Playing With Destiny

Chapter 12

Nicole's POV

Iniwan ko si Beaver sa bahay. Tsk wala na akpng pake. I don't care anymore. I don't know who should I believe.

Konti nalang siguro mababaliw na ako. Hysst.

Dumetso ako sa cafe nila Kobe. Dun na daw kami magkikita sabi ni Kobe.

Sa di kalayuan nakita ko si Kobe na kumakaway. Napangiti ako ng makita ko siya miss na miss ko na siya. Siya lang naman kasi ang laging andyan para sakin. He's like a brother to me. I love him like a real brother.

"Ano gusto mong kainin." tanong niya.  " Anything, kahit ano na as long as it's food." sagot ko. " Ok sige. Wait here." ani niya sabay kindat na ikinatawa ko naman.

Nag usap lang kami ng kahit ano-ano. Our boring lives. Wala namangagandang nangyayari eh. Puro kalungkutan.

~Time skip~

"Kobe! Uwi na ako ah. Hapon na eh" pagpapaalam ko. Nakita ko namang nalungkot siya. " Hindi. Ihahatud na kita baka mapano ka pa." ani niya. Tumango nalang ako at dumeretso sa kotse niya.

Nang makarating na kami sa bahay. Niyakap niya ako at nag paalam. Ewan ko lang kung ano nanaman madadatnan ko sa bahay na to.

Parang ayoko umuwi. Pero kailangan, kumatok ako sa pinto at binuksan agad ito ni Beaver. "Hey" sabi ni Beaver. "Yeah" sagot ko. "Is that Kobe?" tanong niya. " Yes." maikli kong sagot, wala talaga akong ganang makipag usap sakanya. Naamoy ko naman ang niluluto niya. Ang bango.

Natatakam nanaman ako. Pero I should act na wala lang saakin lahta ng ginagawa niya. " Do you want to eat?" tanong niya. " Ahhh. Ehhhh. Ihhhh. Ooohhhh. Uhhhh. Ano ba niloto mo?" tanong ko. " Ano ba paborito mo?" sabi niya. " Omo. Adobo? Dali ayusin mo na kain na tayo kanina......" di ko natuloy yung sinasabi ko. Anong nangyare sa act cool.

Agad ko na ngang nilantakan yung pagkain ko. Grabe ang sarap. It taste like heaven.

~time skip~

Dumeretso akong humiga pagkatapos ko maligo. Nakakapagod. Pumasok si Beaver at deretso sa CR. I think naligo siya. I can hear the shower. Nakapikit lang ako. At narinig kong nagbukas yung pinto. Sumilip ako. I can se hus muscles. Yung abs niya shocks! Namumula ako, I can feel my cheeks burning. Parang 10 seconds akong naka silip.

" Don't play like your sleeping I can see your eyes." ani ni Beaver. Nako! Pano na to nahuli ako. " Aba.! Kapal mo. I wasn't! " pagtatanggi ko. " It's okay. Makikita mo rin naman tsaka asawa kita. Okay lang na makita mo." aniya. Natahimik nalang ako.

"Nicole." tawag niya saakin. " hmm?" " I'll ask you again. Can you give me a chance? One more please. Ayokong mapunta ka sa Kobe na yun." aniya. Nagulat nalang ako." Ano ka ba Beaver. He's my friend" aniko." Friend? Can't you see the way he look at you. Lalake ako. Kaya alam ko." natulala nalang ako. " Please Nicole. Give me another chance. I promise you that I'll love you wuth all my heart."

Napaisip ako sa lahat ng sinabi niya. Should I give him a chance or not. Di ko alam kung ano ang susundin ko. Puso ko ba na si Beaver parin ang laman o ang isip ko na sinasabing wag nang magpakatanga.

Pero minsan sa love kailangan nating magpakatanga para sa mahal natin.

"I made up my decision. Mr. Alterado promise me that you won't hurt me this time." why do I forgive people easily aishhh.

Pero sabi nga nila pag mahal mo mahal mo..Ayoko kasing nakikita yung malulingkot niyang mata. I love him.

-----------------------------------------

Eyo! Boring noh? Support niyo nalang bigyan ko kayo piso hahaha. Joke.

Vote! Please follow me narin.
Congratulation sa mga asawa ko. Hahahah joke lang BTS good job they are going to perform ni AMA so proud. Basta marami pa silang nakuhang blessings. Lab lab you na garud.