Barcelona // J. Kluivert

Zestien

Die volgende ochtend was het vroeg toen Jasmijn wakker werd. Ze knipperde met haar ogen tegen het felle zonlicht dat de kamer binnen scheen. Pas toen ze beter kon zien merkte ze dat ze niet in haar eigen kamer was. Ze lag alleen in bed en zag een lijst met een voetbalshirt erin in de kamer hangen. 

Kluivert? Maar was ze dan bij Justin blijven slapen?

Toen wist ze het weer. Het was die avond laat geworden. De twee hadden samen op het strand zitten praten. Toen ze naar huis gingen drong Justin erop aan dat Jasmijn bij hem zou blijven slapen. Hij wilde Jasmijn niet rond die tijd over straat laten lopen en daarnaast konden ze die volgende dag misschien wel samen wat doen. Even hadden ze ruzie gehad over wie er op de bank en wie er op bed mocht slapen totdat Justin had gezegd dat hij het echt wel aan kon. Jasmijn was uitgeput in zijn bed gaan liggen en vrijwel meteen in slaap gevallen. 

Ze liet zichzelf uit het bed van Justin glijden en rekte zich eens goed uit. Ze had heerlijk geslapen, dat moest ze toegeven. Stiekem had ze het ook niet erg gevonden als ze nu in de armen van Justin had gelegen. Ze zuchtte, ze moest echt stoppen met zo te denken. Het zou vanzelf wel weer overgaan toch? Justin voelde toch niet hetzelfde voor haar. 

Na een paar minuutjes zo gezeten te hebben stond ze op en liep ze naar de woonkamer. Daar zag ze Justin rustig op de bank liggen slapen. De deken lag een beetje van hem af en zo was de helft van zijn sixpack te zien. Zijn borst ging rustig op en neer. Jasmijn kon niet stoppen met staren. Na even gekeken te hebben besloot ze maar ontbijt te maken. Voor Justin en voor haarzelf. 

Jasmijn was net bezig met het bakken van de eieren toen Justin de keuken ingelopen kwam. 

"Goedemorgen," zei hij met een schorre stem. 

Jasmijn vond dat stiekem wel heel sexy klinken. 

"Goedemorgen Jus," zei ze terwijl ze haar aandacht gericht hield op het ei dat ze aan het bakken was. Als ze hem een keer aan zou kijken zou ze knalrood worden, dat wist ze zeker. "Lekker geslapen?" 

"Ja prima," zei Justin terwijl hij dichtbij kwam. 

Hij keek over haar schouder en zag wat ze aan het maken was. 

"Lekker Jas," zei hij terwijl hij een van de vruchtjes die Jasmijn al gesneden had probeerde te pakken. 

Jasmijn tikte op zijn hand. "Afblijven! Die zijn voor straks joh!" 

Justin trok met een glimlach zijn hand weg. "Oke! Oke!" hij gooide zijn handen omhoog. "Ik ga wel douchen." 

"Doe jij dat is," zei Jasmijn terwijl ze een poging deed het ei om te draaien. "Tot zo!" 

Justin keek haar aan. "Ik voel me erg gewild," lachte hij. "Ik ga al." 

En weg was Justin. Jasmijn maakte het ontbijt af en precies toen ze de tafel gedekt had kwam Justin binnen. Hij had een wit shirtje aan met zijn gewone, grijze trainingsbroek. 

"Dat heb je goed gedaan," zei hij terwijl hij aan de tafel ging zitten en wees op het eten dat Jasmijn had klaargemaakt. "Waar heb ik dat aan te danken?" 

"Dankjewel," zei Jasmijn. Ze haalde haar schouders op als antwoord op zijn vraag. "Omdat ik in je bed mocht slapen, denk ik." 

Justin glimlachte. "Geen dank hoor." 

Hij pakte een van de broodjes en begon deze te smeren. Wonder boven wonder kregen Justin en Jasmijn al het eten dat Jasmijn klaar had gemaakt op. Eigenlijk was het niet zo bijzonder want de twee aten eigenlijk altijd best veel. Toen ze klaar waren bood Justin aan om alles op te ruimen en dus ging Jasmijn in de woonkamer zitten. Ze was een beetje met haar telefoon aan het spelen toen ze een berichtje van Jorik kreeg. Hij vroeg hoe het met haar ging. Meteen antwoorde ze. Toen ze net klaar was voelde ze een hand op haar schouder. Natuurlijk was het Justin. 

"Jorik?" vroeg hij.

 Hij had meegekeken op haar telefoon. Het maakte Jasmijn niet zoveel uit. Ze knikte. 

"Wat zegt hij?" 

Jasmijn haalde haar schouders op. "Niet veel bijzonders. Hij wilde weten hoe het met me ging. Ik heb hem niet verteld dat ik bij jou was hoor." 

Justin knikte. "Je moet doen waar je je het beste bij voelt," zei hij. Het leek wel alsof er een treurige toon in zijn stem klonk. Of verbeelde ze het zich maar? 

"Zullen we FIFA doen?" veranderde Jasmijn van onderwerp. Ze had het niet graag over Jorik, haar lieve vriendje, met Justin. Waarom wist ze niet, het voelde gewoon raar. Misschien omdat er al vaker ruzie over Jorik was geweest en misschien ook wel tussen Jorik en Justin maar dit wist ze niet. 

Justin knikte meteen enthausiast. Jasmijn wist dat Justin net zoveel van FIFA hield als Jasmijn van pizza. Justin startte het spel op en gaf Jasmijn een controller. 

"Wedden dat ik kan winnen van jou?" zei Jasmijn. 

Justin knikte. "Zeker weer om een kus," zei hij sarcastisch. "Die kus van twee jaar geleden heb ik nog steeds niet gehad." 

Jasmijn gooide haar handen in de lucht. "Dat is niet waar!" riep ze. "Weet je wel niet hoe vaak.." 

Ze hield op met praten en kleurde rood. Was ze dat serieus aan het zeggen? 

"Wat wilde je zeggen?" grijnsde Justin. 

Jasmijn schudde haar hoofd.  "Niets hoor." 

"Nee zeg!" Justin had nog steeds een grijns van oor tot oor op zijn gezicht. 

"Nee." Jasmijn hield stand en omdat Justin wist dat hij het toch niet van het blonde meisje zou gaan winnen stopte hij maar en begon hij met het samenstellen van zijn team. 

Jasmijn begon ook. 

"Yess!" juichte Justin even later. Bijna natuurlijk had Justin het potje FIFA gewonnen. 

Jasmijn zuchtte. "Je speelde echt vals," mopperde ze. 

"Helemaal niet." Justin sloeg zijn arm om Jasmijn heen. "Arme Jasmijn kan niet tegen haar verlies. Moet ik je even troosten?" 

"Ik wil nog een keer spelen," zei Jasmijn. "Nu win ik wel." 

Beetje saai hoofdstukje misschien. Sorry.. Waarschijnlijk komt het volgende hoofdstuk niet donderdag maar vrijdag. Ik heb namelijk denk ik geen tijd om nog te schrijven de aankomende dagen en MN voorraad is op. Het spijt me ik hoop dat jullie t kunnen begrijpen.