Geçmişten Bugüne

BÖLÜM2

Akrabalardan Sefo uçar köydeki bütün malını satıp çocuklarıyla şehre taşındı. Mamık uçar da küçük oğlu Abdurrahman la köylere gidip kap denen hayvan kemiğiyle kumar oynuyormuş . kumarı kazandığı an oğlunun alnında öpüyormuş. Kaybettiğinde ise oğluna uğursuz oğlum deyip ensesine tokat yapıştırırmış. Böylece oda bütün servetini kumarda kaybedip kumar yolunda ısız bir çölde cesedini buldular.Oğlu Abdurrahman da çalışma zahmetinde bulunmayıp bütün ömrünü seksen il dolaşarak evsiz bekar olarak dilencilikle geçirdi .Şuan yüz yaşında bir hayırseverin evinde yatalak olarak ölümü bekliyor.Diğer kardeş Osman uçar o da köyde kalıp dünya malı için bizimle savaşmaya devam etti.Gelelim dedeme oda öz nenemle evliyken babam yüzbaşı dünyaya gelirken nenem verem hastalığında hakkın rahmetine kavuşuyor. Tekrar evlenmek istiyor o esnada üvey nenem Hazal da kocası öldüğünde onu küçücük kaynıyla nikahliyorlar. Dedemde  ona aşık oluyor oda küçücük çocuğunu bırakıp nikahlı olarak dedeme kaçıyor. Dedemle evlendiğinde babam küçücükmüş.Tarlalarımız, bağımız çokmuş ama işleten olmadığı için hepsi sahipsiz kalmış.Nenem küçüklüğünden beri Kessentaş köyünde ermeni asıllı komşuların yanında kaldığı için onların elinde çok beceri sanatlar öğrenmiş.Bizim eve gelir gelmez elbise kumaş dokumacılığı yapıp satmaya başlamış.Böylece dedemin durumu düzelmeye başlamış.O esnada dedemin iki kız kardeşleri hakları olan mirasta paylarını istemişler. O dönemlerde bizim oralarda kadınlar mirasta pay almazlardı. Dedemin kız kardeşleri paylarında özüm bağları alınca. Dedemde her sene özüm zamanında geceleri gizliden gidip sürekli onların üzümünden koparıp eve getirirmiş .Böylece kız kardeşleri bağ bozumu zamanında bağa gittiklerinde .Bakarmış bir salkım özüm yok.Onlarda bol bol beddua edip gidermiş.Sonunda bakmışlar özümde bir hayır görmeyince mecbur kalıp tekrar ucuz bir fiyatla dedeme geri satmışlar .Buda dedemin yaptığı hoş olmayan bir kurnaz  planlamış  ama başarılı olmuş. O dönemde dedemin evinde bir kapı yokmuş .Her şey nenemin sayesinde düzelmiş.Ama kimseleri olmadığından dolayı köydekiler bazı kendini bilmez kötü niyetli cahiller dedeme çok haksızlık yapmışlar.O dönem babam ufakken bir seferinde dedemle köydeki biri kavga ederken babamda eline bir sürü taş alıp adama attığında her seferinde dedeme deymiş .Dedemde sinirlenip oğlum taşları bana atacağına adama at demiş.