Şehrin yükselen duvarlarına yapışmıştı gözlerim,
Her gün bir tuğla daha ekleniyordu üzerime.
Uzaklaşıyordum zamandan, yeryüzünden
Santim santim keşfediyordum atmosferi.
Seyreliyordum, ağırlaşıyordum
Yine de
Merak etmekten alamıyordum kendimi;
Nasıldı gezegenin dışbükeyliğinde
Yaşamak dedikleri?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Uykusu
PoetryBirini gerçekten tanımaya yarayan bir şey biliyorum; geceyi onunla birlikte geçirmek... Insan ne yaşarsa geceleri yaşar. Ay doğduğunda boğulur yalnızlığa, ışıkların hepsi söndüğünde geçmişe gömülür. Gece konuşulanlar ciddidir genellikle, şaka kaldır...
