Tayin

"Özür Dilerim" "Dileme"

**İlk olarak bölüm baya geç geldi. Kusura bakmayın. Şehir dışındaydım. Geldim internetle ilgili problem çıktı falan. Çok uzun olduğu söylenemez ama elimden geldiğice yazmaya çalışıyorum. Okuduktan sonra lütfen vote verip yorum yapın üzülüyorum.

***Bölümü amine_kerem'e ithaf ediyorum yine çünkü  uzun uzun yorum yapıyor.

***Son olarak çok konuştum farkındayım. Bölüm Şarkısı: İrem Derici- Kalbimin Tek Sahibine

Ben hala kollarının arasından sıyrılmaya çalışıyordum. Poyraz ise daha sıkı bastırıyordu kendine. Burnuma çarpan karamel kokusu.. Kendini cazip kılıyordu

Evet benim isteğim buydu. Onu kendime çekicektim. Çok ani olmuştu. Dudaklarını dudaklarima bastırmaktan vazgeçtiği an düşüncelerimden sıyrıldım.

"Gitmem gerekiyor. Iı şey... Yarın okulda görüşürüz." deyip merdivenlerden çıkmaya çalışsam da başarılı olamamıştım.

"Benden kaçamazsın bunu aklının bir köşesine yaz. Seni öptüm çünki kendimi buna mecbur hissettim.Bak sen diğ-" lafını böldüm.

"Bak gerçekten gitmem gerek. Aklımdan çıkmış. Berrak bize gelecek" dedim aniden.

"Tamam o zaman çantanı al eve bırakayım seni" dedi Poyraz. Benim kadar inatçı bir çocuktu. Beni kendine çeken buydu.

"Tamam" dedim. Çantamı alıp hızla evden çıkarak arabaya bindim.Beni çok bekletmeden geldi ve eve doğru sürmeye başladı. Yol boyunca ikimizde konuşmadık. Evin önüne geldiğimde

"Özür dilerim" dedi Poyraz .

"Dileme. " diyerek arabadan inip eve girdim. Yalan söylemiştim Berrak gelmeyecekti. Ben onun yanında daha fazla durmak istemedim. İlk öpücüğümü ne kadar tuhaf bir şekilde  almıştım. Nefesim daralmaya başladı yine. Öpücükten sonra olduğu gibi. Kendimi yavaşca yastığın üstüne bıraktım ve gözlerimi kapatır kapatmaz uyuyakaldım.

Poyraz'ın ağzından

2 saat sonra

İki saat geçti ve Berrak'ın geleceği falan yok. Ya bu kadar kızacağını bilseydim öper miydim seni ? Ah be Güneş diğer kızlardan o kadar farklısın ki. Senin yerinde belki de başkası olsa daha fazlasını isterdi ama sen...Sen öyle farklısın ki. Hareketlerinin sonucunda nasıl davranacağını kestiremiyorum. Ne yaparsam ters tepki verirsin anlayamıyorum. Geldiğin günden beri beni kendine çekiyorsun. Seni sevdiğimi... kendime bile kabul ettiremiyorum. Keşke.. Keşke seni öpmeseydim. Ama keşkelerle yaşanmıyor be Güneş. Yaptıklarının geri dönüşü olmuyor çünkii.

Güneş'in Ağzından

Sabah babamın bana seslenmesiyle uyandım. O günden beri konuşmamıştık aslında. Daha doğrusu karşılaşmamıştık. Ben dün yaşadıklarımın şokunu atlatamamışken şimdi kafama dank eden o konuşma.

''Günaydın Kızım''dedi babam mutfağa girer girmez.

''Günaydın''dedim omuz silkerek.

''Özlemişim seni gel bir sarılayım''dedi babam. Bende cevap vermeden hazırladığım sandviçi alarak yukarı çıktım. Söylecek o kadar söz vardı kii. O gitsin o sürtük karıya sarılsın. Odamdan çantamı aldım. Merdivenden hızlıca inerek evden cıktım. Poyraz arabasını evimin önüne park etmiş, içinde uyuya kalmıştı. Dün olanları hiçe sayarak arabanın kapısı açtım ama sonrası öyle olmadı. Ağzımdan sadece

''Poyraz kalk derse geç kalıcaksın.''çıktı. Poyraz yavaşca gözlerini araladı.

''Derse geç kalmak kimin umrunda? Hadi bin okula bırakayım seni.''dedi 

''Sağol benim servisim geldi. Okulda görüşürüz.'' dedim. Ne şanstı ama servisim gelmişti. Bakalım ne zaman kadar kaçacaktım. Hızlıca servise bindim. Her zaman ki gibi Berrak'ın yanına oturdum.

