winter/ Min Yoongi ✔[1.kitap]

❄16

Bu şarkıyı dinlemeyen çok şey kaçırmış demektir! Benim için gerçekten değerli bir şarkı ve bu kitabın kurgusunda uyuyor. Lütfen bakmadan okumaya geçmeyin..
Taehyung/Mino pricked♥

Bazen yaptığımız şeylerden yada söylediğimiz kelimelerden o kadar eminiz ki taki gece yatağa girdiğinde bunları tekrar düşünene kadar. Keşkeler sarar beynimizi. Keşke demeseydim. Keşke yapmasaydım. Keşkeler çoğalır ve boğar seni. Defalarca aklına gelir ve uyuyamazsın.

İşte bir keşkemde sensin kyoul. Hayatıma soktuğum en büyük keşkesin. En nefret ettiğim keşke...

Kafede karşılıklı oturduğum Saebyeok sonunda derin bir nefes alarak sessizliği bozdu. Buna şükretmeliydim. Çünkü konulara giriş yapmakta pek iyi olduğum söylenemezdi.

"Seni dinliyorum Yoongi sshi? Konuya girsen artık." bir eli önündeki kahve fincanıyla oynarken umursamıyormuş bir an önce gitmek istiyormuş havası vermeye çalışıyordu. Üzgünüm Saebyeok, Kyoul kadar iyi oynayamıyorsun.

"Teşekkür ederim" bir çırpıda söylemiştim. Aynı zamanda cebimde titreşen telefonu çıkartarak. Hoseok arıyordu. Mehtemelen gelmemi söyleyecekti. Onu hızlıca meşgule atıp tekrar Saebyeok'a baktım. Kaşlarını çattı. Olayı anlamak istediğini belli ediyordu.

"Neden?"

"Her şey için"

"Bilmece gibi konuşmayı bırak yoongi sshi. Direk söyle"

"Benim için yaptıkların. Bunlar için teşekkür ederim. Ve özür dilerim sana söylediğim tüm kırıcı sözler için" gözlerine bakıyordum. Oda tereddüt etmiyor ve gözlerini çekmeden bakmaya devam ediyordu.

"Rüyanda beni mi gördün birden bire neden bunu söylüyorsun?"

"Sadece hatamı fark ettiğimi düşün"

"Bunu yapamazsın yoongi!" birden biraz yüksek sesle konuşunca bir kaç kişi bize dönmüştü.

"Sakin ol! Hem neyi yapamıyorum açıklar mısın?" elimi tutarak kendine çekti. Ortadaki masa olmasa çoktan dizilerdeki klişe sahneler gibi üzerine düşmüştüm.

"İntahar edemezsin Yoongi! Hem seni seven bir sürü arkadaşın ve ailen var. Hayır hayır bunu yapamazsın!" intahar mı? Ne intaharı? Ah şimdi anlamıştım. Ölmek isteyen kişilerin yaptığı bir konuşma yapmıştım. O yüzden böyle düşünmüş olmalıydı. Biraz sesli bir kahkaha çıktı ağzımdan. Bu kız da olmasa hayatımda gülecek çok az şey vardı.

"Saçmalama. O kadar salak değilim. Tamam daha önce denedim ama o zamanlar bunalımda olan bir ergendim" şaşkınlıkla birkaç saniye baktı. Sonra hızlıca elini çekti. Sinirlendiği asılan yüzünden belli oluyordu.

"Salak mısın? Ne diye intahar edecekmiş gibi konuşuyorsun o zaman"

Gülmemi bastırarak konuştum.

"Sadece burdan gidiyorum gitmeden önce teşekkür etmek ve özür dilemek istemiştim. Böyle anlayacağını tahmin edemezdim" gülümsemeye hala devam ediyordum.

"Gidiyor musun? Nereye?" merakla sordu.

"Öyle buradan uzak bir yerlere. Biraz rahatlayıp döneceğim"

"Seni anlıyorum"

"O zaman müsadenle.." ayağa kalkarak elimi uzattım. O da kalkmış ve uzattığım eli tutmuştu.

"Seni tanımak güzel"

"Senide tanımak güzel Yoongi sshi"

"Tekrar görüşmek üzere"

"Görüşmek üzere.." oradan öylece ayrıldım. Bu kadardı tüm anlatacağım ve duyacağım. Görüşmek üzere... Dilimiz öyle alışmış ki.. Tanısakta tanımasakta hep söylüyoruz. Peki gerçektende görüşe bilecek miyiz? Umarım tekrar geldiğimde senide burada bulabilirim Saebyeok...

Eve girdiğimde savaş alanı olmuştu her yer. Acıyarak baktım eşyalarıma. Derin bir nefes alarak onlara bağırmıştım. Hepsi hizaya geçip çöplerini toplamaya başlamıştı. Orada en çok özleyeceğim şeylerden biride bu olacağını düşündüm. Bu haylazlar her ne kadar beni çıldırtsada onları seviyorum.

Ve kyoul... Gidiyorum. Seni görmeden hemde. Benden çalıp sakladığın kışımı senden alıp geri geleceğim. Ve bu sefer benim için bir hiçkimse olacaksın...

Bölüm nasıldı bilmiyorum ama bu iki şarkıyıda size bırakıp gidiyorum💙 Winner i sevelim♥♥♥