"Hatırlıyorum..
X-Factor'deyken görmüştüm seni. İlk o zaman göz göze gelmiştik. Elim ayağıma dolaşmıştı. Sonra Simon gelip, bizi tanıştırmıştı. Gülüşün..gülerken gözlerinin kısılışı..kahkahan. Beni kendimden geçirmeye yetmişti. Sana bakmaktan ismimi söylemeyi unutmuştum. Kan beynime hucum ederken, senin o muhteşem kıkırtın beni kendime getirmişti. Huh, Ne kadar komik değil mi? Seni tam olarak tanımasam da, adını ve ününü duymuştum. Ekranlar da seni sadece tatlı bulup geçen ben, şimdi sana vurulduğumu hissediyordum.
Daha sonra Narnia adlı filmin galasında.Flaşlardan korunmaya çalışırken ayağına basmıştım. Daha bu konularda acemiydim. Seninle tam olarak konuşmuşluğumuz yoktu ve sanki ilk defa bir kızla konuşuyormuşum gibi senden özür dilerken kekelemiştim. O kadar çok özür dilemiştim ki, en sonunda sen beni affettiğini söylemiştin ve bende sana bir anlık adrenalin patlamasıyla çıkma teklifi etmiştim. Buna ne kadar şaşırsakta, benimle küçük çaplı bir yemeğe çıkabileceğini söylediğinde beynimde -ne kadar korksam da- havai fişeklerin patladığını hissetmiştim. Gittiğini anladığımdaysa elimi kalbime yeleştirmiş ve grubun yanına dönmüştüm.
İşte o ilk randevumuzdu.
Sana tamamiyle aşık olduğum o ilk randevu sevgilim."