Napasadlak siya sa sahig dahil sa lakas ng suntok na ibinigay ko sa kanya... Galit na galit ako sa lalaking kasalukuyang iniinda ang sakit na sanhi ng kamao ko ...
Walang mapagsidlan ang nararamdaman kong galit para sa lalaking ito... Mula nang tumawag sa akin sina Yumi at Mishy at ibinalita ang nangyari kay D.A. at sinasabing hindi nila mapatahan ito at pilit sinasaktan ang sarili nya... hanggang sa nasaksihan kong pagtangis at kawalang pag-asang si Devone Angela...
Napapikit ako nang maalala ang nasaksihan ko kanina sa unit ni D.A.
---
Dali dali akong nagpunta sa Stavros Tower ng sabihin sa kin ni Mishy ang nangyari ... Pagdating ko roon ay naratnan ko ang unit na Puno iyon ng pagtangis ng matalik kong kaibigan at nagkalat ang mga basag at sirang gamit... At si D.A. na halos hindi ko na makilala dahil sa sobrang sakit na nakapaskil sa mukha nito habang pinipigilan ng tatlo niyang kaibigan mula sa pagwawala...
"M-Moris..." anito sa garalgal na tinig at nagpumilit na makawala sa tatlo na agad na mang hinayaan ito ng tinanguan ko sila...
Patakbo itong nagtungo sa akin na di alintana ang mga bubog sa sahig at yumakap sa akin ng mahigpit...
Napatingin ako sa tatlo nang mapansin na pareho ang naiisip namin...
Devone is in deep pain...na umabot na sa puntong hindi na nya naramdaman ang pagbaon ng bubog sa kanyang mga paa..
"M-Moris... Please... Help me... C-call Jaime... Please... Tell him to... To come home... Please... I am begging you... Tell him to come back... I-I can't live without him... Please.... Please.... " pagmamakaawa nito sa akin na nagpabigat ng aking pakiramdam... Niyakap ko siya ng mahigpit at napapikit ako dahil sa nararamdaman ko kung ano ang nararamdaman niya ngayon...
We are in the same page... But we got it in different way...
Damn... I can't stand seeing the beautiful and strong woman I knew breaking apart... Hindi ko inakalang aabot siya sa ganitong punto... Hindi ako makapaniwalang aabot siya sa puntong kaya nyang ibigay ang lahat lahat niya pati ang dignidad niya para lang sa lalaking nanakit sa kanya... Na kaya nyang magmakaawa para lamang rito...
A Stavros never beg...
Fuck it!!!
"D.A.... You'll get through to this... You have me... You have us... I will never leave your side... Unless you can stand with yourself... " buong puso kong sabi sa kanya.
---
"Fuck you, Leviste!!!" galit na galit kong mura sa kanya. Nilapitan ko ito at kinwelyuhan... At binigyan nang isa pang suntok
"YOU SON OF A BITCH! HOW DARE YOU DO THAT TO DEVONE ANGELA?! WALANG GINAWA ANG KAIBIGAN KO KUNDI ANG MAHALIN AT INIGAY ANG LAHAT NG MERON SIYA PARA SA KABUTIHAN MONG GAGO KA!!!! " binigyan ko pa sya ng isang suntok
"MASAYA KA NA BA?! HA??? MASAYA KA NANG SINIRA MO ANG BUHAY AT PAGKATAO NIYA?! HUH?!!!" at sinapak ko siya ng magkakasunod hanggang masiyahan ako.
Damn... Kulang pa ito!!!
Hindi ito lumalaban sa lahat ng suntok ko sa kanya... Ni hindi ito umiiwas... Tinatanggap lamang nito ang lahat... At hindi nagrereklamo o nagsasalita...
"SUMAGOT KANG GAGO KA!!!" bulyaw ko sa kanya
"K-kumusta na sya? A-ayos lamang ba sya?" puno nang kalungkutan at pagaalalang tanong nito sa akin nagpainit lalo ng ulo ko kaya sinapak ko ulit ito.
