Sinta

Feelings..

Glaiza's POV

Nagulat ako nang bigla na lang bumukas ang pinto ng room namin, agad naman akong napatayo nang makita ko si marx.. May dala itong isang bote ng alak at tila lasing na lasing na ngayon.

"Marx, san ka ba nanggaling? kanina pa kita hinahanap." Nag-aalalang bungad ko sa kanya ngunit hindi naman ako nito pinansin at nagpatuloy lang maglakad papasok ng room. "Teka, Lasing ka? Akala ko ba nag-promise ka na sakin na hindi ka magpapakalasing?" Tanong ko sa kanya. "Magpahinga ka na, mukhang napagod ka sa kausap mo kanina." Sagot ni marx. "Anong kausap ko? Sino? Si ruru?" Tanong ko sa kanya, si ruru lang naman kasi ang nakausap ko kanina eh.

"Oo, sobra mo ngang saya habang kausap siya kanina eh, nakalimutan mo na nga na kasama mo ko." Malungkot na sagot niya. nagulat ako sa mga isinambit nito. "Nagseselos ka ba kay ruru?" tanong kosa kanya. "Wala naman akong karapatan na magselos diba, hindi naman tayo." Matamlay na sagot ni marx. "So nagseselos ka nga?" Pag-ulit kong tanong sa kanya.

"Hindi" Matipid na sagot niya. "Eh ano lang? bat ka naglasing ngayon?" tanong ko sa kanya. "Hindi ako nagseselos kasi nasasaktan ako. nasasaktan ako makita na kaya kang pasiyahin ng iba bukod sakin. alam ko wala naman akong karapatan pero wala eh, hindi ko naman alam kung ano bang lugar ko sayo." Pagpapaliwanag nito. Nagulat ako sa isinambit nito. Hindi ko alam na nasasaktan ko na pala siya.

"Hey.. listen.. Si ruru childhood bestfriend ko lang yon simula pa nung mga bata kami. kaibigan lang ung tingin ko sa kanya." Pagpapaliwanag ko sa kanya habang hawak ko ang magkabilang pisngi nito upang makuha ang buong atensyon niya, hindi kasi ito makatingin ng tuwid sakin. "Alam ko kaibigan lang ang tingin mo sa kanya pero siya alam kong iba ung mga pagtitig niya sayo. lalake din ako at alam ko, na kung paano kita tignan ay ganon din si ruru sayo." Sagot nito. 

"Hindi ko alam kung ano man ung tingin niya sakin or what, but one thing is for sure.. Kaibigan lang ang tingin ko sa kanya simula pa nung mga bata kami. kaya wag ka nang magselos at masaktan please? kasi hindi ko kayang nakikitang nasasaktan ung taong mahal ko" Paliwanag ko sa kanya. tila natigilan naman ito sa mga itinuran ko. "Mahal mo ko?" agad na tanong niya at tila napa-ngiti ito ng bahagya.

"Yes, Mr. topacio I love you! Kaya walang katuturan yang paglalasing mo ngayon okay? ayoko nang maulit pa yan" sagot ko sa kanya. Tila lumiwanag naman ang mukha nitong kanina ay hindi maipinta. "Mahal na mahal kita." sagot nito. "Mas mahal kita Mr. Seloso!" Sagot ko sa kanya at bigla naman ako nitong hinalikan sa aking mga labi.

Buong pagmamahal ko namang sinuklian ang mga halik nito sakin.

bahagya niya kong isinandal sa pader at tila mabilis na lumalim ang mga halik nito, hindi ko na naiwasang mapakapit sa likod nito.

Pakiramdam ko'y biglang nag-init ang paligid.