which I can't understand... I thought you need no one bu him at time like this... D.A.?" tila nagtatakang bulong nito sa akin habang inaalalayan ako sa upuan namin.
Napapikit ako dahil doon... Damn.
Inaalala nya ako kahit nasasaktan ko na sya...
What have you done... Devone...
Tumingin ako sa labas ng bintana upang libangin ang sarili...pinagmamasdan ko ang magagandang ulap ...
"You know the man's greatest enemy is jealousy . That green eyed monster can kill just to prove his point out of it." napatingin ako kay Moris sa mahina nitong tinuran.
BINABASA MO ANG
Stavros 2: STONE COLD
ChickLit"How are you... Devone?It's been a decade huh?" The painful familiar voice ask from nowhere. I guess the Homecoming is real.