p.o.v Nikita.
'Mensen word wakker' schreeuwt iemand. Ik schrik op en kijk Lotta aan die als enige staat. 'Wat is er' zegt Jeremy slaperig. 'Sarah is weg!' 'Wat?' Ik kijk even rond en, zoals Lotta al zei, is Sarah er niet. 'Ze is vast gewoon een rondje lopen ofzo' mompelt Link, hij leunt weer tegen Joost aan. 'Ik heb overal gezocht, zelfs in de bomen, ze is er niet' roept ze overstuur. Jeremy staat op en probeert haar te kalmeren. 'Ja waarom zitten we hier nog, sta op en zoek dan' roep ik. Ik ben ondertussen opgestaan en begin met rennen. Ik word misschien een beetje agressief als het over mijn beste vriendin gaat.
Met tranen in mijn ogen loop ik nog een rondje door het bos. Ik heb er echt al te veel gelopen. 'Nikita?' Ik draai me om waardoor ik zowat tegen Joost aan sta. Snel zet ik een stap naar achter. 'Kom, we hebben iets gevonden' zegt hij en loopt de andere kant weer op. Ik loop achter hem aan en zie de rest ergens naar kijken. Ik ga er bij staan en zie weer dezelfde boomstronk als de vorige keer met dat scherm erin. Het scherm geeft verschillende kleurtjes met daarin zinnen, mar dan zo geschreven dat je niet ziet wat er staat.
'Als jullie Sarah terug willen moeten jullie deze opdracht uitvoeren' leest Joost zonder moeite op. Iedereen kijkt hem verbaast aan. 'Wat? het staat er toch gewoon?' 'Nee?' 'Jawel' mompelt Mira, die naast Joost staat. 'Wacht, het staat op de kop, en in spiegelbeeld' zegt Terra. 'Nee toch' zegt Ronald. 'Boeit niet, welke proef?' We kijken allemaal rond. 'Jullie zijn echt idioten he' zucht Harm en tikt op het scherm. Er verschijnt een plattegrond van, tenminste dat denk ik, een aantal stenen, touwen en bomen. 'Zijn dit stenen, dat touwen en dit dan bomen?' 'Zou kunnen' zegt Lotta. 'Maar als het zo is, hoe komen we dan aan touwen?' vraagt Link. 'Geen idee.'
'Oke, dus welke stenen, welke bomen en welk touw?' Ik kijk nog even naar het scherm. Ik zie een soort driehoek, terwijl de stenen met rondjes zijn aangegeven, de touwen met enkele lijnen en de bomen met vierkantjes. 'Wat is dit dan' vraag ik en wijs het driehoekje aan. 'Het enige waar ik aan kan denken is deze plek hier' zegt Jeremy. 'Of onze hut' mompelt Link. Ik knik. 'Maar? Hoe komen we aan touw, anders kunnen we nog niks' zegt Mira. Gefrustreerd kijk ik nog eens naar het scherm. 'Kun je het niet indrukken ofzo' roept Joost en drukt op het scherm. Niks. 'joost je bent een genie' roept Lotta en rent weer naar ons toe, waarna ze aan het scherm begint te peuteren. 'Wat heb ik nou precies gedaan dan?' 'Het zit er wel onder, maar dan moet het scherm er uit!' 'Tuurlijk!' We beginnen met zijn allen aan het scherm te peuteren. Als we hem er eindelijk uit hebben zien we inderdaad het touw liggen. 'Oke, nu is het probleem, waar?' 'Oke neem een touw want ze hebben allemaal dezelfde lengte, en span het tussen die boom en te hut, dan spannen wij hem hier' zegt Mira die touw in de handen van Link duwt. Hij knikt.
Na een tijdje komt hij terug, zonder touw. 'Gelukt?' Ik schud mijn hoofd. 'Bij mij wel, dus die kant op' zegt Link. Iedereen loopt mee, dus wil ik ook meelopen maar Joost houd me tegen. 'Moeten we dat scherm niet meenemen?' 'Goed plan' zeg ik en neem het scherm mee. We rennen achter de rest aan. 'Oke, wie heeft het touw?' roept Lotta. Harm houd het touw omhoog. Ik knik en vertel dan waar alles moet. Even later hebben we iets wat lijkt een takelding, een paar touwen vast aan stenen in een vierkantje en we hebben uitgevonden dat ergens bovenaan een tak iets hangt maar we kunnen niet zien wat. 'Dit zit er raar uit.' 'True' mompelt Terra. 'Oke ik heb een idee' zegt Jeremy. 'vertel' zegt Ronald. 'Als we nou die stenen,' zegt hij en wijst naar de grote stenen die vlak bij elkaar naast de takel staan, 'Ophijsen met dat ding en dan in het vierkant zetten. Dan kunnen we er op klimmen en dat uit die boom halen.' 'We can try' zegt Mira.
We hebben de eerste grote steen aan het touw gemaakt en de jongens beginnen te trekken aan de andere kant van het touw. De steen bungelt nu een beetje boven de grond. Mira, Lotta, Terra en ik duwen de steen tot in het vierkant waar de jongens hem weer laten zakken. WE maken het touw los en maken hem weer aan de andere. Dit herhalen we nog 6 keer maar het word steeds zwaarder omdat de stenen steeds hoger moeten. Maar het lukt wel.
