Masmavi bir gündü,
Ateşkes imzalamıştık bulutlarla.
Koşullu bir trenin
Son yolcularıydık sonsuzluğa.
Iki kişiydik, belki de daha fazla.
Ne yöne baksak eksiktik.
Meydana getirdiğimiz yarımlardık
Gelişigüzel bütünlerden,
Ama hep eksik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Uykusu
PoetryBirini gerçekten tanımaya yarayan bir şey biliyorum; geceyi onunla birlikte geçirmek... Insan ne yaşarsa geceleri yaşar. Ay doğduğunda boğulur yalnızlığa, ışıkların hepsi söndüğünde geçmişe gömülür. Gece konuşulanlar ciddidir genellikle, şaka kaldır...
