Geçmişten Bugüne

Bölüm 15

Babamın mahkemesine gelince, Kemal  Sunalın Davacı filmi gibi yıllarca git gel  git gel bir türlü sonuç çıkmazdı.Mahkeme heyeti hakim  teftişe geldiği gün annem en komik batıl bir inanç  olanı yapardı odanın ortasında bir ip yumağını alıp tavandaki direğe o gün asardı. İkide bir bize derdi gidin yumağı sallayın ki mahkeme  arsayı bize versin.Bizde ikide bir yumağı sallayıp inşallah hakim arsayı bize verir derdik.Hakim teftişe geldiğinde babama derdi bir kişi size şahitlik yaparsa arsayı size veririm.Kimse diğer tarafın korkusundan bize şahitlik yapmazdı.Bütün köy biliyordu arsa bizim olduğunu Zülküf temel herkesi tehdit etmişti.Yedi sene böyle sürdü sonunda köyün yaşlı biri gelip babama dedi ki senin gücün onlara yetmez en iyisi burası köy merası olsun babamda kabul etti.Etmeseydi kim bilir kaç sene daha devam edecekti.Bizim küçük ve büyük baş hayvanlarımız vardı otlatmaya götürmek istemezdik sokaklara alışmıştık.Bir gün babam bize dedi ki hayvanları otlatmaya götürmeseniz hepsini  satarım siz rezil olursunuz sokakların faydası yok size.Biz şeytana uyuduk sat dedik o da hepsini köyde birisine sattı biz sonra öyle pişman olduk ki her hayvanlarımızı gördüğümüzde ağlardık.Sattığımız hayvanların parasıyla kendimize evimizin üstünden bir kat ev yapmaya karar verdik.Evimiz tek katlıydı bir odamız tek vardı o odada sekiz kişi yatardık .Mutfağımız çok büyüktü ve karanlıktı içinde bir sürü çamurdan