Rodzeństwo & Ciepło (Shokugeki No Soma)

Rozdział 12

Nadszedł wreszcie dzień pojedynku. Związałam włosy w wysoki kucyk i wzięłam walizkę z nożem. Pocałowałam pana Rina, zanim wyszłam, a także pomachałam na pożegnanie Fumio-san. Kiedy przybyłam na zajęcia to, o czym sobie przypomniałam. Nie spytałam o godzinę pojedynku......Wpadłam na ścianę, jęcząc jaka to nie ostrożna jestem. Ale na szczęście przybyły dwie znajome mi osoby. Powitałam braci Aldini i stanęłam przy swoim stanowisku.

-Mam zamiar to wygrać.- Usłyszałam warknięcie Taku-chana.

-Limit czasu wynosi 3 godziny.

Isami-chan powiedział nerwowo:

-Możecie zacząć już teraz.

Wyciągnęłam niektóre z moich przepisów, które sama stworzyłam i zaczęłam przeglądać moje wspomnienia.

-Najpierw ciasto...- Wymamrotałam i wymieszałam składniki, czasami zerkając na Taku-chana. Rozpuszcza coś w maśle........Soda oczyszczona?

Przenoszę dobrze zrobione ciasto do piekarnika i pieczę ją 30-35 minut. Tymczasem zaczęłam robić nadzienie z kremem kokosowym. Ponownie spojrzałam na blondyna, on też przenosi ciasto do piekarnika i piecze. Trzepię potrzebne składniki razem i mieszam resztki cukru i mleka w rondlu, dopóki się nie przygotuje. Wlewam gorące mleko w mieszankę jajeczną i ponownie wlewam do rondla.

-Gotuj, aż zgęstnieje....- Kiedy już skończyłam masę, usłyszałam miękkie "ding" i natychmiast odwróciłam się i wyjęłam ciasto. Isami-chan sapnął, a Taku-chan spojrzał na mnie z niedowierzaniem. Gdy masa jest gotowa, przelewam ją do miski, i aby ostygła, przykrywam ją plastikową folią.

Starszy Aldini ubija swoją masę, gdy ja przygotowuję się do następnej czynności. Ugotowałam w garnku wodę z cukrem w środku i zaczęłam mieszać masę w kolejnej misce, składniki, które się w niej znajdują składają się z mleka kokosowego i rumu. Skończyłam robić syrop do dania i przeszłam do zrobienia ostatniej rzeczy. Taku-chan już skończył swoje danie i obserwuje moje ruchy.

Takumi P.O.V.

Wkładam talerz do lodówki i reguluję temperaturę, aby była świeża i schłodzona. Podchodzę do Isamiego i zauważam, że Haru ma niecałą godzinę. Spojrzałem na nią, ubija masę i miesza z czymś, co wygląda na migoczące i lepkie. Syrop? Następnie rozgrzała piekarnik i pokroiła ciasto na dwie warstwy. Wciera w dolną warstwę resztki połyskującego płynu i rozprowadza krem. Następnie dodaje drugą warstwę ciasta i robi to samo, co z poprzednią. Potem Haru rozprowadza coś, co przypuszczam może być bezą i wkłada do piekarnika na kilka minut.

Wyjąłem talerz i podałem go Isamiemu, a następnie jej.

-Włoski kremowy tort, buon appetito.- Podałem Haru widlec sygnalizując, że powinna też spróbować. Czekałem tylko, aż Isami i Haru sprubują go.

-To nie jest zwykły kremowy tort, ciasto jest właściwie zrobione, a nawet smakuje jakoś inaczej od innych.... Ale wciąż doskonale się łączy, a orzechy obok ciasta nadają mu również pewien zapach.- Powiedział Isami.

-Mm..... Taku-chan, dodałeś trochę pokrytych kokosem orzechów, tak?- Byłem zszokowany, że mogła to poczuć?

-Tak.- Skinąłem głową, a ona dalej kontynuowała swój komentarz.

-Ciasto jest puszyste i smaczne, i czuję tak jak bym szła teraz przez ulicę Włoch z piekarnikami wokół mnie....

-Grazie!- Uśmiechnąłem się na ich komplementy. Muszę wygrać. Aby udowodnić, że jestem godny!

-A tutaj jest moje danie, nazywa się ono Ciasto Bienmesabe! Nauczyłam się go wraz z przyjacielem z dzieciństwa.- Haru położyła danie przed nami i wyglądało ono majestatycznie. Ale nie mogłem nie zauważyć tego, że mogę być tym przyjacielem z dzieciństwa? Zimne dotknięcie na mojej skórze wybudziło mnie z zadumy, spojrzałem w dół i zobaczyłem widelec. Wziąłem go od Haru, i nabrałem kawałek ciasta, które przygotowała.

Ja i Isami spróbowaliśmy jej ciasta i od razu poczułem przepływ smaków w ustach.

-..... Zastosowany ekstrakt waniliowy jest podany w odpowiedniej ilości, daje przyjemny zapach, ale smak nie jest zbyt gęsty, nadzienie jest słodkie, ale ma też nieco goryczy, która wciąż doskonale się łączy. Czuję pewną świeżość, gdy ją ugryzę....

Byłem oszołomiony tym, jak doskonale zrobiono to danie i powiedziałem:

-Zgadzam się z Isamim, Haru, czym jest ta gorycz w cieście?

Wyjęła małą butelkę przezroczystego płynu i powiedziała:

-To jest rum kokosowy, domowej roboty, zawierający małą ilość alkoholu.

Jestem zaskoczony jej kreatywnością w użyciu rumu do deseru. Chyba już wiemy, kto wygrał w tym pojedynku....

-Zwycięzcą jest Haru-san!- Isami ogłosił zwycięzcę, gdy zdjęła fartuch z talii.

-To nie było trudne!- Zawołała.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

buon appetito- oznacza to "smacznego"

Grazie- oznacza to "Dziękuję"