Barcelona // J. Kluivert

Negentien

En zo werd Jasmijn wakker. Toen ze omhoog keek zag ze dat het niet Jorik was die bij haar lag maar Justin. Een glimlach kreeg ze op haar gezicht toen ze dacht aan de avond hiervoor. Ze was gelukkig met Justin en eigenlijk blij dat ze van Jorik af was. Niet dat ze niet meer boos op hem was hoor, want dat was ze zeker wel. 

"Goedemorgen schoonheid," hoorde Justin zeggen met zijn schorre ochtendstem. 

Dat klonk heel sexy. Ze kreeg een glimlach op haar gezicht. 

"Goedemorgen Justin," zei ze terwijl ze nog eens even dicht tegen hem aankroop. 

"Nou ja zeg. Alleen maar goedemorgen Justin terwijl ik jou enorm loop te complimenteren." 

Jasmijn begon te lachen. "Dat valt ook wel weer mee hoor."

"O ja," zei Justin, nog steeds even serieus als daarvoor. 

Ineens begon hij haar te kietelen. "Je vroeg erom," legde hij uit. 

Jasmijn begon heel hard te lachen en te kronkelen over het bed. Ze kon helemaal niet tegen kietelen. "Jus-tin sto-hop!" riep ze. 

"Steutelwoord." Justin keek haar streng aan. 

"Lieve beste schatigste Justin, wil je alsjeblieft stoppen?" smeekte Jasmijn.

Nu stopte Justin en begon hij ook te lachen. "Het zag er wel leuk uit hoor," grijnsde hij. 

"Jij klootzak," verzuchtte Jasmijn terwijl ze weer tegen hem aan ging liggen. Ze wou nog lang niet uit bed, ze lag veel te lekker. 

Ook Justin wilde nog niet uit bed. Hij sloeg zijn armen om Jasmijn heen en drukte haar dichter tegen zijn ontblote bovenlijf aan. 

"Ik heb zo heerlijk geslapen," mompelde hij terwijl hij met haar haar begon te spelen. 

Jasmijn knikte. "Ik ook. Ik heb je echt gemist Justin." 

"Ik jou ook, je wilt niet weten Jas." 

Jasmijn kreeg een glimlach op haar gezicht en sloot nog even haar ogen. Zo lagen ze daar. Ze zeiden niet veel maar dat was ook niet nodig. Jasmijn luisterde naar het kloppen van Justin's hart. Het maakte haar rustig en het liet haar beter voelen. Ook al was ze gisteren bedrogen door haar ex-vriendje. Justin liet haar beter voelen. 

"Zullen we er maar uit?" vroeg Justin na een poosje. "Ik zin in pannenkoeken." 

Jasmijn kreeg een glimlach op haar gezicht. "Ja pannenkoeken."

Toch vond ze het vervelend om eruit te gaan. Net zoals ze eigenlijk elke ochtend had. Ze werkte niet die dag, want ze stond nog steeds ziekgemeld en Dana zou het zeker begrijpen. 

"Heb je pannenkoekenmeel?" vroeg Justin toen ze in de keuken stonden. 

Justin had alleen een voetbalbroekje aan en Jasmijn moest haar best doen om niet continu naar hem te blijven staren. Ze verbaasde zich er nog steeds over dat zo'n jongen haar leuk kon vinden. 

"In het kastje," antwoordde ze op zijn vraag. 

Justin strekte zich en pakte alle benodigdheden uit het kastje en begon het beslag je maken. Maar bij het mixen ging het niet helemaal goed. Alles vloog over de kom en er kwam zelfs wat meel op Jasmijn's zwarte slaapshirt. 

"Oeps," Justin keek Jasmijn schuldbewust aan. 

Jasmijn begon keihard te lachen. "Je bent ook echt een sukkel!" riep ze uit. "Zal ik het even doen."

Justin gaf de mixer aan Jasmijn en Jasmijn maakte het beslag terwijl Justin alvast het boter in de pan smolt. 

Tien minuten later waren ze bezig met een wedstrijd wie het beste een pannenkoek omhoog kon gooien en om kon draaien. 

