Escape In You

Chapter 6

He decided to not to bring his car. Ang sabi niya ay siya na raw ang magdadrive ng aking sasakyan papunta at pauwi. Hindi na ako nakaangal pa dahil baka magsabong lamang kami ng baliw na ito.

Habang nasa byahe ay itinext ko si Dimitri para sabihing may kasama ako.

Wala pang isang minuto pagkasend ko noon ay agad na nagringbang cellphone ko. Napatingin sa gawi ko si Milo, sineyasan ko siyang magdrive ng maayos at iyon nga ang ginawa niya.

"Asena! Nakalimutan ko na alas otso pa pala ang bukas ng food park na iyon! Nasaan ka na ba at sino ang kasama mo?"

Niligon ko si Milo na seryoso sa pag mamaneho. Ang hirap niyang basahin. Minsan ay nakangiti, minsan ay seryoso.

"Uhm a friend. Malapit pa lang naman kami sa condo kaya..."

"A friend huh. Anyways diyan na lang tayo sa Shangri la para malapit lapit sa iyo."

"I can't afford that you know. Nagtitipid nga ako." Muli akong nilingon ni Milo. Ngumiti ako.

"Ano ka ba, hindi ko naman sinabi na sa loob tayo, doon lang tayo sa labas!" Ani Dimitri at biglang tumawa.

"Baliw ka talaga! Sa may Glorietta na lang tayo, maraming murang coffee shop doon!"

"O sige sige, malapit na rin ako." Binaba ko na ang tawag.

"Milo, I'm sorry, sa Glorietta na lang daw tayo." He smirked.

"No problem my lady."

Itinext sa akin ni Dimitri ang partikular na coffee shop na kinaroroonan niya.

Nagpark saglit si Milo at sabay na kaming naglakad. Dahil sa tangkad niya ay nauunahan niya ako. Oo matangkad ako para sa babae ngunit kung ikukumpara sa kanya ay hindi.

Mula dito sa likod ay napansin ko ang hikaw niya sa isang tenga. Pansin ko rin ang buhok niyang naka clean cut. Nagmumukha siyang good boy dahil dito.

Huminto siya at pinauna ako sa paglalakad. Kumunot ang noo ko sa kanyang ginawa pero hinayaan ko na lamang. Baka tinotopak na naman.

Sa di kalayuan ay nakita ko ang aking kaibigan, wearing shades and a fedora hat. Alam mo na agad kung ano siya.

"Hi Dim!" Sabi ko at niyakap siya.

"Girl kaloka ka, miss na miss mo ba ko at nawalan ka na ng poise para lamg mayakap ako?" Aniya pero sinuklian din naman ang yakap ko. "Holy cow, ito ba ang friend mo?"

Kumalas ako sa yakap at ipinakilala ai Milo. "By the way this is Milo my friend and uhm neighbor. Milo this is Dimitri, my friend and soon to be boss."

Tumang lamang si Milo habang si Dimitri ay halos gumulong sa di malamang dahilan. He eyed me accusingly, binalewala ko iyon.

Umupo na kami at nagbuklat ng menu. "Milo are you okay?" Mukhang nagulat siya sa tanong ko kaya napatitig muna siya sa akin. Tumango siya at ngumiti.

"So hindi mo naman nasabi sa'kin na ang gwapo pala ng friend mo! Ay neighbor din pala!" Alam kong may meaning iyon kaya inirapan ko na lamang siya. " Anyways, hindi lamang dahil sa trabaho kaya gusto kitang makita. Ang tagal din nating hindi nagkita! Bonding natin ito! Akala ko masisira dahil nagdala ka ng kaibigan pero I guess mag eenjoy pa yata lalo ako!" napatawa ako sa mga pinagsasabi niya.

"Umorder na nga tayo. Milo what do you want?" He smirked at me.

"I love it when you call my name, I love it pag inaasikaso mo ako." Natigil ako sa paghinga ng sinabi niya iyon. Ito na naman ang puso ko. Kailangan ko yatang magpa check up.

"Damn Asena, he's hitting on you! What will you say?" Sabat ni Dimitri.

Kumunot ang noo ko at nantiling walang masabi. Ngumiti na naman sa akin si Milo. He locked his eyes on me, ganoon rin ako sa kanya. This time I died.

I feel like I belong to this man in front. Iniiwasan ko ang pagtitig sa kanya dahil sa oras na titigan ko ang kanyang mga mata, alam ko na mawawala na naman ako. But just this time. I wanna stare at his precious pair of eyes. Walang pakealam kahit malunod at hindi makaahon.

Muntik na akong mahulog sa kinauupuan ko kung hindi lamang ako nasalo ni Milo. Humagalpak naman ang tawa ni Dimitri dahil sa nangyari. Sinamaan ko siya ng tingin.

Ang baklang 'to!

Lalo namang lumaki ang ngisi ni Milo. "Wag mong pigilan mahulig ang sarili mo. Nandito lang ako lagi para sumalo."

Nag iwas ako ng tingin. "O siya umorder na tayo." Atleast iniligtas din ako ng baklang ito.

Nang dumating ang order ay pinag usapan namin ang tungkol sa job offer ni Dimitri.

"Alam mo ba na yung kinukuwento ko sa iyong photographer ay nanggulo nga sa isang shoot! Kasal iyon, may hindi ata sila pagkakaintindihan nung isang abay kaya nagalit." Napansin ko na napunta ang kamay ni Milo patungo sa likuran ng aking upuan. "Nga pala, dahil bakasyon pa naman free ka naman any day hindi ba? Sa pasukan naman, ibigay mo sa akin ang schedule mo para mapaghandaan kung sakaling may shoot." Tinanguan ko siya.

Ganon nga ang plano ko, ngayong summer ay libreng libre pa ako, okay lang na magtrabaho. Sa pasukan naman ay mahigpit na sigurado ang schedule ko.

"Why do you need to work?" Tanong no Milo. Hindi ako nakaimik. "I know you Asena, you're a Reyes right? Anak ka ng isa sa pinaka kilalang pamilya sa bansa, bakit mo kailangan ng trabaho?''

Ito na nga ba ang sinasabi ko. Mahirap lalo na 'pag nalaman ito ng mga magulang ko. Baka pabalikin lamang ako sa bahay na iyon.

I smiled at Milo, trying to hide my pain. "Milo, there are things na hindi mo dapat malaman. It's a private matter."