''Selam. Adim Yağmur Soysal 17 yaşındayım.'' diye kendimi tanıtıp sınıfta boş yer var mı diye ararken tek boş yerin avm'de çarpıştığımız taş kaya meteor çocuğun yani olduğunu farkettim. Oraya oturup diğer arkadaslarimin kendini tanitmasini izledim. Sıra o çocuktaydi. Adını merak etmiyor değilim.''Meraba Adim Mert Kaya 17 yaşındayım. Bu okula yeni geldim. İnşallah hepinizle iyi anlaşabiliriz'' dedi ve yerine doğru yürümeye başladı. Demek ki soyadi da kendi gibi Kayaymis. O konuşurken tüm Sınıf susmus tüm kızlar ona hayranlikla bakiyordu. Yanima oturduğunda bana gülümsedi.Ve ''Selam'' dedi. Meraba diye karşılık verdim. ''Ismin Yagmur galiba'' ''Evet seninkide Mert'' Doğru diyip gülümsedi. ''Buraya yeni taşındim. Bana okulu gezdirirmisin'' Tam cevao verecekken öğretmenimiz konuşmaya basladi. Her sene başı yapılan konuşmanin aynisiydi.O konuşmada beni tek mutlu eden şey herkesin sene boyu aynı şekilde oturacağiydi. Ne bilim çok sevinmistim iste. Tüm kızlar bana imrenerek bakiyordu. Daha ilk günün ilk dersi olmasına rağmen yinede çok yavaş geçmişti. O kadar sıkılmistim ki zile''Kurtar beni sipaydiii'' diye bağırasim gelmisti. Sonunda kurtaricimin supermanim zil çaldi. Iste basliyorduk. Tüm okulu Merte yani taş çocuğa gezdirmem gerekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayata Gülümse
Teen FictionYağmur 17 yaşında lise son öğrencisi olan bir genç kız. Ama hayat yaşa bakmıyor. Bazen en ağır acıları bile genç bir kız yaşayabiliyor. Yaşadığı acılara rağmen ayakta durmayı başarabilen güçlü bir kız o... O kız Yağmur Soysal.
