Kalp Atışı (oğbah)

20. Bölüm

Daha fazla dayanamadım gözlerim kapanmaya başladı sonrası karanlık.

Uyandığımda başımda Esma ve Eylül vardı.

"Annem...annem iyi mi?"

"Bahar sakin ol annen gayet iyi yoğun bakımda."

"Görmem lazım." Dedim ve yataktan kalkıp yoğun bakıma gittim ama içeri almadılar bende camdan baktım.

"Çok korkuttun beni anne bir an gerçekten beni bırakıp gideceksin sandım ama bırakmadın. Teşekkür ederim bu kadar güçlü ve sözünde duran biri olduğun için." Gözlerimden yaşların akmasına izin verdim. Omzuma dokunan el ile irkildim. Arkamı döndüğümde Oğuz'la karşılaştım.

"Hocam?"

"Hocam aşamasını aşmıştık."

"Eskiden aşmıştık ama siz şu an benim hocamsınız."

"Bahar lütfen artık sizli bizli konuşma benimle."

"Neyse yanıma ne için gelmiştiniz?"

"Seni merak ettiğim için geldim."

"Gördüğünüz gibi gayet iyiyim. Bu arada teşekkür ederim annemin hayatını kurtardığınız için."

"Rica ederim ama bu benim görevim zaten."

"Neyse hocam ben gideyim artık."

"İstersen ben götürebilirim." Aslında bir yandan Oğuz'la vakit geçirmek için can atarken bir yandan da yüzünü bile görmek istemiyorum. Şu an Oğuz'la vakit geçirmek daha ağır basıyor.

"Olur." Arabaya bindik. Evin önüne geldiğimizde incektim ki Oğuz kapıyı kilitledi.

"Hocam neden kilitlediniz?"

"Benden kaçamaman için. Bahar lütfen aramız böyle olmasın."

"Pardon da ne bekliyordunuz sizi hemen affetmemi mi?"

"Hayır ama en azından bu kadar resmi olmasak?"

"Kusura bakmayın hocam aramız böyle olmak zorunda hiçbir şey olmamış gibi davranamam. Ayrıca sıkıldım artık bu muhabbetten kapıyı açar mısınız?" Oğuz kapıyı açtı ve arabadan iner inmez eve çıkıp uyudum.

Sabah uyandım ve hastaneye gittim. Eylül'ün odasının önünden geçerken bağırışma sesleri duydum. İçeri girdim ve Eylül'ün ağlamamak için kendini zor tutan yüz ifadesiyle karşılaştım. Karşısındaki kişi İpek'ti.

"Eylül ne oldu sana?"

"Bir hadsize haddini bildirmeye çalışıyorum."

"Kim ben mi hadsizim? Neyse görüşürüz ablacığım. Hatta beni Ali Asaf 'la el ele görebilirsin şaşırma."

"Ne diyorsun sen be çık dışarı terbiyesiz! Ali Asaf 'ı mı ayartmaya çalışıyorsun?" Ani çıkışımla İpek odadan çıktı.

"Eylül iyi misin?"

"Değilim ya değilim bu kız delirtecek beni yok Ali'yi benim elimden alacakmış da sevdiğim herkese zarar verecekmiş de ne zannediyor bu kız kendini?"

"Tamam sakin ol Eylül hiçbir şey yapamaz neyine güveniyorsa zaten."

"Neyse teşekkür ederim İpek'e haddini bildirdiğin için ama şu an yalnız kalmaya ihtiyacım var."

"Anlıyorum görüşürüz."

"Görüşürüz." Odadan çıktım ve annemin yanına gittim. Uyanmıştı yanında da Oğuz vardı.

"Anne." Dedim ve koşarak sarıldım. Annem doğrulmaya çalıştı ama engelledim.

"Çok korkuttun beni iyisin değil mi?"