M: seni o kadar çok özledim ki,(Nefisenin kokusunu içine çekerek ve yüzüne, dudaklarına, boynuna öpücükler kondurarak konuşuyordur) senin kokunu(Nefisenin kokusunu derinden içine çeker), gözlerinde kaybolmayı (gözlerine kısaca bakar ve sonra dudaklarına yapışır🔥 kısacık öpüşmenin ardından devam eder), tenine dokunmayı(ellerini Nefisenin saçlarından kollarına indirir, kollarımı okşar, ve tekrar Nefisenin boynundan tutar), seni öpmeyi(Nefiseni kendine çeker ve ateşli bir şekilde tekrar öpüşürler🔥)
Nefise Muzafferin öpüşlerinden hiç olmadığı kadar etkileniyorken sözleriyle iyice kendinden geçmişdir
Muzaffer Nefisenin kulağına fısıldar:
M: Seni öyle çok seviyorum ki, sensiz geçen her an özlüyorum seni, 1 gün bir ömür gibi geldi Nefise, benim ol ve hep benimle kal nolurrr (saçlarının kokusunu içine çeker, kulağından, yüzünden öper defalarca)
Nefisenin Muzafferin kulağına fısıldamasıyla tüyleri ürpermişdi... İkisinin de beyninden aynı düşünce geçiyordu: keşke bu an hiç bitmese, keşke sonsuza kadar devam etse, bu aşkı doya doya yaşasalar, hiç bir şey düşünmeden, hiç kimseyi düşünmeden, sınırları, kuralları, mekanı, zamanı, insanları...
Sonsuzluk ve bir birlerine yürekleriyle bağlı "bir erkek🔥bir kadın".....
N: Muzaffer🔥
M: sevgilim🔥
Muzaffer kendi gömleyinin düymelerini açmaya başlar(🙈)
N: Mu Muzaffer
M: Seni seviyorum
Nefise yutkunarak Muzafferin açılan düğymelerine bakar ve aniden refleks bir şekilde Muzafferin ellerinden tutar
N: a açma😶
Muzaffer içinden "yine mi" diye geçirir(tabi sizlerin de iç sesinizi duyar gibiyim😂)
M: neden ama (Muzaffer Nefisenin cevabını bekleyemez ve ellerini göğsüne sıkarak tekrar Nefiseni dudaklarından ateşli bir şekilde öpmeye başlar(Nefisenin dudaklarında ruj kalmamışdır artık🙈)
Nefise kendini zar zor geri çeker(😒)
N: Muzaf fer, ha hayatım bence durmalıyız artık 🔥(kırık kırık konuşarak)
Muzaffer oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi bakıyordur Nefiseye
M: ama
N: lütfen Muzaffer
Nefise ellerini çeker ve saçlarını falan düzeltmeye başlar, eliyle yüzünün ateşine bakar ve elini dudaklarına götürür
M: ama neden?😐
N: ÇÜNKİ ZAMANI DEĞİL...
Muzaffer israr ederek Nefiseyi korkutmak istemiyordu. Bu yüzden biraz daha beklemeli olduğunu anlamışdı. Ama yine de ölümüne aşık olduğu, bazen kendisinden bile kıskanacak kadar delicesine sevdiyi kadının onun kadını olmasını istiyordu❤ Ve bunun için hiç bir engel yokdu ona göre.
Nefise Muzafferin bozulduğunu göre biliyordur. Ama yine de bura Minenin eviydi. Belki Muzaffer için farketmiyordu, ama Nefise bu ilki başkasının evinde, günün bu saatinde, hem de barışmalarının hemen ardından gelen duygu yoğunluğunun sonucu olmasını istemiyordu. Muzaffer sadece onunla olmak istese bile, Nefise sadece bunu düşünemiyordu. Belki de sadece sırf aşklarını düşünemediyi için zamanı değildi...
Nefise Muzafferin gömleyine ellerini götürür ve yukarıdan açılmış 3 tane düğmeni bağlar, Muzaffer de öylece bakıyordur Nefiseye.. Muzaffer aklından "Belki de bana güvenmiyor, belki de artık evlenmemizin zamanı gelmişdir" diye geçiriyordur..
N: Muzaffer lütfen, bak hayatım, burası ne yeri ne de zamanı
M: tamam, anlıyorum (elini Nefisenin yüzüne götürür, Nefise de Muzafferin avucunu öper😘)
M: Nefise
N: efendim canım
M: hayatım sen bana güveniyorsun dimi
N: Muzaffeer, elbette, elbette sana güveniyorum. Bak ben sadece
