He's My Bading Boyfriend (Book 1) Completed #Wattys2018 (To be published)

KABANATA XV

Hindi ko alam kung magsisisi ako sa lugar na pinili ko dahil ang romantic pala nung ambiance dito.

Sinabayan pa ng kanta ni Mariah Carey na My all. Mas kinikilabutan tuloy ako.

I didnt really expect this to happen.

Pinapangarap ko lang itong mangyari noon. Pero nagyon, natuloy na. Nangyayari na.

I sighed. I know. Hindi dapat nangyayari ito.

(Please play Mariah Carey's My all while reading this chapter. Thank you!)

Napatigil ako sa paghuhukay sa nakaraan nung biglang magsalita si Kent na ngayo'y nasa harap ko na.

"You're too serious, huh!" Sabi nito. Napatingin ako sa kanya. Nakangiti siya. I dont know why he's smiling.

"What's with that smile?" Nakakunot yung noo ko. Para kasi siyang may binabalak na ano. Basta parang mah nafi-feel akong something. I dont want to expect.

"Nothing. I just realized how romantic I was before." Sabi niya na tumitingin tingin pa sa paligid. O shocks. Napansin nya rin pala niya kung gaano ka-romantic nung paligid.

"Are we not going to order yet? My tummy is already aching." Sabi niya na napahawak pa sa tiyan niya.

"Baliw ka. Dapat kasi sinabi mo sa akin kanina para naman pinakain kita." I said.

"Don't blame my ass. Sinunod lang kaya kita, Sabi mo kaya kanina wag akong magulo. Eh, di yun ang ginawa ko." Nakanguso pa siya sa akin. Shocks. Ewan ko pero na-cucute-tan ako kapag ginagawa niya iyon.

"You're smiling huh!" Bigla akong nagulat nung sabihin niya iyon. Namula tuloy ako. Shet! Napansin kaya nyang na-starstruck ako sa kanya?

"O..Order na nga tayo." Pagbabago ko naman ng topic. Ang awkward kasi, eh. Dalawang beses na niya akong nahuling may iniisip. Bat ba ganito yung nararamdaman ko kapag kasama ko siya?

"Okay." Sagot niya. Then yun nga ang nangyari. Pagkatapos naming nag-order ay kinulit na naman niya ako.

"Rio.."

Yan na naman siya sa pagtawag niya sa pangalan ko. Nakikinita ko na kung anong kasunod nito. Magtatanong na naman siya ng kung ano-ano.

"Ano na naman?" Sagot ko nang nakakunot ang noo.

"Sungit naman nito. Magtatanong lang naman, eh." Sabi ko na, eh. Tinamaan nga naman ng lintik oh.

"Ano yun?" Sagot ko.

"Did we kissed on our first date?" My jaw clenched. Really? I bet I will be having a serious heart attack after this.

Tumihimik ang paligid. Nakatingin lang ako sa kanya. Ganun rin siya sa akin. Shet! Awkward!

Ah.

Eh.

"Nevermind." Pagbawi niya sa sinabi niya. Napabuntong hininga naman ako. Para tuloy hinahabol ng kabayo yung puso ko ngayon.

Gosh. Bat ba niya iniisip yung mga bagay na iyon? Pwede bang tumahimik na lang siya para matapos na itong gabi ito?

Simula nung dumating yung order namin ay wala ng nagsalita sa aming dalawa. Ayoko kasing magsimula ng panibagong usapan dahil tiyak na lulundag uli yung puso ko. At sure rin ako na ayaw niya ring magsalita ng kung ano ano dahil sa nasabi niyang awkward kanina. Buti nalang.

Pero akala ko talaga ay makakakaya kong matapos itong 'date" na ito ng hindi ako nagsasalita pero hindi pala.

I coudnt help my self but to open another conversation just to ease the awkwardness between the two of us. Narealize ko kasi na hindi magandang sundan ng katahimikan ang isang awkward na pangyayari. Magiging awkward lang sila pareho.

"Nabasa mo na ba yung librong binigay sayo ng manager mo?" Sabi ko. Alam kong nasagot na niya ito kanina nung nasa shop kami pero ewan ko ba sa sarili ko kung bakit ito yung natanong ko para lang may maging convo kami. Gosh. What's happening to me?

"Yeah. Halos mameryado ko na nga eh." Ngumisi siya. "Wait tinanong mo na sa kin to diba? " sabi niya saka niya sinusubo yung pastang inorder namin.

"Ah.. Na..natanong ko na ba? Sorry, I can't remember" pagsisinungaling ko saka ko sinip yung Carrot shake na hawak ko.

"Haha. Naamnesia na rin ata ang babe ko. Kaya bagay tayo, eh." Halos mabilis pa sa alas kwatro yung pag-angat ng ulo ko sa kinauupan niya nung sabihin niya iyon. Muntik ko tuloy mailuwa yung nainom kong particles mula sa Carrot shake kanina..

"Oh. What's wrong? D..Did I mention something wrong? I guess wala naman diba? Talaga namang bagay tayo.. Or else, wait? Did I say " babe" ? Wait? Hindi ba yun yun tawagan natin sa isa't-isa? If it's not. Im sorry. My bad." Natutuliro siya nung sabihin niya iyon.

"No. W..wala. Nasamid lang ako." Sagot ko. Nakita ko siyang bumuntong hininga. Para siyang nabunutan ng tinik.

"Akala ko naman kung may nasabi na ako."

Pinilit kong ngumiti just to make him believe na everything was okay. Akala ko nga ay titigil na siya pero nagtanong uli siya.

"So, babe ba talaga tawagin natin?" I dont have any choice, so, I nodded.

"Im curious, Rio. Ilang taon na tayo?" He said. Napatingin pa siya sa kamay niya saka nagbilang. " 1 month? Six months? 1 year? Ilan?" He's really curious about our fake relationship.

"Five years." Sagot ko. Napaawang naman yung bibig niya as if na ayaw niyang maniwala sa sinabi ko.

"5 fucki* years? Really? Bat hindi pa tayo kasal hanggang ngayon? Wait! Dont answer me coz' I know the answer already! Ugh! I really hate my old self!" Sabi niya. Oo 5 years. 5 years na akong umaasa sa kanya.

"Sabi mo kasi gusto mo munang mas makilala pa ako  bago mo ako pakasalan." Sh*t. I lied. And I hate my self for that.

"5 fuck*g years is already enough to know your whole exitence, Rio. Sadyang ayaw ko lang sigurong magpatali sayo noon. And Im really sorry for that. I was a jerk! Hayaan mo, hindi ko na uli gagawin iyon ngayon. I promise you.. Papakasalan kita." Sabi niya. Hindi ko alam kung bakit napatulo bigla yung luha ko nung narinig ko yung mula sa kanya. This can't be happening. At mas lalo pa akong naguluhan nung makita ko nalang yung labi niya na nakalapat na sa labi ko.

Wait?

Paano nangyari iyon? Totoo ba ito?

Did we really kissed on our first date?