"PUTANGINA... MATAPOS MONG SAKTAN AT WASAKIN MAY GANA KA PANG MAGTANONG KUNG KUMUSTA SIYA ?! ANG GAGO MO LEVISTE... NAPAKALAKI MONG GAGO!!!!" sabay sipa sa kanya.
"A-alagaan mo siya... Huwag mo siyang iiwan... G-ginawa ko ang lahat... Para sa kanya... Parangawa mo na... W-wag mo siyang pababayaan... Tangina... A-ang sakit ... P-pero ito ang makakabuti sa amin... Sa kanya... D-dahil kung patuloy ko siyang ikukulong sa mundo ko ... Ay titigil niya ang buhay nya... Ka-kaya niyang itigil ang buhay nya para kamang sa akin... K-kayayang talikurang ang lahat p-para lang sa p-pagmamahal nya sa akin... A-at... Ayokong mangyari iyon... A-ayokong ... M-magsisi siya balang araw d-dahil h-hindi niya natupad ang mga pangarap niya... N-naiintindihan mo naman ako hindi ba? P-pareho lang nating mahal si Devone... P-pero magkaiba lamang tayo ng pamamaraan p-para... Ipakita iyon..." may mga luha sa mga mata nito habang sinasabi iyon ... Umuubo ito at dumadaing dahil sa mga ibinigay kong suntok at sipa...
Tangina...
"Kung ganoon..."
Ngumiti ito ng malungkot sa gitna ng pagdurugo ng ilong at labi niya...
"G-ginagawa ko ang lahat ng ito...dahil mahal na mahal ko siya... At ... K-kahit ikamatay ko ... Ay gagawin ko para lang sa ikabubuti niya... Ganoon ko siya kamahal... Kaya parang awa mo na Moris... I-ikaw muna ang bahala sa kanya... Habang... Habang inaabot niya ang mga bagay na nararapat sa kanya... Habang... H-hindi pa siya pwedwng bumalik sa akin... Scratch that... Habang hindi pa ako pwedeng bumalik sa kanya...parang Aw---"
Pareho kaming napatingin ng pabalibag na bumukas ang pinto at iniluwa niyon sina Carlos, Ymar, at Ybarra at sabay sabay na sinugod ang nanghihinang si Jaime at binugbog... Pipigilan ko sna ang mga ito ng may isang kamay na pumigil sa akin..
"Clover Yvangelin..." bulong na tawag rito.
"Let them... That Leviste deserves it for hurting a Stavros... Kahit na ang dahilan niyon ang kabutihan nito... " anito na sa unang pagkakataon ay nakita ko ang pagiging kapatid nito kay D.A.
"P-pero...baka mapatay nila si Jaime..."
"Hades' Team is outside...I asked them to standby... Pagkatapos nila dyan ay si Empress mama na ang magpaparusa sa mga gago kong kapatid na yan... Maging kay papa... Galit na galit ito sa ginawa ng mga lalaki ng pamilya... Empress mama will take them to her personal hell..." Clover Yvangelin said evily.
Kaya wala akong nagawa kundi ang tumayo at panoorin silang bugbugin si Jaime...
---
Huminga ako ng malalim habang pinagmamasdan ang kambal na matulog habang inaalala ang pangyayaring iyon...
Jaime has the greatest love for D.A. matagal ng panahon na naudlot ang love story nilang dalawa... And they deserves to be happy...and who am I to stop them to be happy?
Napangiti ako nang yakapin ako ng kambal... They even murmoring the word 'papa' ... These kids surely miss their father so much... I wonder how their mother manage this kind of situation...
Huminga ako ng malalim at inayos ang kumot nila... At hinalikan ang mga noo ng dalawa.
"Twins... Let's pray for your angel mama's happiness... They gone througg enough " bulong ko sa mga nahihimbing na kambal.
BINABASA MO ANG
Stavros 2: STONE COLD
Chick-Lit"How are you... Devone?It's been a decade huh?" The painful familiar voice ask from nowhere. I guess the Homecoming is real.