'Oke, wie is niet al te zwaar maar wel lang genoeg om bij dat ding te kunnen' vraagt Joost. 'joost is lang' roept Link en gooit zijn handen in de lucht. Ik facepalm mezelf. 'Terra i guess' zegt Lotta. 'Ik?' 'Ja jij bent lang' zegt Ronald. 'Jij niet dan?' 'Niet zeiken klim gewoon!' 'Ja maar hoogtevrees' roept ze. 'pech, klim.' Ze zucht en begint met de stenen op te klimmen. joost en Link staan er naast om haar op te vangen. 'Mag ik terug' vraagt ze als ze bijna boven is. 'Nee!' Ze klimt langzaam verder tot ze helemaal bovenaan staat. 'Niet naar beneden kijken' roept Mira. Terra knikt een keer en strekt dan haar armen om het ding uit de boom te halen. 'Hier vang' roept ze en gooit een kistje naar beneden. Ik vang hem op waarna ze weer naar beneden klimt. 'Not doing that again' zegt ze. 'Maak open!' 'Er zit een code op.' 'ehh, zoeken.' We beginnen allemaal met zoeken.
'6198' roept Lotta. 'Wat?' '6198! De code' schreeuwt ze nogmaals en komt dan naar ons toe. Ze heeft een aardig grote steen in haar handen. Ze geeft hem aan Ronald. Ik vul de code in maar hij werkt niet. 'Geef eens hier' zegt Link. '8619' zegt hij. 'Je had hem verkeerd om, er staat hier een streep.' Ik lach en vul dan de goede code in. 'Een sleutel en een kaart' zegt Mira die alles uit het doosje haalt. 'Wat staat er op de kaart?' 'Boomstam, 30 rechtdoor, 5 links, 38 rechts.' 'Whut?' 'Stappen' roep ik enthousiast. Ik ren naar de boomstam, waar het scherm in zat en begin met stappen zetten. 'Wat doe je?' 'Ssst.' Ik ga rustig door met stappen zetten tot ik bijna tegen en boom aanloop bij een van de laatste stappen. 'Hier!'
'Dus een boom?' 'Lets go' roept Jeremy die de boom in klimt. Harm klimt achter hem aan. De rest blijft geduldig wachten. 'Jullie hadden een sleutel?' 'Ja' roep ik terug als Mira de sleutel laat zien. Harm klimt weer neer beneden, pakt de sleutel aan en klimt weer naar boven. 'Loop langs de border, je vind haar vanzelf' zegt Jeremy als hij weer beneden staat. 'Oke, laten we dat doen.'
Na een paar minuten lopen zien we Sarah, net buiten de border, op de grond zitten. 'Saar?' Ze kijkt ons aan en glimlacht. 'Oke, hoe gaan we je los krijgen' vraagt Jeremy, meer aan ons dan aan Sarah. 'Geen idee.' Na een tijdje denken hebben we het eindelijk uitgevonden. We kwamen er achter dat er helemaal onderaan de border, net op de grond, een gat zit. Het is een klein gat, maar groot genoeg om er dingen doorheen te schuiven. Mijn hand past er ook net doorheen. Niet dat we daar ver mee komen, want Sarah zit net te ver weg. 'Waar is Ronald' vraagt Terra uit het niets. 'Hier' zegt Ronald, die een weer bij on komt staan. Hij heeft een lange stok bij zich. 'Als we hier nou een scherpe punt aan maken kunnen we er bij.' 'Hoe maken we er een punt aan?' 'Met dit mes' zegt Jeremy. 'Hoe kom je daar nou weer aan?' 'Lag daarboven' antwoord hij.
'Geef hier' zegt Ronald en pakt voorzichtig het mes uit de handen van Jeremy. Hij begint met het hout te krsssen en even later zit er een aardig scherpe punt aan de tak. Hij gaat op de grond liggen en schuift de tak onder de border door. 'Dit gaat niet werken, niet scherp genoeg.' 'We hebben nog touw over' zegt Harm. 'En hoe wil dat ons helpen?' 'Nou zo' zeg ik en pak het mes en de tak. Ook pak ik het touw van Harm en bind het mes aan de tak. 'Tada' zeg ik geef de tak terug aan Ronald. Hij probeert het opnieuw en deze keer krijgt hij de touwen los. Sarah staat op en rent naar de border toe. Ze loopt zonder problemen naar binnen maar we kunnen er op geen enkele mogelijk meer uit. Ze trekt mij en Ronald in een knuffel en al snel eindigen we in een groepsknuffel. 'Sarah, je had vrij kunnen zijn' zegt Mira niet begrijpend. Sarah schud haar hoofd. 'Ik had niet weg kunnen gaan, hieromheen zit nog een border zodat ze dit soort dingen kunnen doen, en zodat we helemaal niet kunnen ontsnappen. Maar dat maakt niet uit, ik heb honger.' Ik lach en we lopen naar de hut om wat te gaan eten.
1652 woorden speciaal voor Sarah
Oke misschien iets minder maar idc
Lekker laat maar idc
Whatsapp heeft echt de emojis verpest gewoon
Ja Oke doei.
