YA YİNE SEVERSEM...

Busem aç kapıyı !!

Sınıftan çıktım .

Gözlerim Arası ariyordu. Dışarı çıktığını düşünerek dışarı çıktım . Tahmin ettiğim gibi oradaydı. Ve o elindeki sigaramiydi iyi de o sigara içmiyordu ki.. Yanına gittim.

"Sen degilmiydin Gücünüz kizlara mi yetiyor lan diye bizi kurtaran . Sen degilmiydin o kahraman . Şimdi suçu sadece seni sevmek olan bi kızı nasıl dovebilirsin . Aras sen bu musun? Tamam belliki canını yakmis tek canı yanan sen misin saniyosun. Tek aşktan kazığı yemiş senin kalbin mi var Aras! " Agliyordum hem de hickirararak .. Canım yanıyordu. Yine ve yine düştüm bu bok çukuruna . Gözlerine elimden geldigince bakmadan soylemistim soylediklerimi. Bakarsam yanardim erirdim biliyorum. Severdim onu Can kadar Canım kadar severdim. İstemiyorum yeni birini, istemiyorum. Zaten Arasında beni isteyeceğini sanmıyorum.Benden nefret eder gibi tiksinti ile bakiyordu.

Uzerime doğru yürüyerek beni duvara yapıştırdı. Nefesi. iğrenç sigara kokuyordu üzerinde de aynı sigara kokusu ama o kadar kötülüğün içinden bile Arasın kendi kokusunu seçebiliyordum. Sanki içki icmis sarhosluk havası ile konuştu. "Hepiniz aynı boksunuz" O an basım döndü aniden neden bilmiyorum ama dengemi kaybettim. Aras beni kolumdan tutup duvara daha çok yasladi .

"O beni aldattı Busem . O beni kardeşim dediğim adam için bıraktı terketti. Bu kız var ya pardon kız değil karı. Kendini ona bozdurdu anlayabiliyor musun hemde benimle birlikteyken? Sen de aynı boksun bi başkası da .. Bu kadar masum olamazsın Busem gerçekten mantığım almiyo bu kadar saf degilsin. Bu kadar temiz kalpli degilsin. Az önce kavga ettiğin kızı bana savunacak kadar temiz degilsin. Soylesene ne cikarin var niye bu kadar iyisin Busem niye kafamı karistirmak için uğraşıyorsun . Seni sevmem için bilerek mi cabaliyorsun .."

Afallamistim . Ne demek istemisti bana. Bu kadar büyük bi acı çektiğini bilmiyordum. O kadar ağır gelmistiki ona acisini hep baskalarindan çıkarmış belliydi. Ama benden çıkarmamalıydi. Çünkü canım sende aynı boksun dediği andan beri fena halde yanıyordu.

"Ben bişey yapmaya çalışmıyorum. Ben  öyle biri değilim. İnansanda inanmasanda "

diye fısıldadim.

"Yapma be Busem sende şu Altima girmek için yanıp tutuşan orospulardan..." Bu ağır gelmişti ve suratına hızla bi tokat attım. O bana ne demek istemisti . Gozlerimin içine öfkeyle baktı .Yumruk yaptığı ellerini birden uzerime doğru geldiğini görünce hızla gozlerimi kapattım "lütfen vurma"diye fisildadim. Ama zaten vurmamisti .Duvara geçirdigi eli hala titriyordu. Gözleri dolmustu.Ve arkasini dönüp gitti. Lafları öyle koymuştu ki olduğum yere diz cokup ağlamaya başladım. Tekrar sevmeme konusunda ne kadar haklı olduğumu gördüm. Derse gittim direk sırama kafayı vurdum yattim. Aras gitmişti. Bir daha onu dusunmeyecektim.Tıpkı canın beni bıraktığı ilk günkü gibi hissettim. Ama Arası sevmiyorum. Ama bu sevmemek için kendimi ne kadar çok sıktığım gercegini degistirmiyordu . Ders bitiminde eve yürüyerek gittim. Kardelen bu ara hep Keremle takılıyordu . Konuşmaya pek fırsatımız olmamıştı. Yine cikista onunla gitti . Bense yolu uzatarak nisan yağmuruyla islanarak koşmaya başladım. Eve geldiğimden üstümde su gibiydi çok yorulmustum. Ve neden olduğunu bilmediğim bi şekilde basım sürekli dönüyordu. Kendimi direk banyoya attım

Sıcak suyun altında mentollu dus jeli ile vücudumu yikadim. Sıcak su  iyi gelmişti . Banyodan çıkıp sallana sallana odama gittim . Ağır çekimde üstümü giydim. Ve sonra yatağa attım kendimi. Ağlamaya başladım olanları düşününce . Ağlayarak uyuya kalmışım.

Gozlerimi açmaya çalıştım ama uyku o kadar baskın geliyorduki vurdum kafamı yattim kendimi hasta hissediyordum. Ve yorgun... Tekrar uykuya daldım. İkinci kez uyandığımda evdeki herkes gitmişti. Yataktan kalkmaya gücüm yoktu akşama kadar yatakta oyalandim  . Bi insan nasıl akşama kadar yatakta oyalanabilir ki... Diyenlerinizi duyuyorum. Elimde kitap telefon kulaklık varsa gunlerce yatakta durabilirim . Akşam dersane saatinde dönen başıma rağmen yataktan kalktım. Soluk görünen yuzume siyah ve gri ağırlıklı bi makyaj yaptım. Altima siyah tayt giydim uzerinede en sevdiğim gri tuniğimi ... Saçlarımı da tepeden üstün körü topladım. Dersane saatim gelmişti ama benim gerçekten yürüyecek dermanim yoktu. Kalkmak için yeltendim ama yok tekrar düşüyorum . Ya durdurun dünyayı inecek var bu ne ya ....

Dersane saatim geçiyordu ben hala kalkamiyordum . Telefonum odamda kalmıştı kimseyi arayamiyordum . Kapı zili çaldı açmak için kalktım. Tekrar yere düştüm. Kapı ısrarla çalıyordu. Duvara tutunarak zorlukla kapıya ilerliyordum . Gözlerim gittikçe karariyordu . Gozlerimi kapattım . Yavaşça tutunarak kapıya doğru yürüdüm ama sürekli yikiliyordum . Kapıdaki artık vurmayi kesmişti. Çaresizlik içinde olduğum yere kapinin önünde tekrar düştüm ve beraberimde arkamdaki cam vazo da yere düştü. Kapinin koluna elimi attım. Ama ona bile gucum yoktu birden kapıdaki daha güçlü vurmaya başladı. "Busem aç kapıyı " ..

Bulaniklasan bilincimin arasında Arasın sesini duydum sandim . Kapı kolunu çekmeye çalıştım ama ne kadar başarılı olabildim bilmiyorum .

Sonrası sadece "Busem Busem..."