D: ama bu, bu imkansız
(Hemşire hanım koşarak doktorun yanına gelir)
H: efendim cihaza bağlanması gereken acil bir hasta getirdiler. Tüm fonksionları durmuş ama beyin ölümü gerçekleşmedi. Hem de hasta yakınları organ bağışına izin veriyorlar, Muzaffer beyi hemen ikna etmeliyiz.
D: ne ne diyorsun, Aman Allahım bu bir mucizee
H: efendim iyimisiniz, Muzaffer bey ikna oldu mu yani
D: hemen Levent beyi, Semra hanımı,(doktorlardır), baş hekimi hepsini çağır hepsini
H: ta tamamDoktor şaşkınlığını üzerinden atar ve hemen odaya geçer. Muzaffer uyuyordur. Nefisenin gözlerini kontrol eder doktor. Elleriyle açar, nabzını yoklar.
D: inanmıyorum, geri dönmüş, bu bu bir mucizeeDoktor Nefiseye ve geri döndüyünü ispat eden delillere bakar. Ve sonra Nefisenin yastığına başını koyan Muzafferin yüzüne. Ne kadar da keder dolu.. Sonra Nefisenin ellerinden tutmuş ellerine bakar... ve "Helal olsun" dermişcesine bakar ikisine
Ve bu an da baş hekim ve diğer doktorlar odaya gelir
B.H: noluyor, beyin ölümü gerçekleşdi dimi?
H: tam zamanında efendim, organ bağışında bulunan diğer hastayı... (hemşire lafını tamamlayamaz çünki doktor konuşmaya başlar)
D: ölmedi, geri döndü, hayata döndü (herkes şoke olur, Doktor çekilir ve cihazdaki çizgileri gösterir(tıpdan pek anlayamadığım için çizgi diyorum ama siz anladınız ne demek istediyimi)L.D: bu nasıl olur
S.D: resmen mucize(Herkes bu mucizenin şokunu tartışıyordur)
Doktor Muzafferi işaret ederek
D: hep geri dönüceğine inandı. Ölü birinin dirilmesi bu. Ama hep inandı, yaşayacak benim karım dedi. Tonca da para döktü bu cihazdan ayırmamak için onu. Bu, bu kesinlikle onların mucizesi
B.H: tıppın gücü yetmediyine aşkın gücü yetdi, 50 yıllık meslek hayatımda ilk kez böyle birşey görüyorum
S.D: e neyi bekliyoruz kocasımı uyandıralımHerkes bir birine bakar, gülümser
Baş hekim Muzaffere yaklaşır, diğer doktorlara bakar gülümser ve sonra muzafferin omzuna dokunur
B.h: Muzaffer bey
Uyanmaz..
B.h: Muzaffer bey uyanın
Uyanmaz..
Baş hekim daha çok silkeler ama Muzaffer uyanmaz
D: neler oluyorHemen Muzafferin nabzını yoklarlar, yüzüne dokunurlar
D: nabzı zayıf atıyor ama atıyor
Tam da bu anda Muzaffer gözlerini açar, gözleri kıpkırmızı olmuşdur, etrafındaki adamlara bakar, ilk baktığında hiç bir şey görmez. Her taraf duman... Sonra her yer siyahlaşır ve yavaş yavaş aydınlanır, artık görüyordur, çember gibi etrafını saran doktorları. Muzaffer o saniyeler içerisinde aklından neler neler geçirir. Yan tarafa bakmak istemez. Nefisenin elini elinde hiss ediyor ama yine de korkuyordur bakmaya. Bu doktorlar neden etrafımda diye düşünüyordur. "Ne söylüyecekler?", "yine Nefisenin öldüyünü mü, yine cihazdan ayrılması gerektiyini mi, yoksa ayırdılar mı?M: HAAAYIIIIIRRR
Muzaffer saniyeler içerisinde aklından geçirdiyi bin bir türlü fikre dayanamaz ve bağırırrr
D: Muzaffer bey, Muzaffer bey sakin olun
M: hayır onu benden koparmanıza izin vermem hayır hayır hayırMuzaffer hemen Nefiseye taraf bakar ve başını nefisenin göğsüne koyar
M: nefesini almanıza izin vermem karımın!(göğsüne başını koymuş şekilde) onu benden alamazsınız izin vermiyorum ayıramazsınız
B.h: cihazdan ayırdık artık Muzaffer bey
Muzaffer kapatdığı gözlerini açar, şu an başını nefisenin üzerinden kaldırmaya mecali bile kalmamışdı.
Baş hekim gülümseyerek devam eder:
B.h: karınız hayata geri döndü Muzaffer bey, o artık bu cihaz olmadan nefes alıyor