winter/ Min Yoongi ✔[1.kitap]

❄05

Sonunda bir şey fark etmiştim. Biz baştan beri yanlışmışız.
Arkadaşlarımı dinlemediğim için gerçekten pişmanlığın dibini yaşıyordum. Ama biliniyor ki aşk bir kere sizi ele geçirdiğinde vücudunuzun kilit noktasından sizi yönetir.

Benimki de sen tarafından ele geçirilmişti. Gerçekten kendime acıyordum. Beni yönetmene izin verdiğim için tam anlamıyla bir ucubeydim. Senin tarafından kullanılan salak bir ucube.

Aklıma Hoseok'un cümleleri doluyor.
"Atlatacaksın hyung. Biz senin yanındayız. Ayrıca sen en güçlümüzsün. Onun gibi biri seni alt edemez" haklı olmasını umut ediyordum. Umut ediyordum çünkü kendimi ince bir ipin tuttuğunu düşünüyordum. Biraz daha böyle giderse düşecek ve bir daha o karanlıktan kurtulamayacaktım.

Biliyormusun kyoul? Seni ben affetsem. Ama asla bu dünya seni affetmeyecek.

"Onu gerçekten sevmiştim" dedim sakin bir sesle. Altı kafa bana döndü. Sinirli olduklarını hissediyorum.

"O kızı öldürmek istememe neden oluyorsun hyung!" en küçüğümüz ve en umursamamız olduğu halde o bile çileden çıkmıştı. Biliyorum ki onu sinirlendirecek az şeylerden biride bize yapılan kötülüktü. Yan tarafımdan duyulan küfürle herkes kocaman gözlerle oraya döndü. Yıllarca kibarlığı bende kusma isteği uyandıran jin hyung bile küfretmişti.

"Ne! Ne bakıyorsunuz! Ben küfredemez miyim?! Hak etmişti o pislik!" onun sözlerine karşın hafif bir gülümseme sundum. Bu sefer garip bakışlar beni bulmuştu. Uzun zamandır böyle içten güldüğümü görmedikleri için olduğunu biliyorum.

"Aman tanrım gülüyorsun! Bunca zamandır benim küfretmemi mi bekliyordun yoongi" heycanla beni işaret etmişti.

"Cidden hiç tipine uymuyor biliyor musun?" herkes beni onaylamıştı. En kötü günümün böyle olmasını diledim. Onların beni bırakmayacağını bilmek biraz daha iyi hissetmeme neden oluyor.

Sana gelince... Umarım pişmanlıklarının arasında tek başına çürüyüp gidersin.