"Wedden dat ik het vijf keer achter elkaar kan." Jasmijn pakte de pan over uit Justins handen. 

"Waarvoor wedden we dan?" Justin keek Jasmijn aan. 

Jasmijn dacht even na. "Een kus?" 

"Ik weet nog de vorige keer dat je dat zei." Justin grijnsde terwijl hij terugdacht aan dat moment. 

"Ik wil je nu best kussen hoor," ze sloeg haar hand voor haar mond. Jasmijn werd rood. Had ze dat nou echt gezegd? Ze sloeg haar hand voor haar mond. 

Justin begon nog harder te lachen. "Je hoeft niet zo te blozen hoor. Ik weet dat je me graag ziet. Ik zie jou ook graag." 

Van binnen smolt Jasmijn. Ze stond hier samen in de keuken met de jongen waar ze tot over haar oren verliefd op was en hij had net toegegeven dat hij van haar hield. 

"Kom hier," grijnsde Justin terwijl hij zijn blote arm om Jasmijn heen sloeg en haar tegen zich aandrukte. 

Jasmijn zette de pan op het fornuis en drukte haar lippen op die van Justin. Ze sloot haar ogen en genoot van het moment. Duizenden gevoelens gingen door haar heen en ze wilde zich voor altijd zo voelen. Ineens liet Justin haar los. 

"Jasmijn!" riep hij. "De pannenkoek!" 

Nu rook ze het ook. "Oh shit!" riep ze terwijl ze het gasfornuis uitzette. De pannenkoek was helemaal aangebrand. 

"Lekker gedaan," lachte Justin. 

"Hey jij leidde me af!" verdedigde Jasmijn zich terwijl ze met de spatel de pannenkoek uit de pan probeerde te schrappen. 

Justin pakte de spatel over. "Laat mij maar," zei hij. "Ga jij maar lekker op de bank liggen."

Zo gezegd zo gedaan. Een kwartier later kwam Justin binnen met een enorme stapel pannenkoeken. 

"Eindelijk," verzuchtte Jasmijn. "Ik had echt enorme honger." 

Justin zette het bord op de tafel. "Geen eens een bedankje? Wat brutaal zeg." Hij ging naast haar zitten en nam een pannenkoek van de stapel waar hij stroop op deed. 

"Bedankt allerliefste Justin," verzuchtte Jasmijn. Ze nam ook een pannenkoek en begon te eten. 

Allebei zaten ze rustig te eten. Ze zeiden niets maar het was geen ongemakkelijke stilte. Jasmijn voelde zich gelukkig. Waarom had ze niet eerder voor Justin gekozen en Jorik achter zich gelaten? Ze had nooit verwacht dat Jorik zoiets bij haar zou doen. 

"Wat is er Jas?" vroeg Justin. 

Jasmijn keek op en zag de jongen bezorgd naar haar kijken. Ze haalde haar schouders op. "Jorik." 

Justin knikte. "Ik snap het. Het was niet normaal, wat hij tegen je heeft gedaan." 

Jasmijn knikte ook. "Ik wil gewoon verder, met jou." 

Zei ze dat nou echt? Had ze toegegeven dat ze bij Justin wilde blijven? Ze had het gedacht, al de hele dag. Maar ze hadden nog niets officieels. Justin had haar nog niet gevraagd ofzoiets. Niet dat dat persé moest. Ze had nog nooit haar gevoelens voor Justin zo open uitgesproken. 

"Jasmijn," Justin keek haar aan. Ze keek recht in zijn perfecte bruine ogen. "Jasmijn de Jong, ik voel hetzelfde. Wil je misschien mijn vriendin zijn?" 

Een grote glimlach verscheen op haar gezicht. 

"Sorry dat het niet zo romantisch is. Als je het niet wilt dan snap ik het ook hoor. Ik wil je niet opdringen of je dwingen om mijn vriendin te worden. Ik..." Justin werd onderbroken door Jasmijn die haar lippen op de zijne drukte. 

Toen ze hem losliet keek ze hem aan. "Ik wil niets liever dan je vriendin worden.."