P.o.v Sarah
Mira is net weggelopen, Link is van streek en Lotta klimt nu als een of andere aap door de bomen om Mira tegen te houden. 'Sorry.' mompelt Link. 'Mira heeft gelijk.' Niemand reageert. Mira en Lotta komen weer terug lopen. Mira gaat helemaal aan de andere kant van Link zitten. Ik zucht, spring naar beneden en open de kist die half in de modder ligt. Al het eten is nat. De broodjes zijn duidelijk niet meer eetbaar en het pakje rijst is open gegaan waardoor het nu over de hele kist verspreid ligt.
'Dat was ons eten.' Geirriteerd smijt ik de kist weer dicht en klim de boom weer in. 'Ik wil naar huis.' mompelt Nikita. 'Wie niet?' 'Beter gaan we een stuk lopen ofzo. ik ben klaar met deze kut tak.' zegt Harm die naar beneden springt. Ik volg hem en al snel zijn we met zijn allen aan het lopen.
Er is een stilte. 'Wacht even.' Nikita staat stil en loopt een stukje van ons vandaan. Ze leeegt haar hand tegen de muur aan. 'Dit zien jullie toch ook of niet?' Ik kijk goed en zie dan een blauwe goed van de muur komen. 'Ja ik zie het.' antwoord ik. Ik loop naar haar toe en kijk er goed naar. 'Zwak.' Joost is naast ons komen staan en trapt een keer tegeen dee muur. Je ziet er een klein vonkje vanaf komen. 'Zwak?' 'Een zwak gedeelte in de muur. Als je goed genoeg je best doet ben je er zo doorheen.' vertelt Joost.
Joost trapt er nog een keer tegenaan en opeeens vliegt er eeens tukje uit. Ik ga op de grond liggen en kijk door het gat. Ik zie een compleet ander gedeelte van het bos dan wat je normaal ziet. Dat is precies het bos dat ik herken. 'Het is een projectie!' Iedereen kijkt me niet-begrijpend aan. 'Dit is niet het echte bos. De bomen wel, maar alles wat je ziet niet! Het word geprojeecteerd om ons op het verkeerde been te zetten en ons te laten vergeten waar alles is.' 'Je bent geniaal.' mompelt Terra. 'Wacht wat is dat' vraagt Joost en wijst naar een gelige wolk die door het gat heeen komt.
'Kut. Rennen!' ik sta onhandig op, trek Nikita en joost mee en ren naar de rest. 'Geel gas is nooit goed! gewoon rennen!' Met zijn allen rennen we weg, Jeremy voorop. Opeens knalt hij vol tegen een nieuwe ontzichtbare muur. 'Nee nee nee! Godver!' Ik draai me om en zie de gele gas langzaam verspreiden over de grond. VLug kijk ik om me heen en zie een grote holle boomstam. Daaronder een ijzeren plaat. ik ren er heen en trek aan de plaat. Er gebeurt eerst niets, maar geeft dan ineens mee. Ik rol achterover en beland half in de modder. Snel sta ik open en trek nog eens aan de plaat en zie dan een opening. 'Hier!' Ik klim er door heen en kom in een soort bunkertje. 'What the..' Ronald komt ook binnen en gaat naast me staan.
'Kom nou binnen!' ik help Nikita naar binnen waarna Link, Joost, Harm, Terra en Mira volgen. 'Lotta kom nou!' 'Lotta' schreeuwt Jeremy nog eens. Geen reactie. 'Ik ga naar buiten.' zegt harm en klimt de opening door. Even later komt hij terug met een bewusteloze Lotta. Joost tilt haar naar binnen waarna Harm naar binnen klimt en de klep dicht trekt. 'Leg haar op het bed.' joost doet wat Link hem zegt. 'Hebben we water?' Harm en Jeremy lopen richting het kleine keukentje op zoek naar water. 'Wat zijn die wonden?'
'Het gas. Het brand door je huid heen.' antwoord Harm die naar zijn armen kijkt. 'Vang!' Link gooit een tube zalf naar me toe. 'Hoe lang ligt dit hier al. Misschien is het over datum.' zegt Ronald. 'En hoe weet je of het goede zalf is?' 'Boeit niet. Zalf is zalf het kan er vast wel op.' zeg ik en draai de tube open. Ik smeer voorzichtig wat van het plakkerige spul op de wonden van Lotta. Jeremy doet een poging to water in haar mond gieten wat aardig lukt.
Na een paar minuten zitten we met zijn allen tegen de muren van de bunker aan. 'Ik durf te wedden dat als we hier morgen weer komen dat alles weg is.' zegt Ronald. Hij staat op en loopt naar de ijzeren plaat. 'Voorlopig kunnen we nog niet weg. Zolang we hier blijven kunnen ze niks weghalen right?' zeg ik. 'We moeten wel een keer weg want er is hier geen eten.' zegt Harm die de keuken uit komt.
