Çocukken her şeyi oyun zanneder oynadık. Düşerdik, ağlardık, korkardık. Sonra hiçbir şey olmamış gibi oyuna devam ederdik. Ya gülmeyi bilirdik ya da mutlu olmayı. Şimdi ise durumlar farklı
Oyunları biz oynarken şimdi hayat bizimle oynar oldu. Biz mutlu olmak istedikçe hayat bizden uzaklaştı. Baktık ki hayat bizi mutlu etmeyecek , bizde mutluluğu arar olduk.
Oysaki biz hayattan ne bir zenginlik nede sonu gelmeyen bir yaşam istemedik. Sadece mutluluğu istedik. Sonrada hayallerde aradık mutluluğu. Her kafayı yastığa koyduğumuzda farklı hayallere kapıldık. Fazla sürmedi hayal kurmak. Yıkılınca ödedik bedelini…
Zenginler için mutluluk paradır ya bizde parası olanı düşman derdi olanı ise kardeş belledik. Yeniden çocuk olsak en ufacık acıyı bile oyun sansak.
Ama bunun gerçek olmayacağını bildiğimiz halde
“MUTLULUK BİZE ÇOK UZAK”….
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adını Koyamadıklarımız
Chick-LitHer şeyi kader deyip geçiyoruz. Oysaki kendi kaderimiz kendimiz belirliyoruz. Çünkü evet demekte kendi elimizde, hayır demekte. Kısacası yüzmek isteyip te yüzmeyi bilmeyen , ama yüzmek için ısrar edip denize atlayıp çırpı nanlardanız. Biz ya hayat d...
