Nefise koridorda hızlı adımlarla ilerliyordur. Muzafferin söyledikleri tekrar tekrar geçiyordu aklından. O lafları bana nasıl söyleye bildi diye düşünüyordu. Hiç mi bana güvenmemiş gibi sorular beynini alt üst ediyordu şu an.
Muzaffer yediyi tokadın şokuyla beraber "Bitdi" lafının etkisinden hala kurtulamamışdı... Şu an duyguları çok karışıkdı. Ama hissetdiyi duyguların en başında pişmanlık vardı. Sarf etdiyi cümlelerin ağırlığını idrak etmemişdi söylerken. Muzaffer elini yüzünden çeker biran etrafa bakar ve sanki kendine gelir.
M: Nefise, Nefise, gitdi
(Muzaffer kapıya taraf koşarak Nefiseye yetişmek için odasına koşar ilk önce)
Nefise Oda:
N: yok, yok gitmiş
(Muzaffer asansörü bile beklemeden nerdivenlerle aşağıya hızla iner ve dışarıya koşar. Evet, Nefise hızla arabasına doğru yürüyordu. Muzaffer Nefiseyi görünce daha da hızlı koşar)
M: Nefise, Nefise dur (Nefise Muzafferin sesini duyunca arkasına bile bıkmaz ve daha da hızlı yürür)
Nefise arabasının kapısını açar ve oturmak isterken Muzaffer onu kolundan tutar ve bırakmaz geçmesi için. Arabanın kapısını kapatır
N: sen napdığını zanediyorsun bırak kolumu!
M: Nefise, güzelim, özür dilerim, özür dilerim nolur affet beni (Nefisenin yüzünü avuçlayarak)
Nefise Muzafferin ellerini yüzünden çeker.
N: sakın, sakın dokunma bir daha bana! Ve yolumdan da çekil! Bitdi dedim anlamıyormusun bitdi!
M: ya ne demek bitdi?! Bitdi ne demek??? NEFİSE, ben kendimi kaybetdim ne dediyimi düşünemedim ben
Nefise Muzafferin lafını bitirmesine izin vermez
N: sen bana zerre güvenmiyormuşsun Muzaffer, mesele sadece bu! Şimdi lütfen rahat bırak beni
Nefise arabasına geçmek ister ama Muzaffer yine izin vermez. Arabanın kapısından tutar, tekrar açamasın diye.
N: bırak şu kapıyı! (Etrafa bakarak) zaten şirketde rezil olduk herkese şimdi bir de burda mı rezil olalım?
M: Nefiseee
N: hayır yani benim için farketmez zaten artık, ne de olsa son iş günümdü burda! Ama senin için farkeder
M: ne diyorsun Nefise, ne son günü? İşden ayrılmayı düşünmüyorsun herhalde
(Nefise sinirli bir şekilde Muzaffere bakıyordur)
N: ben senin gözündeki beni gördüm bugün Muzaffer, ve artık bu ilişkiye inancımı kaybetdim. Bana güvenmeyen, dinlemeden anlamadan bana karşı kendini kaybeden ve ağzına geleni söyleyen bir adamla devam edemem! Ben zaten bu konuda bir kez yanlış seçim yapdım. Bir daha aynı hatayı yapmam!
M: Nefise ben senin hatan mıyım? Nefise ben sensiz yaşayamam sen ne diyorsun?😯 bak bak ben çok pişmanım nolur gidelim bir yerlerde güzelce konuşalım ben
N: Muzaffer yeter!
Nefise Muzafferi karşısından çeker ve hemen arabasına biner. Arabanın camından Muzaffere son bir bakış atar ve arabayı çalışdırır. Muzaffer de öylece arkasından baka kalır😓
Gece olmuşdur.
Mine Ev:
Mine: ee Cemrecim dersler nasıl gidiyor? Herşey yolun da mı?
C: dersler işte Mine abla ya, iyi aslında, sınavlarla uğraşıyoruz...
M: ah şu sınavlar (🙄🙄🙄)...
A: Mine ablaa,
Mine: efendim portakal
A: bak resmimee, güzel mi?
M: Ooo küçük ressam hanım, ne güzel çizmişsiniz böyle😍 ee kim bunlar, a bu sen misin
A: eveet,,, bak bu annem, bu Cemre ablam, benim yanımdaki Mert bu da Muzaffer abii
Nefise Muzafferin ismini duyduğu an gerçek dünyaya geri dönmüşdür sanki. Deminden tv'ye gözlerini dikmiş şekilde birşeyler düşünüyordu. Mine de bunun farkındaydı.
Mine: aa ben yokum ama hadi geç beninde çiz😉
A:tamaaam
Mine Nefisenin oturduğu kanepeye geçer. Aysun resim yapıyor, Cemre de telefonda kız arkadaşıyla sohbet ediyordu...
Mine: canım benim,(elini Nefisenin bacağı üzerine koyarak) nolursun bu kadar yıpratma kendini😔 Bak Muzaffer ne kadar da pişman olmuş, sabahtan 50 kez aradı birine bile cevap vermedin, mesajlara bile cevap vermedin Nefise yaa
N: Mine sana anlatdım ya? Bana dediklerini unutayım mı? Resmen bana kendisine ihanet etdim mi diye bir soru sordu yaa😢 (Nefise gözyaşlarına daha fazla engel olamaz. Ama arabir çocuklara taraf bakıyor onların görmemesi için kendini tutmaya çalışıyordu)
