A Minute Of Forever

CHAPTER 3

Rheine was taken a back by John's question. She can't believe that he really ask her. Is it a dream? Or is this even real?

Ang gulo.

Ang gulo gulo. Kahapon lang ay kinurot niya si John. Nasalo siya ni John nung muntik na siyang masubsub at ngayon naman inaya siya nito?

Ano to? Lokohan?

After how many years na iniwasan niyang makonekta sa ibang tao?mangyayari to?

Grabe naman te! Makareact Parang inalok ng kasal. Inaya ka lang maging partner nakokonekta na agad sayo? Wow! Ang feeling mo naman.

She mentally rolled her eyes because of what her atribidang brain said. But come to think of it. May tama naman ang atribida niyang utak diba? Inalok lang naman siyang maging partner sa performance nila and besides para din sa kaniya,at sa grades niya to.

"So?" dun lang nabalik sa kasalukuyan si Rheine plus the simpleng pagsiko sa kaniya ng katabi niyang beastfriend.

"Ahmmm..." She don't know what to say. Ilang,hiya, at takot? Yun ang nararamdaman niya ngayon at mas lalo pang nadagdagan yun ng magsalita ang magaling niyang beastfriend.

"Sure. Payag siya" nakangiti pa nitong sagot kay John bago siya lingunin kaya nag karoon siya ng pagkakataong pandilatan ito ng mata saying 'bawiin mo ang sinabi mo' at dahil mabait ang beastfriend niya,nginitian lang siya nito at binaling na ulit ang atensyon sa lalaking kaharap nila.

Great! What a loving beastfriend.

"Rheine?" Pukaw sa kaniya ni John kaya nalipat ang tinggin niya dito. Ano pa nga bang magagawa niya? Eh naka-oo na ang mabait niyang kaibigan.

Tango lang at ngiti ang naging sagot niya. Ayaw niyang magsalita at baka iba pa ang lumabas sa bibig niya.

"Thanks. Una nako" yun lang at nauna nang lumabas si John sa room nila na sinundan lang ng tingin ng dalawang magkaibigan.

"Anong klaseng tingin yan Ash?" nakaismid na tanong niya sa kaibigan na ngayon ay may mapanuring mata na nakatingin sa kaniya. Kibit balikat lang ang itinugon nito dahilan para mapairap siya.

Inaya niya ang kaibigan at nauna ng naglakad palabas ng room nila. Sa tingin palang,alam na niyang tatadtarin na naman siya ng kaibigan niya ng tanong. Take note. Di lang basta tanong kundi malisyosang tanong.

And she's right. Dahil dipa man sila nakakalayo sa pinanggalingan nila ay nagsimula na ito. Kesyo 'ano daw ba talaga ang totoong nangyari kahapon?, Bakit daw bigla siyang inaya ni John? At ano daw ang ibig sabihin ng 'are you okay now? At bilang mabait na kaibigan ay sinagot naman niya ang tanong nito. Nang pabalang of course.

"First answer to your first question,I already told you what happened. I don't even know that's my answer for your second question and lastly,I know your not stupid so I guess you definitely know the meaning of the question are you okay now?" napanguso tuloy ang kaibigan niya dahilan para irapan niya ito.

"Why are you late captain?" yan agad ang sumalubong kay John pagdating niya sa gym ng school nila. He totally forgot about their practice today,if Cloud didn't call him malamang nakauwi na siya.

"Sorry  'bout that guise" yun lang at dumiretso na siya sa locker nila para makapagpalit ng damit niya.

As soon as he finished chaging into his varsity clothes ay lumabas agad siya at pumunta sa teammates niyang kanina pa naghihintay.