BIRAKAMAM!

10.bölüm~~Avuç içindeki kalp!

Herkese merhaba! Geç kaldım biliyorum ve bunun için çok özür diliyorum!

Yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz!

Multimedyada havuz sahnesinin bir benzeri var. İlham kaynağım diyebilirim, çok güzel bir sahneydi 😅

İyi okumalar!

10.bölüm

Aras Defneye uzun uzun bakmıştı dalgın bir şekilde. Hala inanamıyordu o kızın Defne olduğuna. Ama müptelası olduğu bu böreklerin tadını unutması mümkün değildi. Tam altı ay boyunca her hafta sonu bu böreklerden yemişti, nasıl unutabilirdi? Defneyi gördüğü günü düşünmüştü tekrar. Onun yanından ayrılırken aldığı karar hayatının dönüm noktası olmuştu.

6 yıl önce...

Genç adam zorluklada olsa eve ulaşabilmişti. Uyuşturucu krizini nasıl atlattığı hakkında en ufak bir fikri yoktu. Her ne kadar uyuşturucu krizi olmasada yediği dayak yüzünden yürümekte zorlanmıştı. Ulaştığı evinin kapısını görevlilerden birisi açınca sarsak adımlarla salona doğru ilerlemişti.

Salonda kendisini endişeyle karşılayan annesine belkide uzun zaman sonra umutla bakmıştı. Ardından annesinin mutluluk göz yaşları akıtmasını sağlayan o cümleyi kurmuştu.

"Anne ben tedavi olmak istiyorum!"

Kadın duyduğu cümleyle birlikte mutluluk gözyaşları dökerken, bir yandanda oğluna sarılıyordu sıkı sıkı.

"Allahım çok şükür! Çok şükür! Canım oğlum benim sen yeterki iste! Hemen sana en iyi tedavi merkezini bulacağım hiç merak etme! Kurtulacaksın bu zehirden!"

Annesinin sevinçle söylediklerini duymuyordu bile! İçi umut doluydu! Huzur doluydu! Aklına gelen sevdiğiyle hemen telefonuna davrandı ama telefonu yoktu. Ardından uyuşturucu krizi tuttuğu için sataştığı serseriler geldi aklına. Muhtemelen orda düşürmüştü telefonunu. Daha fazla çamurlu ıslak kıyafetleriyle kalmak istemediği için kendisini üst kattaki odasına attı. Hızlı bir duşun ardından yatağına uzandı ve uzun zaman sonra ilk defa hissettiği huzurun keyfini çıkararak gözlerini kapattı.

Aradan bir hafta geçmişti ve Aras tedavi merkezine yatmıştı. Zorlu bir tedavi süreci onu beklesede onun sıkıca tutunduğu bir umudu vardı.

Odanın kapısının açılmasıyla birlikte babası görüş alanına girmişti. Ona hayatının her alanında destek olan, onu her zaman koruyup kollayan insan, babası. Bu kez elleride boş gelmemişti. Elinde oğlunun istediği börekler vardı. O küçük kızı bulmuş ve oğlu için börek almıştı. Orta yaşlı adam börekleri oğluna uzatırken aklına küçük kız gelmişti istemsiz. Duymuştu oğlundan hikayesini, oğlunu böylesine etkileyen ve onu tedaviye ikna eden kızı kendiside tanımıştı bugün. Verdiği fazladan parayı kendisinin bir dilenci olmadığını söyleyerek reddetmişti. Böyle bir davranışı beklemeyen adam şaşırsada genç kızın istediği olmuş ve yalnızca böreklerin ettiği kadar para verebilmişti.

Genç adam babasının uzattığı börekleri heyecanla alırken kutuyu açmış ve hızla birini alıp yemişti. Yediği börekler onun yeniden umutla dolmasını sağlıyordu. Tam altı ay boyunca her hafta sonu babası kendisini ziyarete geldiğinde getirecekti bu böreklerden ve Aras bıkmadan usanmadan yiyecekti o börekleri.

Altıncı ayın sonunda büyük ölçüde kurtulduğu uyuşturucudan tam anlamıyla kurtulmak için amerikada özel bir tedavi uygulayan kliniğe gitmesi gerekiyordu. Bu altı ay boyunca kendisini hiç yalnız bırakmayan sevgilisini son kez görmek için uçak biletini hastaneden çıkışından iki gün sonraya almış ve sevdiği kızla iki gün boyunca doyasıya vakit geçirmişti. Yaklaşık altı ay sürecek olan tedavi süresince göremeyeceği sevgilisini doyasıya görmüştü. Uçak saatinin gelmesine yakın zorlukla ayrılmıştı sevdiğinden. Bilmiyordu döndüğünde bulamayacağını sevdiğini. Sana kavuşmak için günleri sayacağım diyerek ayrıldı sevdiğinden. Saydıda... Ama hesaplarda yapılan küçük bir hata sonucu Türkiyeye bir gün geç gelmesi kaybettirdi sevdiği kadını. Onu son kez göremeden de ölüm haberini aldı.