Her şeyi kader deyip geçiyoruz. Oysaki kendi kaderimiz kendimiz belirliyoruz. Çünkü evet demekte kendi elimizde, hayır demekte.
Kısacası yüzmek isteyip te yüzmeyi bilmeyen , ama yüzmek için ısrar edip denize atlayıp çırpı nanlardanız. Biz ya hayat d...
Gecenin yarısıydı.Bütün sokakların lambası sönük tü.Dışarıda tek bir insan bile yoktu.Her ne kadar uykum olmasa da , Gözlerimi ısrarla kapatmaya çalıştım.
Bir rüyanın içinde buldum kendimi. Beyaz bir arabanın içindeydim.Daha önce hiç görmediğim biri kullanıyordu arabayı. Beni nereye götürdüğü sordum , sorduğum soruların cevapları alamadım. Araç birden durmuştu.Ne olduğunu anlamaya çalışırken, benle konuşmayan adam arabadan inmemi söyledi. Dediğini yapmıştım.Etrafıma baktığımda boş bir arazide İdim. Arazinin tam ortasında bir mezar. Korkmuştum...
-"Kimin bu mezar neden buraya geldik" dedim adama . Oysaki arkamı döndüğümde ne o adam vardı, ne araba.
Korku dolu adımlarla mezara doğru yürümeye başladım.Mezara yaklaştık ca mezar yazısı okunuyordu. Bunun gerçek olmadığını, yanlış gördüğüme inanarak gözlerimi bir kaç defa açıp kapattım.
Bin kere açık kapsamda yine aynı yazıyı görüp, yine aynı yazıyı okuyordum. İnanması zordu biliyorum. Bu mezar sevdiğim adamın mezarıydı, ölmüştü. Böyle bitmemeliydi.Son bir kez veda etmeden, sarılamadan gidemezdi. Her masal mutlu sonla biter di hani? Sevenler kavuşurdu. Ya bizimkisi peki; Benim sevdiğim neden ölüme koştu? Birbirimize verdiğimiz sözler yarım mı kalmalıydı.
Gözlerim ağlamaktan yorgun düşmüştü. Gözlerimi açıp kapattığımda , kendimi odamda , yatağımda buldum. Gerçek gibi yaşansada, gördüğüm bir rüyaymış aslında. Yüzümde bir ıslaklık hissettim o an. Ellerimi yüzüme doğru götürdüğümdeağladığımı hissettim o an. Her ne kadar bir rüya görmüş olmsamda gerçek gibi yaşanıp, rüyam daki gibi ağlamıştım.
Biz insanlar çok severiz hep söz vermeyi. Her zaman yanındayım demeyi çok iyi biliriz. Oysaki her şeyi Ölümle suçlarız.Ölmeseydi şunu yapacaktı, ölüme yakalanmasaydı şunu gerçekleştirecekti vb. gibi cümleler yer alacaktı dilimizde.
Hiç düşündünüzmü peki bir şeyleri hep yarınlara ertelediğimizi. Biz bu gün varız, yarınsa ölüm. Ölüm gerçeğini bildiğiniz halde hayla yarın diyip, yarım bırakıyoruz yapılmak istenenleri.
" Seviyorsan durma git konuş ölüm var, yarım kalmasın"...
fulya 💫
Çalıştığım dan dolayı bölümleri geç yayımlıyorum.Yazı hakkında yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum . Lütfen emeğe saygı olarak oy vermeyi bırakmayın.🙋🤗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
