DOĞUŞTAN ALFA

MELEZ ARKADAŞ

Sonraki gün okula gittiğimde biraz durgundum. Doğuştan bir alfa olduğumu öğrenmiştim. Hiç değilse biraz kafamı toparlamak için topu topu 1 hafta öncede kalmış eski yaşantıma geri dönmem gerekiyordu. Bunun da en iyi yolu Alexandra’ydı.

Bu gün okula Alex’den erken gelmiştim. Nasıl oldu bilmiyorum ama ben de şaşırmıştım bu duruma.Alex okula girince

“Selam bilmiş kız” dedim ona. Benim ona taktığım ad buydu. O bana yosun kafa der ben de ona bilmiş kız. Bu ismi çalışmayı ve yeni bilgiler öğrenmeyi çok sevdiği için vermiştim ona. Ayrıca böyle demeyi ona çok seviyorum.

“Selam yosun kafa “ diye karşılık verdi bana.

“Bu gün bir şeyler yapalım” dedim ona.

“Mesela?”

“Okul çıkışı yemek yiyebiliriz , bowling oynamaya gidebiliriz?” dedim . Çünkü kafamı dağıtmak için bir şeyler yapmam gerekiyordu. Annemin bana anlattıkları kaldırabileceğim türden şeyler değildi. Bunları düşünürken sürekli dalıp gidiyordum ve tabii ki Alex kolaylıkla fark ediyordu.

“Dean bir sorun mu var ?” diye sordu.

“Hıı ? Haa yok bir şey. Hadi derse gidelim” dedim ona. Sonra lanet olası bir matematik dersine giriyorduk.

Günlük bir sürü sıkıcı dersten sonra sonunda okulun bitiş zili çalmıştı. Yavaş yavaş Alex ile pizza yemeye gidiyorduk.Ben yine annemin bana anlattıklarını düşünürken Alex bunu tekrar fark etti.

“Dean , sabahtan beri çok durgunsun. Bak eğer bir sıkıntın varsa bana anlatmalısın.” Dedi. Annemin uyarısını uygulamaya çalışıyordum. Kimseye söylememem lazım. Evet , Alex güvenebileceğim kişilerden birisi. Ama zaten ben Alex’e söylemekten çekinmiyorum ki. Alex’e söylerken duyulmasından çekiniyorum. Ama yinede dün olanları Alex’e anlatmazsam olmazdı ki ben anlatmadan da bırakmazdı.

“Cevap bekliyorum?” diye üsteledi. Yolda gidiyorduk. Bu yüzden ona yemek yerken anlatabileceğimi söyledim.Fazla üstelemedi zaten.

Pizza yemeye gittiğimiz yerde ikimiz de karışık pizza sipariş verdik. Yemek geldikten sonra Alex’e anlatma zamanının da gelmiş olduğunu anladım. Zaten ben anlamasam bile Alex’in bakışları harika bir şekilde anlatıyordu.

Alex’e dün olanları bir bir anlattım. Annemin bana doğuştan bir alfa kurt olduğumu söylediğini anlattığımda boğazındaki pizza yüzünden nerdeyse midesindeki tüm pizzayı çıkarıyordu. Öksürmekten kendine geldiğinde yüzünde şaşkınlıktan çok mutlu ya da coşmuş bir ifade vardı.

“O zaman sen yer yüzündeki en güçlü kurt adamsın” dedi.

“Önce eğitim almam gerekiyor. Hala güçlerimi tam anlamıyla kullanamıyorum.Daha dönüşmemi tam ayarlayamıyorum , hızım ve gücüm yeterli değil.” Dedim.

Sonra nedense Alex’in yüzünde mahçup bir ifade oldu. Sanki bir şey isteyecekti ama isteyemiyor gibiydi.Belki e aklını okuyabilirim dedim kendi kendime. Sonuçta ben de bir alfaydım. Belki kendi kendime yapabilirdim. Alex’in aklın odakalndım. Sanki bir şeyler yapıyordum ama yanlış bir şeydi yaptığım şey. Çünkü birde enerjimi harcadığımı hissediyorum. Birden yorgun hissetmiştim kendimi. Alex bunu fark etmiş olmalı ki ;

“Hey Dean sen iyi misin?” diye sordu.

“Bir şey sorcak gibi görünüyordun. Ben de aklını okumaya çalıştım .”dedim. O zaten sadece alfaların akıl okuyabildiğini ve benim de bir doğuştan alfa olduğumu biliyordu.

“Yapabildin mi ?” diye sordu bana. Maalesef der gibi başımı salladım.

“Tamam ben söyleyim o zaman . Senin eğitiminde seninle birlikte olabilir miyim?” diye sordu utangaç bir şekilde. Şaşırmıştım. O genelde böyle doğa üstü şeyleri anlatan şeylerle pek ilgilenmezdi.