''Günaydın Güneş''dedi Berrak

''Günaydın''dedim evde yaptığım sandviçi yerken.

''Neden somurtup hırsla sandviçle boğuşuyorsun?''diye sordu Berrak.

''Öpüştük.''ağzımdan kelime fırlayıverdi.

''Neee!! Yani nasıl oldu?''diye sordu yüzü tuhaf bir hal alırken.

''Ya işte birden oldu.''diye başladım ve Poyraz'da yaşadığım tuhaf dakikaları anlattım.

''Yani şimdi kaçıyor musun çocuktan?''diye sordu Berrak.

'' Malesef. Ya Berrak bakamıyorum çocuğun yüzüne.''derken gözlerim doldu.

''İyi de sen bişi yapmamışsın ki.''dedi Berrak. Okulun önünde durdu servis ve serviste en sona biz kalana kadar bekledim konuşmak için.

''Biliyorum.''dedim inerken.

''Nereye kadar kaçacaksın? Farkındaysan onun okulundasın.''dedi Berrak. Kafamı yan tarafa çevirdiğimde bana bakan bir çift gözle karşılaştım. Poyraz beni izliyordu. Berrak'ın sorduğu soruya cevap vermedim ve

''Bana bakıyor''dedim ve Berrak kolumdan çekerek okulun içine girmeme yardım etti.

''Artık bakamıyor.''dedi ve sınıfa girdik. Bugün kimya, biyoloji, matematik gibi ana ders günüydü. Aslında benim umursadığım kısım burası değildi. Bugün tiyatro grupları belli olacaktı. Bir yanım deli gibi Poyraz ile olmamı isterken diğer yanım ise bunun tam tersini istiyordu.  İlk ders matematikti. Aslında çok sevdiğim bir ders olmasına rağmen umursamadan bütün ders uyumuşum. Tenefüste Berrak'ın sesiyle uyandım.

''Uykucu Kalk hadi grubumuza bakalım.''dedi beni güldürmeye çalışarak.

'''Iım pekii.''dedim ve panoya doğru gittik.

''Güneş Korkmaz ve Savaş Fener''  konumuz romantik bi saniye ya burda Poyraz Kemancı yazmalıydı. Off ne diyorum ben. Düşüncelerimin arasından bir sesle irkildim.

''Güneş bir dakika konuşabilir miyiz?'' Bu Poyraz'ın sesiydi. Kadifemsi bir ses tonu vardı. 

''Hayır bahçede bir işim var'' diyerek hemen koşarak bahçeye çıktım.  Okulun arka taraflarına gittim. Nefes nefese kalmışken yine o sesle kafamı sağ tarafa çevirdim.

''Güneş lütfen konuşmama izin ver.''dedi Poyraz.

''Tamam ne söyleyeceksen söyle.''dedim umursamaz bir tavırla. Tamam söyleyeceklerini merak ediyorum ama  bunu ona fark ettiremezdim.

''Bak dün olanlar için özür dilerim. Gerçekten böyle olsun istemezdim. Ben.. Ben sadece o an sana dokunmayı istemiştim ama öyle olmadı işte. Sen diğer kızlardan o kadar farklısın ki--''lafını keserek.

''Farklıyım çünki kendim oluyorum. Popüler olmak gibi çabam yok veya erkeklerle yatıp kalkmak gibi--''Poyraz da lafımı kesti.

''İşte bende bunu diyorum. Lütfen benden uzaklaşma. Bana bunu yapma anlıyor musun? ''dedi Poyraz.

''İki gündür tanıdığın bir kıza mı yalvarıyorsun Poyraz. Beni kandıramazsın.''dedim.

'' Seni kandırmaya çalışma gibi bir çabam yok. Bir daha öyle bir hareket de yapmayacağım. Lütfen benden kaçma''dedi Poyraz. Öylesine pişmandı kii. Bende hemen yumşamaya o kadar hazırdım kii.

''Bir daha yaparsan bu kadar sakin olmam haberin olsun. Şeey dün sen bana beraber grubuz demiştin?''dedim

''Öyleydik son anda bir değişiklik oldu. Beni istemezsin diye hocadan bir daha rica ettim.Sorun olur mu?'' dedi Poyraz.

''Yoo. Hiç sorun olmaz.''dedim gülümseyerek. Hıı sorun olmaz. Bekle sorun olmaz. Poyraz sen ne kadar mal bi çocuk oldun. Böyle tabi benim aşkım seni böyle yaptı. Ah be çocuğum neler oldu sana böyle nelerrr?

Yazarın Ağzından

Güneş dön bak yarattığın şu aşık çocuğa. Aman ha mal deme ayıp. Şimdi sen Şavaş ile grup olabilirsin ama bunun altından güzel şeyler çıkacak benden söylemesi...