Ranked ☻
Anong mangyayari kung ang kaluluwa ng isang basagulera at siga ay mapunta sa katawan ng nerd na laging nabubully?
Alexandria Flores ang babaeng matapang walang inoorungan, palaban at kahit kailan hindi nagpapaapi. Pero paano kung pagkatapo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ALEXANDRIA
Nasa loob ako ngayon ng kwarto ni Wenoana. Pansin ko ang napakaraming libro, meron ding mga posters ng mga Korean Male Groups. Sa kwarto pa lang na ito masasabi kong malaki ang pagkakaiba namin ng babaeng ito. Sigurado din akong matalino siya. Kaya siguro siya binubully ng mga kaklase at kapatid niya kasi di niya magawang lumaban. Mahina siya at wala siyang ibang kayang gawin kundi ang umiyak sa sulok.
Pero hindi ko na ulit hahayaang maapi pa ang bagong Wenoana. Ang Wenoana na may Alexandria sa loob. HAHAHA...
Napalingon ako ng makita ko ang isang picture frame. Meron itong larawan nilang buong pamilya. Kasama ang maldita niyang kambal na si Wenina. Panget ng pangalan. I wonder kong sinong nakaisip ng mga pangalan nila.
Tsss..
Napaupo ako sa malambot na kama. Nang biglang pumasok sa isip ko ang pagdating ni Blaze sa bahay nato. Paano nangyaring nandito siya? Nakilala niya kaya ako? Namukhaan?
Hindi naman siguro kasi nasa katawan na ako ni Wenoana at ibang iba na ang mukha ko. Di ko lang maipaliwanag sa sarili ko ang naramdaman ko ng makita ko siyang muli. Maraming taon na din ang lumipas simula nung huli ko siyang nakita.
Ang Blaze na dati ay patpatin at inosente ngayon ay may maganda ng tindig at di ko maikakailang napakagwapo niya.
Naalala ko tuloy ang araw ng una naming pagkikita.
FLASHBACK--->
"PUTANG*NA KANG BATA KA!" sigaw ng aking habang hawak hawak ako sa aking balikat. Mahigpit ang pagkakahawak niya dito. Yung tipong nasasaktan na ako. Napapaluha nalang ako dahil sa sakit na aking nararamdaman.
"DIBA SABI KO SAYO UMUTANG KA NG ALAK KINA ALING MARIA! NASAAN NA?!" sigaw ulit nito.
"Tay nasasaktan ako," daing ko. Di siya nakinig sa sinabi ko bagkos ay mas lalo niya pang hinigpitan ang pagkakahawak sa balikat ko habang may nanlilisik na mata.
"Di na daw po magpapautang si Aling Maria sa inyo ng alak dahil ang dami niyo na daw pong utang," saad ko habang pilit na kumakawala sa pagkakahawak ng aking walang kwentang ama.
"KUNG GANUN AY GUMAWA KA NG PARAAN!" sigaw ulit nito sa akin.
Di na ako nakatiis kaya naman ay malakas kung sinipa ang pinakaiingatan niya kasunod pagkagat sa kamay niyang nakahawak sa balikat ko.
"AHHHHHH!!!" daing niya habang hawak hawak ang parte ng katawan niyang iyon.
Tssss...
Mabilis akong tumakbo palabas ng bahay namin. Dapat lang sa kanya yun sawa na ako sa kawalang kwenta niyang ama. Sa gulang kung 15 taon, natutunan ko ng lumaban sa mga taong umaalipusta sa akin. Minsan di lang sapat ang pag-iyak para makapaglabas ng hinanakit minsan mas maganda din kong may dahas.
"BUMALIK KA DITO, ALEXANDRIA!!!" sigaw nito.
"PAPATAYIN KITA, ARGHGHH... PAG NAHULI KITA, HUMANDA KA SA AKIN!" sigaw pa nito ulit. Nilingon ko lang siya at isang ngiti ang aking iginante sa mga sinabi niya. Masakit nga talaga siguro yung ginawa ko sa kanya. Buti nalang nakita ko sa palabas sa tv kung paano magpabagsak ng lalaki. Yun palang parteng yun ang kahinaan nila. Hahah.. Buti nga sayo pa.
Buti nalang makakalimutin si papa, kaya minsan pagising niya nakakalimutan na niya ang mga atraso ko sa kanya. Sana lang gumana ulit yung pagiging makakalimutin niya mamaya pagising niya.
Napahinto ako sa pagtakbo ng mapansin kong malayo na ako sa bahay. Hinabol ko ang aking hininga habang hawak hawak ang aking dibdib.
Hmmm.. Ano kayang pwede kong gawin? Pampalipas oras.
