Kalp Atışı (oğbah)

16. Bölüm

Oğuz'un söylediklerinin etkisi altından çıkmaya çalışıyordum. Dilim tutuldu ve hiçbir şey söyleyemeden oradan ayrıldım. Soyunma odasına gittim ve üstümdeki hasta önlüğünü çıkarıp günlük kıyafetlerimi giydim. Soyunma odasından çıkarken Eylül içeri girdi.

"Aa Bahar senin ne işin var burda senin şu an odanda dinleniyor olman lazım."

"Eylül hasta değilim ben alt tarafı bir kaza geçirdim."

"Mazeret istemiyorum Bahar derhal odana gidiyoruz." Kaderime boyun eğdim ve Eylül'le beraber odama gittik. Yatağa uzandım ve gözlerimi tavana diktim.

"Anlatmayacak mısın?"

"Neyi?"

"Ben ve Esma'ya yalnız kalmak istiyorum dedin durduk yere. Ayrıca Oğuz'la sevgili olmana rağmen yanında değil ne oluyor Bahar?"

"Oğuz'un eski eşiyle karşılaştım. Hemde az önce hastanede. "

"Oğuz önceden evli miymiş?"

"Evet. Bir de bu yetmiyormuş gibi Oğuz'a biraz ara verelim dedim."

"Ne? Bahar sen ne yaptın? O kadına Oğuz'u kendi ellerinle teslim etmişsin resmen."

"Off farkındayım ve benim bir an önce bu durumu düzeltmem lazım."

"Sen Oğuz'dan baya baya vazgeçmişsin. Peki Oğuz senden vazgeçti mi?"

"Hayır. Çünkü bana sen benim nefesimsin bende senin ve kimse bu hayatta nefessiz kalmak istemez dedi"

"E tamam o zaman sende git ben seni seviyorum bir anlık öfkeyle söyledim bunları desene."

"Söyleyim söylemesine de o kadın buraya Oğuz için geldi anlıyor musun? Oğuz'u benim elimden almadan rahat etmeyecek ve bir geçmişleri var yani Oğuz ya onu seçerse."

"O kadınla savaşacaksın Bahar meydanı boş bırakmayacaksın ben sana yardım ederim merak etme hatta Esma'ya da söylerim o da yardım eder."

"Teşekkür ederim Eylül iyi ki varsın sen ve Esma olmasa ben o kadınla tek başıma savaşamam."

"Sen de iyi ki varsın. Ayrıca bu yaptığım sadece kankamı bir düşmandan korumak yani bir şey değil neyse hadi ben kaçar akşama görüşürüz bir de seni bir daha odandan dışarıda görmeyeyim."

"Peki Eylül görüşürüz." Eylül odadan çıktı. Bende bu odada sıkılmaya başladım. Hem kendimi iyi hissediyordum burada kalmamı gerektirecek bir şey yok ki. Düşündüm taşındım ve en sonunda Oğuz'la barışmak için Oğuz'un odasına gitmeye karar verdim. Yavaşça yataktan kalktım ve odadan çıktım. Oğuz'un odasının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve kapıyı çaldım. Cevap gelmedi ve bende dayanamayıp içeri girdim. Gördüğüm manzara karşısında adeta dondum. Duygu denen o kadın Oğuz'un dudaklarına yapışmıştı. Gözyaşlarıma daha fazla hakim olamadım ve onları serbest bıraktım. Oğuz beni fark etti ve Duygu'yu ittirdi.

"Bahar açıklayabilirim."

"Açıklayacak bir şey yok ben gördüm göreceğimi." Hızla odadan çıktım. Başım dönmeye başladı. Her yer dönüyordu daha fazla ayakta durmadım ve kendimi yere bıraktım. Sonrası karanlık.

Uyandığımda başımda Oğuz ve Eylül vardı.

"Ne oldu bana?"

"Sadece bayıldın. Kazadan sonra olabilecek şeyler zaten önemli bir şey değil."

"Biliyorum Eylül ama kaza geçirdiğim için bayılmadım ben."

"Neden bayıldın o zaman." Oğuz'un gözlerinin içine bakarak