5'İ BİR YERDE #Wattys2018 FİNAL YAPTI!

Onu Öyle Görmek, Canımı Yakıyor...

"Ciddi misin?" Dedi şaşkınlıkla, "Evet." Dedim ve yürümeye devam ettik. "Bu aklımın bir köşesinde dursun bakalım." Dedi kurnaz bir gülümsemeyle. Ardından da, "Eee şimdi nereye gidiyoruz!?" Dedi.

"Valla ben eve gidicem, seni bilemem." Dedim ve tuttuğu elimi ondan ayırdım. "Hadi ama prenses! Yapma böyle!" Dedi sitemle. "Hey! Yarın okul var ve saat 21.30'a geliyor. Biz daha eve gidicez de, o da bu da şu da. Sonuçta ben bir uyku prensesiyim!" Dedim, gülerek göz devirdi ve ofladı. "Hadi uyuz hadi!" Gittiğimiz yönün tam tersine ilerlemeye başladım.

"Bekle uykucu prenses bekle!" Dedi ve kolunu omzuma atıp benimle yürümeye başladı.

...

Uzun uğraşlar sonucu evin önüne gelmiştik. Timur beni annemlere bırakmıştı, çünkü bu saatte Melis'in sorgusunu çekemezdim.
(Çok iyi bir insan ve arkadaşsın!)

Diyen Azize ve sizleri duyar gibiyim. Sağ tarafta ki saçımı kulağımın arkasına atıp gülümseyerek ona kısa bir bakış attım. O ise hiç gözünü ayırmadan ve kırpmadan bana bakıyordu. "O zaman iyi geceler." Dedim çantamı arkadan aldım. "O ev işini ben hallederim, zaten sana da haber veririm." Dedi, kafa salladım ardından arabadan inip kapıyı kapattım.

Zile basıp arkama döndüm, arkasından gidişini izledim. Ben dalgın dalgın bakarken kapı açıldı uykulu ve mayışmış gözlerle Melis karşımdaydı.
(Öyle söze böyle tepki!)

Dermişçesine Melis'den kaçarken onun ayağına gelmem ayrı bir olaydı. "Afra!" Dedi ve hemen gözleri açıldı. Bende bundan korkuyordum! İçeriye geçtim, Melis sağ kolumu sertçe tutuyordu. "Afra hoş geldin kızım." Dedi annem gülümseyerek. "Hoş buldum anne!" O sıra da Atakan amca mutfaktan geldi.

"Melis bıraksana kızın kolunu." Dedi. "Yok yok bizim acil konuşmamız lazım! Hem zaten uykumuz da geldi." Adeta bir taramalı tüfeğe dönmüştü. "Bari annemi öpeyim vicdansız keke!" Diyip kolumu kurtardım ve annemin yanına gidip sarıldım. "Hadi artık Afra!" Dedi Melis huysuzlanarak, göz devirdim ve gülümseyerek yanına geri gittim.

Odama daha doğrusu eski odama çıktık, kapıyı kapattı ve yanıma oturdu yatağın üstüne. "Evet bayan tafra sizi dinliyorum." dedi gülerek, "Ya Melis yapma bak çok yorgunum." Dedim ve uzandım. "Aa, olmaz Afra! Çabuk hemen anlatıyorsun!" Dedi sinir ve merakla. Ofladım, aramızda iki üç dakika sessizlik olmuştu. Ama tahmin edin kim bozdu?
(Tabi ki-)

'Ben, tabi ki ben!' "Melis...Timur beni öptü." Dedim ve hemen gülerek yüzümü ellerimle kapattım. Sessiz kalan Melis'le merakla kafamı kaldırıp ona baktım. Etrafa sakin sakin bakıyordu.

"Hey, sen beni duydun mu?" Kaşlarını çatarak ona baktım. "Öpmüş canım işte ne olacak. Dudağına yapışmamış ki sonuçta." Dedi gülerek. Kaşlarımı kaldırdım ve ona 'Gerizekâlı mısın?' Bakışları attım. "Melis'cim Timur zaten dudaklarıma yapıştı." Dedim kollarımı önümde bağlayıp.

Bir iki dakika afalladı, daha doğrusu dona kaldı, "Melis, iyi misin? Huhuuu Meeliiis, ya kime sesleniyorum!? ME-LİS!" Gözlerimi pörtletmiş bir şekilde onu sarstım. "Ci-ciddi misin? Bildiğin dudaklarına yapıştı mı?" Dedi donuk ve şaşkın bir sesle. "Evet, nerdeyse 2 dakika boyunca! Ay kapat konuyu utanıyorum." Gülerek yatağa geri uzandım. "o...oha, cidden o-ha! Yuh!" Dedim inanamadığı gözlerinden full HD bir şekilde gözüküyordu. "O zaman siz sevgilisiniz?" Dedi heyecanla. Aniden kaşlarımı çattım, "Saçmalama be!" Dedim.

"Kızım öpüştük diyorsun." Dedi fısıltıyla, "Ben çıkma teklifi ya da ona benzer birşey duyduğumu hatırlamıyorum." Bilmiş bilmiş ona bakıyordum. "Senin doğum günün iki gün sonra değil mi?" Sorusuna kafa sallayarak cevap verdim. "Hah, o gün görürsün," bana biraz daha yaklaştı ve konuşmaya devam etti. "Biliyor dimi doğum gününü?"