'Wie heeft er eten nodig dan. We hebben water.' Harm schud zijn hoofd. 'Maar 3 flesjes.' 'Dan kunnen we hier nog minstens 1 dag zitten.' hou ik vol. 'Jeetje. Zo optimistisch.' lacht Nikita. 'Ja wat? Ik wil wel blijven leven hoor.' Ronald komt weer naast me zitten. 'Zolang we nog geen eten nodig hebben zit ik hier goed hoor.' zegt Terra. Mira zit bij Lotta op het kleine bed.
'Zolang we geen spullen hebben om mensen te genezen, zit ik hier niet goed.' mompelt Mira, ze staat op. 'Is het al veilig buiten?' In de plaat zit een plaat van kunststof zodat je naar buiten kunt kijken. 'Geen gas. Ik ga naar buiten.' Ze duwt tegen de plaat maar hij wil niet open. Jeremy komt haar helpen duwen. 'Hij wil niet open.' bevestigt Jeremy. Joost staat ook op en helpt ook met duwen. Opeens word het nog donkerder dan dat het hier al was.
'Wat gebeurt er' klinkt er paniekerig van de andere kant van de kamer. 'Er is iets op de plaat gelegd.' zegt Joost. 'D-dus we zitten vast?' Ik kijk Terra even aan. 'Ja eigenlijk wel.' mompelt Mira en gaat weer bij Lotta zitten. 'En bedankt Sarah.' zegt Harm. 'Hoezo ik nou weer? Dit is niet mijn fout hoor!'
'Eh jawel.' zegt Harm. 'Oja? Wat heb ik gedaan dan?' 'Jij hebt gezegd dat je hier wou blijven zitten. Dat horen ze natuurlijk sukkel.' 'ik heb alleen gezegd dat we hier veilig waren tot we niet meer genoeg water hadden! Ik heb niet per se gezegd dat ik hier wou blijven.' 'Je moet niks zeggen want dan doen ze dat letterlijk! Terra daar zei heel leuk "He ik heb zin om te zwemmen." en toen verdronk Link bijna. Jeremy daar zei dat hij een rondje wou rennen. En oh we hebben gerend omdat we anders dood zouden gaan door dat gas. En nu zeg jij dat je hier wel wil blijven en nu zitten we vast en gaan we dood door de honger!'
'Oh ja. Nu is het onze schuld! Wij kunnen hier toch niks aan doen jij egoïstische zak!' schreeuw ik boos. 'Je bent niet de baas, de leider of ook maar een klein beetje verantwoordelijk voor wat er hier gebeurt. We zijn allemaal slachtoffers en dat jij daar niet tegen kan is niet ons probleem! Ga ergens anders boos lopen zijn mar ga het niet afreageren op ons!'
'Jongens.' begint Joost. 'Bek dicht Joost! Ooit gaat er ruzie komen je moet het accepteren.' zegt Harm. 'Harm.' mompelt Jeremy en trekt hem naar achter. 'doe rustig.' 'We zitten vast Jeremy. Hoe kun je rustig zijn als we vast zitten en dood gaan?' 'Je gaat niet dood. We gaan hier uitkomen. Maar als je nou gewoon even rustig blijft hebben we meer kans om hier weeg te komen. Ze doen er alles aan om ons ruzie te laten krijgen. Dan laten ze ons alleen maar langer vast zitten. So shut up en ga zitten.'
Zoals Jeremy net zei ga ik rustig weer op de grond zitten. Harm en Jeremy kijken elkaar even aan, en gaan dan ook zitten. 'I still blame you.' Ik rol mijn ogen. 'Blame yourself.' 'Neh. geen zin in.' 'En ik heb geen zin meer in jullie.' zucht Terra en loopt richting de keuken. Nikita doet hetzelfde. 'Eten!' schreeuwt Terra uit het niets. 'We hebben eten!' Ze komt terug rennen met een zak brood. 'Datum?' vraagt Link. '22 oktober.' 'dat is morgen dus het is vast nog wel goed.' Ze opent de zak en haalt er een broodje uit.
'Goed genoeg. geef hier.' Ze gooit de zak en ik pak ook brood. 'Dit is best wel lekker.' 'Ik zei toch. We gaan niet dood.' zegt Jeremy zacht tegen Harm, maar net hard genoeg zodat ik het kan horen. 'Jarm.' zegt Ronald. Ik grinnik. 'Jarm all the way.'
___________
Inspiratie opeens lol
Neem een ruzie tussen Sarah en Harm want waarom niet.
Bye
