Een Canvas Vol Liefde✔️ (Uitgegeven)

Epiloog

Ho.

Wacht.

Stop.

Spoel even verder.

Ik ben helemaal geen mislukkeling meer? Toch? Tenminste, die vraag hoef ik nu niet meer te stellen. Ik weet dat ik geen mislukkeling ben. Waarom? Niet omdat ik de aanvullende beurs gewonnen heb in ieder geval. Dat zeker niet.

Ik weet dat ik geen mislukkeling ben omdat ik dat tegen mezelf gezegd heb. Je moet niet luisteren naar wat anderen te zeggen hebben over je. Je ouders, je vrienden, anderen in je omgeving; geen van hen spreekt de waarheid. Natuurlijk, je kan je rot voelen als anderen zeggen dat je gefaald hebt, maar ga die woorden niet geloven, want dat is de fout die ik dit jaar gemaakt heb.

Als jullie het willen weten, mijn ouders zijn toch niet zulke erge duivels als ik zelf eerder ook dacht. De dag dat mijn schilderij het nieuws bereikte hebben ze allebei gelijk hun rechtszaak uitgesteld on me om te zoeken in mijn kamer. Eerst wilde ik niet naar ze luisteren, want zeg nou zelf; hun manier van opvoeden is zeker de beste niet, maar ik heb mezelf geleerd te luisteren, ook als ik iets liever niet wil horen.

Mijn ouders zijn trots op me en lijken eindelijk te begrijpen dat niet alles draait om hun reputatie en wat zij willen, nee, het draait om wat ik wil met mijn toekomst en wat ik wil gaan doen. En weet je wat? Ik ben erachter gekomen. Jared heeft me daarbij geholpen, dat is iets wat ik al helemaal zeker weet.

Onze relatie is nog sterker dan voorheen. We zien elkaar meer dan eerst – als dat überhaupt mogelijk is – en we groeien steeds dichter naar elkaar toe. Ondanks zijn fouten en mijn fouten en de fouten die we allebei gemaakt hebben, heb ik geleerd dat niet elke relatie perfect is en dat sommige dingen moeilijk zijn om te verwerken. Die houd je liever voor jezelf. Het gaat zelf zo goed dat we al besloten hebben de volgende zomer samen op vakantie te gaan naar Spanje! O yes! Ik kan niet wachten!

Zelfs de relatie tussen Jared en zijn vader is een soort van verbeterd de afgelopen week, aangezien zijn vader ingevlogen is naar Nederland om zijn zoon te vertellen dat hij veel betekend voor hem. Jared heeft me er niet veel over vertelt, omdat hij liever nog niet heeft dat ik zijn vader ontmoet. Ik respecteer het zeker hoor, zijn mening, maar ergens had ik het wel leuk gevonden om 'de Acosta' te mogen ontmoeten. Misschien dat dat in de zomervakantie nog gaat komen...

Abby's ouders hebben ook hun excuses aan haar aangeboden, vertelde ze me een paar dagen geleden, de avond dat we samen uit eten gegaan zijn na de galerij in de hal om onze vriendschap te vieren. Abby's ouders wilden haar geen pijn doen en ze hadden haar geen deel mogen maken van hun relatieprobleem. Zo ver Abby weet gaan ze samen naar een therapeut om te praten over hun problemen, wat ik zelf erg knap van ze vind, want zelfs op die leeftijd kunnen er nog dingen mis gaan. Verder is Abby ontzettend zenuwachtig voor hij optreden volgende week. 5 Januari is nu wel heel dichtbij en ze kijkt nog steeds op tegen het zoenen van Eros Estevan, al weet ik niet of hier meer achter zit dan wij kunnen begrijpen.